δρύπτω: Difference between revisions

|Definition=<span class="bibl">E.<span class="title">El.</span>150</span>: fut. [[δρύψω]] (κατα-) v.l.in <span class="title">AP</span>5.42 (Rufin.): aor. [[ἔδρυψα]], Ep. <span class="sense"><span class="bld">A</span> δρύψα <span class="bibl">Il.16.324</span>:—Med., <span class="bibl">Hes.<span class="title">Sc.</span>243</span> (<b class="b3">κατα-</b>, tm.), <span class="bibl">E.<span class="title">Hec.</span> 655</span> (lyr.): aor. δρυψάμενος <span class="bibl">Od.2.153</span>:—Pass., <span class="title">AP</span>7.2 (Antip. Sid.): plpf. δέδρυπτο <span class="bibl">Q.S.14.391</span>:—[[tear]], [[strip]], βραχίονα δουρὸς ἀκωκὴ δρύψ' ἀπὸ μυώνων Il. l. c.:—Med., <b class="b3">δρυψαμένω δ' ὀνύχεσσι παρειὰς ἀμφί τε δειράς</b> [[tearing each other's]] cheeks and necks all round, Od. l. c.: mostly in sign of mourning, δρύπτεν κάρα <span class="bibl">E.<span class="title">El.</span>150</span> (lyr.); ἑκάτερθε παρειάς <span class="bibl">A.R.3.672</span>; also <b class="b3">δρύπτεσθαι παρειάν</b> [[to tear one's]] cheek, <span class="bibl">E. <span class="title">Hec.</span>655</span>; without [[παρειάν]], <span class="bibl">X.<span class="title">Cyr.</span>3.1.13</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> metaph., τὴν δὲ χοῖρον αὐονὴ δρύπτει <span class="bibl">Herod.8.2</span>.—Poet., X. and later Prose, as <span class="bibl">Philostr. <span class="title">VA</span>3.38</span>.</span>

|lsmtext='''δρύπτω:''' (√<i>ΔΡΥΦ</i>), μέλ. <i>δρύψω</i>, αόρ. αʹ <i>ἔδρυψα</i>, Επικ. [[δρύψα]] — Παθ. αόρ. αʹ <i>ἐδρύφθην</i>, σε Βάβρ.· [[σχίζω]], [[απογυμνώνω]], [[γδέρνω]], σε Ομήρ. Ιλ. — Μέσ., δρυψαμένω [[παρειάς]], ξεσχίζοντας τα μάγουλα ο [[ένας]] του άλλου, σε Ομήρ. Οδ.· ως [[ένδειξη]] πένθους και θρήνου, <i>δρύπτεσθαι παρειάν</i>, [[ξεσχίζω]] το μάγουλό μου, σε Ευρ.

|ftr='''δρύπτω''': {drúptō}<br />'''Forms''': Aor. δρύψαι, Opt. ἀποδρύφοι Ψ 187 = Ω 21 (wohl Präsens; δρυφόμενοι· φθειρόμενοι H.)<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': [[zerkratzen]], insbes. als Zeichen der Trauer (poet. seit Il., X., späte Prosa).<br />'''Derivative''': Seltene Ableitungen: [[ἀμφιδρυφής]], [[ἀμφίδρυφος]] ‘an beiden Seiten (Wangen) zerkratzt’ (Il.) mit verbalem Hinterglied (Schwyzer 513); [[δρυπίς]] f. N. eines Dornenstrauches (Thphr.), vgl. Strömberg Pflanzennamen 76. Außerdem die nur lexikalisch belegten [[δρυφή]]· [[ἀμυχή]], [[καταξυσμή]], [[δρυφάδες]]· ὄνυχες, καταξύσματα. λῦπαι, ὀδύναι. ἢ τὰ ἀπὸ πληγῶν πελιώματα, δρύφη· [[ξέσματα]] H.<br />'''Etymology''': Expressive Erweiterung bzw. Umbildung von [[δέρω]], [[δρέπω]] (s. dd.), etwa nach [[θρύπτω]] (s. d.). Die φ-Formen sind analogische Neuerungen. Nach Specht Sprache 1, 48 wäre das ''u'' "sakral" (?).<br />'''Page''' 1,420-421