προσθήκη: Difference between revisions

|Definition=ἡ, ([[προστίθημι]])<br><span class="bld">A</span> [[addition]], [[appendage]], [[supplement]], προσθήκας.. μοι ὁ λόγος ἐξ ἀρχῆς ἐδίζητο [[Herodotus|Hdt.]]4.30, cf. Arist.''Rh.''1354a14; εὖ γὰρ πρὸς εὖ φανεῖσι π. πέλοι [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]''500; <b class="b3">σμικρὰ π.</b> [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 339b, cf. ''La.''182c; <b class="b3">ἐν προσθήκης μέρει</b> by way of [[appendage]], D.11.8 (but <b class="b3">ἐν προσθήκῃ μερίς</b> should be read in Id.2.14); ἐν ὑπηρέτου καὶ π. μέρει Id.3.31; ἐν π. μοίρᾳ Luc.''Zeux.''2; <b class="b3">προσθήκης μοῖραν ἐπέχειν</b> serve as [[auxiliaries]], D.H.5.67; [Ἀντώνιος] π. τῆς γυναικὸς ἦν Plu.''Ant.'' 62.<br><span class="bld">b</span> [[additional payment]], PTeb.296.3 (ii A.D.), etc.<br><span class="bld">2</span> [[qualification]], <b class="b3">ἡ τῆς ἀξίας π.</b> the [[additional qualification]] of merit, D. ''Ep.''3.12; πᾶσίν εἰσι πράγμασι καὶ λόγοις προσθῆκαι δύο, ἡ τοῦ δικαίου καὶ ἀδίκου Id.23.75: hence, [[adjective]], Gal.11.74, Dosith.p.398 K.<br><span class="bld">3</span> [[accident]], [[circumstance]], τὰ δ' ἄλλα προσθήκας ἅπαντα χρὴ καλεῖν Alex.271.5.<br><span class="bld">II</span> [[aid]], [[assistance]], προσθήκῃ θεοῦ [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''38; <b class="b3">ἡ τῶν νόμων π.</b> D.25.24; <b class="b3">αἱ λαχάνων π.</b>, [[proverb|prov.]] of what gives no help, Diogenian.2.52.<br><span class="bld">III</span> [[particle]], Longin.21.2; of expletives, π. κεναί Demetr.''Eloc.''55.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0766.png Seite 766]] ἡ, Zusatz, Zugabe, Anhang; εὖ γὰρ πρὸς εὖ φανεῖσι [[προσθήκη]] πέλοι, möge der Schluß gut sein, Aesch. Ag. 496; θεοῦ, das Dazuthun des Gottes, die Hülfe, Soph. O. R. 38, Schol. [[ἐπικουρία]]; – προσθήσομεν αὐτῷ οὐ σμικρὰν προσθήκην, Plat. Lach. 182 c. Anders Dem. 23, 75, πᾶσίν εἰσι πράγμασι καὶ λόγοις δύο προσθῆκαι, ἡ τοῦ δικαίου καὶ ἀδίκου, Alles hat zwei Seiten; – Vermehrung; dah. bei Her. 4, 30 Einschiebsel in eine Erzählung; Beiwerk, neben ἔντεχνον Arist. rhet. 1, 1, u. oft; Abschweifung von der Hauptsache, Sp.; – Dem. vrbdt oft ἐν προσθήκης μέρει, z. B. 2, 14; auch ἐν ὑπηρέτου καὶ προσθήκης μέρει, 13, 31, wie wir auch »Nebensache« brauchen; nachgeahmt von Luc. Zeux. 2. – Bei den Gramm. die Partikel, vgl. Longin. de sublim. 21, 2.