κτυπέω: Difference between revisions

|Definition=Ep. Iterat.<br><span class="bld">A</span> κτυπέεσκον Q.S.9.135: aor. 1 ἐκτύπησα E. ''Ph.''1181, Arr.''Tact.''40.6; ''poet.'' κτύπησα S.''OC''1606, E.''Or.''1467 (lyr.): Ep. aor. 2 ἔκτῠπον Il.8.75, al., S.''OC''1456 (lyr.), κτύπον Il.8.170:—Pass., v. infr.: ([[κτύπος]]):—[[crash]], as trees falling, μεγάλα κτυπέουσαι πῖπτον Il.23.119; freq. of thunder, Ζεὺς ἔκτυπε 8.75, cf. 7.479, Od.21.413, etc.; ἔκτυπεν αἰθήρ S.''OC''1456 (lyr.); of the sea, [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 396b.<br><span class="bld">2</span> [[ring]], [[resound]], <b class="b3">κτυπέει δέ θ' ὑπ' αὐτοῦ ὕλη</b> (''[[sc.]]'' [[χειμάρρου]]) Il.13.140; <b class="b3">ἀμφὶ δ' ἐκτύπουν πέτραι</b> [[rang]] with the cries of Heracles, S.''Tr.''787; Διὸς βρονταῖσιν εἰς ἔριν κ. E.''Cyc.''328; δρομήμασιν Id.''Med.''1180; <b class="b3">τοῖν ποδοῖν κ.</b> [[stamp loudly]] with... Ar.''Ec.''545, cf. Gal.7.60; <b class="b3">εἰ… ἐμπεσὸν [δόρυ] τῷ θυρεῷ κτυπήσειε</b> Arr.l.c.; σιδηρῷ ὑποδήματι Luc.''Salt.''83: c. acc. cogn., <b class="b3">φόβον κτυπεῖν</b>, like [[κλάζειν Ἄρη]], E.''Rh.''308.<br><span class="bld">II</span> causal, [[make to ring]] or [[resound]], χθόνα Hes.''Sc.''61; τύμπανα Opp.''C.''4.247: c. dupl. acc., <b class="b3">κτύπησε κρᾶτα… πλαγάν</b> ([[varia lectio|v.l.]] [[πλαγᾷ]]) made it [[ring]] with a blow, E.''Or.'' l. c.: metaph., κ. ἐν τοῖς συμβουλευτικοῖς τόποις τὰς ὀνομασίας Phld.''Rh.''1.208 S.:—Pass., [[resound]], Ar.''Pl.''758, ''Th.''995 (lyr.); κτυπηθῆναι τὰ ὦτα Philostr.''VA''6.26.

|elnltext=κτυπέω [κτύπος] poët. aor. ook κτύπησα en κτύπον, ep. aor. ook ἔκτυπον; zelden in proza dreunen, donderen, bulderen, vaak van onweer:. ἔκτυπεν αἰθήρ de hemel donderde Soph. OC 1456; ταὶ δὲ μεγάλα κτυπέουσαι πῖπτον zij (bomen) vielen met luid gedreun om Il. 23.119; θάλαττα κτυποῦσα de bulderende zee Plat. Resp. 396b. galmen, weerklinken:. ἀμφὶ δ’ ἐκτύπουν πέτραι rondom galmden de rotsen Soph. Tr. 787; ἅπασα... στέγη πυκνοῖσιν ἐκτύπει δραμήμασιν heel het huis weergalmde door voortdurende voetstappen Eur. Med. 1180. stampen:. τῶν τῷ σιδηρῷ ὑποδήματι κτυπούντων van de mensen die met een ijzeren schoen stampen (om de maat aan te geven) Luc. 45.83. doen weerklinken:. κτύπησε κρᾶτα πλαγάν zij sloeg dreunend op haar hoofd Eur. Or. 1467.

|lsmtext='''κτῠπέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i>, αόρ. αʹ <i>ἐκτύπησα</i>, ποιητ. <i>κτύπησα</i>· Επικ. αορ. βʹ <i>ἔκτῠπον</i> και <i>κτύπον</i>· ([[κτύπος]])·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[χτυπώ]], [[συγκρούομαι]], λέγεται για δένδρα που πέφτουν, σε Ομήρ. Ιλ.· λέγεται για τον κεραυνό, σε Όμηρ., Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> [[κουδουνίζω]], [[αντηχώ]], σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.<br /><b class="num">II.</b> μτβ., κάνω [[κάτι]] να κουδουνίσει ή να αντηχήσει, <i>χθόνα</i>· με [[διπλή]] αιτ., [[κτύπησε]] [[κρᾶτα]] πλαγάν, έκανε μ' ένα [[χτύπημα]] το [[κεφάλι]] να «κουδουνίσει», σε Ευρ.· απ' όπου [[πάλι]] στην Παθ., [[κουδουνίζω]], αντηχούμαι, σε Αριστοφ.