ἀγλαΐα: Difference between revisions

|Definition=Ion. [[ἀγλαΐη]], ἡ, ([[ἀγλαός]])<br><span class="bld">A</span> [[splendour]], [[beauty]], κῦδός τε καὶ ἀ. καὶ ὄνειαρ Od. 15.78; ἀγλαΐηφι πεποιθώς Il.6.510; of Penelope, Od.18.180; [[splendour]], [[magnificence]], S.''El.''211; ὡρῶν Jul.''Or.''4.148d; in bad sense, [[pomp]], [[show]], [κύνας] ἀγλαΐης ἕνεκεν κομέουσιν Od.17.310; in plural, [[vanities]], 17.244, E.''El.''175.<br><span class="bld">2</span> [[joy]], [[triumph]], Pi.''O.''13.14, etc.; pl., [[festivities]], [[merriment]], Hes.''Sc.''272,285.<br><span class="bld">3</span> [[adornment]], of a horse's [[mane]], colours of oyster's [[shell]], etc., X.''Eq.''5.8, Ael.''NA''10.13, cf. A.R.4.1191.<br><span class="bld">4</span> pr. n., [[Ἀγλαΐα]], one of the Graces, who presided over victory in the games, Hes.''Th.''945, cf. B.3.6.—Mostly ''poet.'' [[ἀγλαΐζω]], Hp.''Mul.''2.188, Ael., v. infr.: fut. Att. [[ἀγλαϊῶ]] (ἐπ-) Ar.''Ec.''575: aor. ἠγλάϊσα (Dor. <b class="b3">ἀγλ-</b>) Theoc.''Ep.''1.4, etc., (ἐπ-) Ar. ''Fr.''682:—Pass., v. infr.:—[[make splendid]], [[glorify]], B.3.22, etc.; ἀθανάταις ἠγλάϊσεν χάρισιν ''IG''12(3).1190.10 (Melos); θυσίαις τέμενος Isyll.28, cf. Plu.2.965c, Ael.''NA''8.28.<br><span class="bld">2</span> [[give as an honour]], σοί, Βάκχε, τάνδε μοῦσαν ἀγλαΐζομεν ''Carm.Pop.''8, cf. Theoc. [[l.c.]]<br><span class="bld">II</span> Ep. and Lyr. only Med. and Pass., [[adorn oneself with]] a thing, [[take delight in]], <b class="b3">σέφημι διαμπερὲς ἀγλαϊεῖσθαι</b> (''[[sc.]]'' [[ἵπποις]]) Il.10.331 (the only form in Hom., even of compds.); ὅστις τοιούτοις θυμὸν ἀγλαΐζεται Semon.7.70; ἀ. μουσικᾶς ἐν ἀώτῳ Pi.''O.''1.14; Com., ἐλαίῳ ῥάφανος ἠγλαϊσμένη Ephipp.3.6(cf. Eub.150).<br><span class="bld">III</span> intr., ἀγλαΐζει· θάλλει, [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]], cf. Antiph.301 codd.—Never in Trag. or Att. Prose.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0016.png Seite 16]] ἡ ([[ἀγλαός]]), Glanz, Pracht, im guten Sinn, Hom. von der Schönheit der Penelope, Od. 18, 180; ähnl. Soph. El. 204; [[ἵππος]] ἀγλαΐηφι πεποιθώς Il. 6, 510. 15, 267; mit [[κῦδος]] verb. dem [[ὄνειαρ]], Nutzen, entgegengesetzt Od. 15, 78; ἀγλαΐης ἕνεκεν κύνας κομέουσιν, zum Staat, 17, 310; vgl. ἀγλαΐας [[ἕνεκα]] ἵππῳ [[χαίτη]] Xen. Eq. 5, 8; plur. Od. 17, 244, ἀγλαΐας, τὰς νῦν ὑβρίζων φορέεις, das Vornehmtun, die Hoffahrt; Pind. Sieg und Siegesfreude, νικαφόρος ἀγ, Ol. 13, 14; ἀγλαΐαν πόρεν αὐτῷ I. 2, 18; ἔδειξεν P. 6, 46. Auch Hes. vrbdt ἀγλαΐαις τε χοροῖς τε, sie ergötzten sich in Festfreude u. Tanz, Sc. 272; vgl. 284; Plut. Lyc. 21 καὶ χοροὶ καὶ μοῦσαι καὶ [[ἀγλαΐα]]. – Sp. D. von Freude u. Schmuck öfter, wie Strat. 37 (XII, 195) die Blumen ἔαρος ἀγλαΐαι nennt. In Prosa Xenoph. (f. oben) u. Sp., wie Julian. – Seit Hes. Th. 909 eine der Chariten.

|btext=ας (ἡ) :<br /><b>1</b> [[éclat]], [[beauté]], [[parure]] ; <i>en mauv. part</i> orgueil, vanité;<br /><b>2</b> [[triomphe]], [[gloire]], [[joie de fête]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀγλαός]].