εὐήθης: Difference between revisions

|Definition=εὔηθες, ([[ἦθος]])<br><span class="bld">A</span> [[good-hearted]], [[simple-minded]], [[guileless]], [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 349b; of swans, [[Aristotle|Arist.]]''[[Historia Animalium|HA]]''615a33; εὐηθέστεροι, opp. [[πανουργότατοι]], Lys.3.44; [[τὸ εὔηθες]] = [[εὐήθεια]] ([[goodness of mind]]), Th.3.83.<br><span class="bld">b</span> of a [[courtesan]], [[of easy virtue]], Archil.19.<br><span class="bld">2</span> in bad sense, [[simple]], [[silly]], [[πρῆγμα]] εὐηθέστατον [[Herodotus|Hdt.]]1.60; [[μῦθος]], [[λόγος]], Id.2.45, Pl.''Lg.''818b (Sup.); <b class="b3">ἥψατο πρῶτον τοῦ εὐηθεστάτου</b> [[attack]]ed the [[silly|silliest]] [[argument]] [[first]], Arist.''Rh.''1418b23; κακοήθης δ' ὢν τοῦτο παντελῶς εὔηθες ᾠήθης D.18.11; <b class="b3">τὸ τῶν προβάτων ἦθος εὔηθες</b> [[Aristotle|Arist.]]''[[Historia Animalium|HA]]''610b23: as [[substantive]], [[simpleton]], X.''HG''2.3.16; εὔηθές [ἐστι] c. inf., [[it is simple]], [[foolish]], [[absurd]], [[Aristotle|Arist.]]''[[Metaphysics|Metaph.]]''1062b34, cf. Democr.67; <b class="b3">λίαν εὔηθες</b> Arist.''APo.''88b17.<br><span class="bld">3</span> metaph., of [[wound]]s or [[illness]]es, [[mild]], [[benign]], [[easily treated]], opp. [[κακοήθης]] ([[malignant]]), Hp.''VM''8: Comp., Id.''Prorrh.''1.98: Sup., Id.''Prog.'' 20.<br><span class="bld">b</span> [τρώματα] ἐν χωρίοισι εἶναι εὐήθεσι… φαινόμενα [[innocent]] (not [[dangerous]]), Id.''Prorrh.''2.12; cf. [[εὐχερής]] ΙΙΙ.2.<br><span class="bld">II</span> Adv. [[εὐήθως]] = [[in a simple way]], [[in a good way]], [[naively]], εὐήθως ἔχω [[Plato|Pl.]]''[[Phaedo|Phd.]]'' 100d, cf.[[Aristotle|Arist.]]''[[Metaphysics|Metaph.]]''1024b32: Comp. εὐηθέστερα, τοῦ δέοντος [[Plato|Pl.]]''[[Politicus|Plt.]]'' 276e: Sup. εὐηθέστατα E.''Andr.''625 ([[εὐήθης]] and [[εὐήθεια]] discussed by Gal.18(2).236-8).

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1066.png Seite 1066]] ες, [[von gutem Charakter]], [[gutmütig]], [[treuherzig]], [[einfältig]], [[ursprünglich]] im guten Sinne, Plat. Alc. II, 140 c; καὶ [[ἀστεῖος]] Rep. I, 349 b; vgl. Thuc. 3, 83 [[τὸ εὔηθες]], οὗ τὸ γενναῖον πλεῖστον μετέχει; aber gew. (obwohl Moeris diesen Gebrauch für hellenistisch erkl.) mit leichterm oder stärkerm Tadel, wie alle diese Wörter auch bei uns gebraucht werden, [[πρῆγμα]] εὐηθέστατον Her. 1, 160; Eur. Hel. 747; gew. bei Plat. u. Folgdn. – Von Fieber und Wunden, [[gutartig]], Medic. – Adv., τοῦτο δὲ [[ἁπλῶς]] καὶ [[ἀτέχνως]] καὶ [[ἴσως]] εὐήθως ἔχω παρ' ἐμαυτῷ Plat. Phaed. 100 d; Folgde.

|btext=ης, ες:<br />[[d'un caractère simple]], [[honnête]], [[bon]] :<br /><b>1</b> <i>en b. part</i> [[τὸ εὔηθες]] THC la [[simplicité]], la [[bonté]];<br /><b>2</b> <i>en mauv. part</i> [[naïf]], [[simple]], [[sot]].<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[ἦθος]].

|lstext='''εὐήθης''': -ες, ([[ἦθος]]) ἔχων καλὸν [[ἦθος]], ἀγαθὸς τὴν καρδίαν, [[ἀγαθός]], [[ἁπλοῦς]], [[ἄδολος]], Πλάτ. Πολ. 348Β· ἀντίθετον τῷ [[πανοῦργος]], Λυσ. 100. 17· [[τὸ εὔηθες]] = [[εὐήθεια]], Θουκ. 3. 83· τὸ εὐηθέστατον Ἀριστ. Ρητ. 3. 17, 15· ἐπὶ πόρνης, ἡ παραλελυμένα ἔχουσα τὰ ἤθη, Ἀρχίλ. 17. 2) ἐπὶ κακῆς σημασίας, [[ἁπλοϊκός]], [[ἀνόητος]], [[μωρός]], [[βλάξ]], «κουτὸς» (πρβλ. τὸ ἀρχ. Ἀγγλ. seely πρὸς τὸ Ἀγγλο - Σαξον. sœlis, Γερμ. selis, [[μακάριος]]), [[πρῆγμα]] εὐηθέστατον Ἡρόδ. 1. 60· [[μῦθος]], [[λόγος]], [[αἰτία]], ὁ αὐτ. 2. 45, Πλάτ. Νόμ. 818Β, κ. ἀλλ.· [[κακοήθης]] δ’ ὤν τοῦτο παντελῶς εὔηθες ᾠήθης Δημ. 228. 26· τὸ τῶν προβάτων [[ἦθος]] εὔηθες Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 3, 2· ὡς οὐσιαστ., [[ἠλίθιος]] [[ἄνθρωπος]], Ξεν. Ἑλλ. 2. 3, 16, πρβλ. Buhnk. Τίμ. σ. 132· εὔηθές ἐστι, μετ’ ἀπαρ., [[εἶναι]] [[ἀνοησία]], [[μωρία]], Ἀριστ. Μετὰ τὰ Φυσ. 10, 6, 5, κ. ἀλλ.· [[λίαν]], κομιδῇ εὔηθες ὁ αὐτ. ἐν Ἀναλ. Ὑστ. 1. 32. 4, Ἀποσπ. 202. 3) μεταφ. ἐπὶ πληγῶν ἢ νόσων, [[ἐλαφρός]], εὐκολοθεράπευτος, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ [[κακοήθης]] ([[δύσκολος]], [[δυσθεράπευτος]],), Ἱππ. π. Ἀρχ. Ἰητρ. 11, Προγν. 43. ΙΙ. Ἐπιρρ. -θως, Πλάτ. Φαίδων 100D: - Συγκρ., -έστερα, ὁ αὐτ. ἐν Πολιτικ. 276Ε· Ὑπερθ., -έστατα, Εὐρ. Ἀνδρ. 625.