βέλος: Difference between revisions

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0441.png Seite 441]] (βαλεῖν, Umlaut ε für ᾰ), τό, Wurfgeschoß, [[πᾶν]] τὸ βαλλόμενον; Hom. Iliad 11. 657 ὅσσοι δὴ βέλεσιν βεβλήαται; 11, 380 βέβληαι, οὐδ' ἅλιον [[βέλος]] ἔκφυγεν; 12, 458 ἐρεισάμενος [[βάλε]] μέσσας, εὖ διαβάς, ἵνα μή οἱ ἀφαυρότερον [[βέλος]] εἴη; Odyss. 16, 277 ἤν περ καὶ διὰ [[δῶμα]] ποδῶν ἕλκωσι [[θύραζε]] ἢ βέλεσιν βάλλωσι; Odyss. 20, 305 οὐκ ἔβαλες τὸν ξεῖνον· ἀλεύατο γὰρ [[βέλος]] [[αὐτός]]; 9, 495 [[πόντονδε]] βαλὼν [[βέλος]]; öfters Pfeile, geschleuderte Lanzen, Wurfspieße; Odyss. 17, 464 ist [[βέλος]] ein geschleuderter Schemel, 20, 305 ein geschleuderter Ochsenfuß, 9, 495 ein geschleuderter Felsblock, Iliad. 12, 458 ein geschleuderter Stein, Scholl. Aristonic. ἡ [[διπλῆ]], ὅτι [[πᾶν]] τὸ βαλλόμενον [[βέλος]] λέγει, καὶ νῦν τὸν λίθον; Apollon. Lex. Homer. p. 51, 8 <b class="b2">[[βέλος]]</b> [[πᾶν]] τὸ βαλλόμενον, κἂν [[λίθος]] εἴη· »ὡς καὶ νῦν πόντοιο δὲ βαλὼν βέλοσἤγαγε νῆα (Od. 9, 495)«. Homerisch Xen. An. 5, 2, 14 καὶ τὰ βέλη [[ὁμοῦ]] ἐφέρετο, λόγχαι, τοξεύματα, σφενδόναι καὶ πλεῖστοι δ' ἐκ τῶν χειρῶν λίθοι· [[ἦσαν]] δὲ οἳ καὶ πῦρ προσέφερον. Ὑπὸ δὲ τοῦ πλήθους τῶν βελῶν ἔλιπον οἱ πολέμιοι τά τε σταυρώματα καὶ τὰς τύρσεις. Bei Sp. auch alle von Wurfmaschinen geschleuderten Geschosse. Hom. Iliad. 4, 465 ἕλκε δ' ὑπὲκ βελέων, aus dem Bereich der Geschosse; 11, 163 Έκτορα δ' ἐκ βελέων ὕπαγε Ζεὺς ἔκ τε κονίης ἔκ τ' ἀνδροκτασίης ἔκ θ' αἵματος ἔκ τε κυδοιμοῦ; ἔξω βελῶν Xen. Cyr. 3, 3, 69; ἐκτὸς βέλους Luc. Qu. Hist. 4; ἐντὸς βέλους Pol. 8, 7. – Unhomerisch, katachrestisch = das Schwert, Soph. Ai. 658; ὀξύθηκτον Eur. El. 1159; Ar. Ach. 345. – Διὸς βέλεα, die Blitze, Pind. N. 10, 8; πυρπάλαμον β. Ol. 11, 84; öfter; Ζηνὸς ἄγρυπνον Aesch. Prom. 358; πυρπνόον 919; κεραυνοῦ 435; Soph., z. B. Tr. 1087; Eur.; Ar. Av. 1712; vom Sturm Aesch. Prom. 371; [[βέλος]] ἐνέσκηψε [[θεός]] Her. 4, 79. – Übertragen, von Geburtswehen, Hom. Iliad. 11, 269 ὡς δ' ὅτ' ἂν ὠδίνουσαν ἔχῃ [[βέλος]] ὀξὺ γυναῖκα, δριμύ, τό τε προϊεῖσι μογοστόκοι εἰλεί θυιαι; Theocrit. 27, 27 ὠδίνειν [[τρομέω]]· χαλεπὸν [[βέλος]] Εἰλειθυίας; vgl. Opp. H. 1, 591. Vom Tode, Zenodots Lesart Iliad. 11, 451 φθῆ σε [[βέλος]] θανάτοιο κιχήμενον, οὐδ' ὑπάλυξας, Aristarch [[τέλος]] θανάτοιο; vgl. 11, 439 γνῶ δ' Ὀδυσεὺς ὅ οἱ οὔ τι [[τέλος]] κατακαίριον ἦλθεν, wo Zenodot ebenfalls [[βέλος]] las, s. Scholl. Aristonic. und Didym. zu beiden Stellen. Ferner übertragen von allem, was einen plötzlichen Ein druck, bes. einen schmerzhaften auf das Gemüth macht, ἄτλατον β. ἔπληξε γυναῖκας Pind. N. 1, 48; ἱμέρου Aesch. Prom. 652; φίλοικτον Ag. 232; μαλθακὸν ὀμμάτων 722; von verwundenden Worten, Eum. 646; Plat. Phil. 23 b Conv. 219 b. – Ein Paar Stellen sind im Hom., wo Aristarch [[βέλος]] = Wu nde nahm: Iliad. 8, 513 ἀλλ' ὥς τις τούτων γε [[βέλος]] καὶ [[οἴκοθι]] πέσσῃ, [[βλήμενος]] ἢ ἰῷ ἢ ἔγχεϊ ὀξυόεντι, Scholl. Aristonic. ἡ [[διπλῆ]], ὅτι [[βέλος]] εἴρηκε τὸ [[τρῶμα]] ὁμωνύμως τῷ τιτρώσκοντι; 14, 439 [[βέλος]] δ' ἔτι θυμὸν ἐδάμνα, Scholl. Aristonic. ὅτι [[βέλος]] τὸν βεβλημένον τόπον. Vgl. Lehrs Aristarch. p. 70. Bei Aristaenet. [[βέλος]] καρδίας.