σιγάω: Difference between revisions

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0878.png Seite 878]] fut. σιγήσομαι, Soph. O. C. 113. 984, Eur. Phoen. 915 u. öfter, Ar. Pax 102 u. sonst, – [[schweigen]], nicht von Etwas reden, es nicht mittheilen (vgl. [[σιωπάω]]); Hom., der aber nur den imper. [[σίγα]], schweig! still! braucht, Il. 14, 90 Od. 17, 393. 19, 42; bei Folgdn theils intrans., theils c. accus., [[verschweigen]], u. dah. pass.; [[σιγᾷ]] οἱ [[στόμα]], Pind. N. 10, 29; σεσιγαμένον [[χρῆμα]], Ol. 9, 103; u. Tragg.: [[οὔτε]] σιγᾶν, [[οὔτε]] μὴ σιγᾶν τύχας οἷόν τέ μοι τάσδ' ἐστί, Aesch. Prom. 106; σιγᾶν θ' [[ὅπου]] δεῖ καὶ λέγειν τὰ καίρια, Ag. 575; σιγᾶν [[ἄνωγα]], Soph. El. 1450; σιγᾶν καὶ κρύπ τειν νόσον, Eur. Hipp. 394; ῥητὸν ἢ σιγώμενον, I. T. 938; τί σεσίγηιαι [[δόμος]] Ἀδμήτου; Alc. 79; ἐξ ἐμοῦ γε πάντα σιγηθήσεται, I. T. 1076; Hipp. 1430; Ar. oft; u. in Prosa: ὁρᾷς, ὅτι σιγᾷς καὶ οὐκ ἔχεις εἰπεῖν, Plat. Apol. 24 d; σιγῶν καὶ ἡσυχίαν ἄγων, 37 e; μηδὲ σιγῶντα, ἀλλὰ θορύβου μεστά, Legg. IX, 876 b; οὐδ' εἰς τὸν [[ἔπειτα]] χρόνον σιγηθήσεται, Ep. II, 310 e; καὶ οἱ λόγοι οεσιγήσονται, 311 b; σιγήσας ἡνίκ' έδει λέγειν, Dem. 18, 189; σεσίγηται τὸ κάλλιστον [[κήρυγμα]], ist verstummt, Aesch. 3, 4; auch = aufhören zu reden; u. bei Sp. überh. aufhören, ruhen, σιγῶσι δ' όίστοί, Tryph. 428.