προσκρούω: Difference between revisions

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0770.png Seite 770]] (s. [[κρούω]]), anstoßen, insbes. – a) Einem aufstoßen, auf ihn stoßen, ihm zufällig begegnen, τινί, hineingeraten, ὅτε πυρὶ προσκρούσειε Plat. Tim. 43 c. – b) bei Einem anstoßen, ihn beleidigen, ihm verfeindet werden, wie [[προσκόπτω]]; θαμὰ προσκρούων μισεῖ πάντας, Plat. Phaed. 90 e; ἀνθρώπῳ, Dem. 24, 6, der auch τὴν ἀπὸ τῆς εἰρήνης ἡσυχίαν dem τὸ προσκρούειν entgegstzt, 5, 25; προσκέκρουκεν [[ἐμοί]], 21, 206; Sp., Luc. Demon. 11.

|btext=se heurter contre ; <i>fig.</i> :<br /><b>1</b> [[éprouver un échec]];<br /><b>2</b> [[se froisser]], [[se quereller]], [[être en désaccord]] : τινί, avec qqn, se fâcher contre qqn;<br /><b>3</b> heurter, froisser, offenser, <i>acc. ou dat.</i><br />'''Étymologie:''' [[πρός]], [[κρούω]].

|elrutext='''προσκρούω:'''<br /><b class="num">1</b> [[наталкиваться]], [[попадать]] (πυρί Plat.);<br /><b class="num">2</b> досл. спотыкаться, перен. терпеть неудачу (μικρὰ προσκρούσας περὶ Χαιρώνειαν Plut.): προσκεκρουκὼς ἀπειρίᾳ Plut. потерпевший неудачу по (своей) неопытности;<br /><b class="num">3</b> [[оскорблять]], [[обижать]], [[наносить обиду]] (τινί Dem., Plat.);<br /><b class="num">4</b> [[ссориться]], [[враждовать]] (ἀλλήλοις Arst.): οἱ προσκεκρουκότες Arst. перессорившиеся;<br /><b class="num">5</b> [[сносить обиды]], [[терпеть оскорбления]]: τελευτῶν δὴ θαμὰ προσκρούων Plat. когда ему надоело сносить постоянные обиды.