φιλότιμος: Difference between revisions

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1287.png Seite 1287]] ehrliebend, ehrgeizig; Νυκτὸς παῖδες φιλότιμοι heißen die auf ihr Ehrenrecht bedachten od. die verehrungswürdigen Erinyen, Aesch. Eum. 986 (aber ἐκ στομάτων ποτάσθω φιλότιμ ος εὐχά ist das Gebet der Ehre, Verehrung, Suppl. 644); τὸ φιλότιμον = [[φιλοτιμία]], γλυκὺ μέν, λυπεῖ δέ Eur. I. A. 22; Thuc. 2, 44; aus Ehrliebe, Ehrgeiz handelnd, dah. wetteifernd, eifrig bemüht, Anstand und Pracht liebend, prahlerisch, stolz; ἐπὶ σοφίᾳ Plat. Prot. 343 c; ἐπ' ἀρετῇ Legg. V, 744 e, u. öfter; u. im guten Sinne, freigebig, wohlthätig, großmütig, [[βίος]] Lys. 2, 16; περὶ ξένους Plut. Crass. 3. – Pass., aus Ehrliebe gethan. – Adv., φιλοτίμως καὶ κοσμίως πολιτεύεσθαι Lys. 16, 18; γυμνασιαρχῶ Is. 7, 36, u. öfter; ἔχειν [[πρός]] τινα Plat. Charm. 162 d; φιλοτίμως ἔχειν [[πρός]] τι, sich eifrig um Etwas bemühen, z. B. πρὸς τὸ ἀγαθὸν φαίνεσθαι Xen. Cyr. 1, 6,26; πρὸς ἀλλήλους, mit einander wetteifern, Isocr., Pol. oft.

|btext=ος, ον :<br /><b>I.</b> [[qui aime]] <i>ou</i> recherche les honneurs, ambitieux ; <i>subst.</i> τὸ φιλότιμον THC l'ambition, <i>ou</i> objet de l'ambition, chose ambitionnée ; <i>p. suite</i> :<br /><b>1</b> [[plein d'émulation]], [[de zèle]];<br /><b>2</b> [[qui se pique de générosité]], [[généreux]], [[libéral]] : [[περί]] τινα à l'égard de qqn;<br /><b>II.</b> qu'on aime à honorer, vénérable, auguste;<br /><i>Cp.</i> φιλοτιμότερος, <i>Sp.</i> φιλοτιμότατος.<br />'''Étymologie:''' [[φίλος]], [[τιμή]].