φλοιός: Difference between revisions

{{ls

|lstext='''φλοιός''': ὁ, (ἴδε [[φλέω]]) [[φλοιός]], ἡ «φλοῦδα» τῶν δένδρων, [[μάλιστα]] ἡ [[λεία]] (ἐφ’ ἧς δύναταί τις νὰ χαράξῃ [[ὄνομα]], Θεόκρ. 18. 47, πρβλ. Bentl. εἰς Καλλ. Ἀποσπ. 1010, Ἰλ. Α. 237, Ἐμπεδ. παρὰ Πλουτ. 2. 919D, Ἡρόδ. 4. 67, Ξεν., κλπ., πρβλ. Θεοφρ. περὶ Φυτ. Ἱστ. 1. 5, 2· ἐν τῷ πληθ., Στράβ. 513· ― ἠσθίετο δέ, Πολύβ. 7. 1, 3, Πλουτ. Ἀντών. 17· ― [[ὡσαύτως]], ὁ [[φλοιός]], ἡ «φλοῦδα» καρπῶν τινων, Ἐμπεδ. παρὰ Πλουτ. 2. 684Α, Ἀριστ. περὶ Φυτ. 1. 3, 7. 2) ἐπὶ τοῦ ὀστρακώδους φλοιοῦ ᾠοῦ, ὁ δὲ νεοττὸς (δηλ. τοῦ ὄφεως) ἄνω ἐπιγίνεται καὶ οὐ περιέχει φλοιὸς [[ὀστρακώδης]] ὁ αὐτ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 34, 1· ἡ ὕλη ἐξ ἧς αἱ ἀράχναι ὑφαίνουσι τοὺς ἱστοὺς αὐτῶν, δύνανται δ’ ἀφιέναι αἱ ἀράχναι τὸ [[ἀράχνιον]]... οὐκ [[ἔσωθεν]] ὡς ὂν περίττωμα, ἀλλ’ ἀπὸ τοῦ σώματος [[οἷον]] φλοιὸν [[αὐτόθι]] 9. 39, 7. 3) μεταφορ., ἐπὶ ἐπιπολαίου ἢ ἀχρήστου καὶ ματαίου ἐπικαλύμματος, [[πλεονασμός]], ὁ Λακωνικὸς [[λόγος]] οὐκ ἔχει φλοιὸν Πλούτ. 2. 510F· φωνήν... φλοιοῦ μεστὴν Διογ. Λ. 4. 27· γυμνὸς τῶν φλοιῶν, γυμνωθεὶς ἀπὸ παντὸς ἐξωτερικοῦ πράγματος, Μᾶρκ. Ἀντωνῖν. 12. 2 καὶ 8· περὶ τὸν φλ. ἀσχολεῖσθαι Λουκ. Ἑρμότ. 79· πρβλ. Wyttenb. εἰς Πλούτ. 2. 81Β.

}}

{{grml

{{lsm

|lsmtext='''φλοιός:''' ὁ, ([[φλέω]]), [[φλούδα]] δέντρου, [[ψάθα]] ή [[φλοιός]], [[λεία]] [[φλούδα]], σε Ομήρ. Ιλ., Ηρόδ. κ.λπ.

}}

{{FriskDe

|ftr='''φλοιός''': {phloiós}<br />'''Grammar''': m.<br />'''Meaning''': [[Baumrinde]], [[Rinde]], [[Schale der Frucht]], [[Häutchen eines Blatts]], [[eines Eies]], auch übertr. [[äußerliche Hülle]] (seit Α 237).<br />'''Composita''': Als Vorderglied u.a. in [[φλοιορραγής]] [[mit rissiger Rinde]] (Thphr., Dsk.); sehr oft als Hinterglied, z.B. [[τανύφλοιος]] [[mit dünner Rinde]] (Π 767 u.a.).<br />'''Derivative''': Davon [[φλοιώδης]] [[rindenartig]], [[oberflächlich]] (Arist., Thphr.), -ῶτις f. [[aus Rinde gemacht]] (Lyk.); [[φλοΐζω]] (περι-, ἐκ-) ‘die Rinde abschälen, ent- rinden’ (Thphr., Dsk., Pap.) mit [[φλοϊσμός]] (περι-) m. ‘Ent- rindung’ (Thphr.), -ιστική ([[τέχνη]]) [[Entrindungskunst]] (Pl., Poll.; Chantraine Études 135); φλοιῶσαι ib. (Nonn., ''AP''), ἀποφλοιάω ib. (Aöt.). Zu bemerken noch πεφλοιδώς· τὸν φλοιὸν ἀποβαλών H. mit intr. Bed. nach den alten κ-losen Perf., formal an [[φλιδάω]] usw. (s.d.) anzuschließen. Ausführlich über [[φλοιός]] Strömberg Theophrastea 117 ff. — Auch [[φλόος]] (Akk. [[φλόα]] Nik. nach [[χρόα]]), [[φλοῦς]] m. [[Rinde]] (Pap., ''AP''), [[Haut]] eines Menschen od. einer Schlange (Nik.; vgl. Gow Class Quart. N.S. 1, 109; unklar [’Blüte, Frische, Saft’?] Arat. 335); auch = [[φλέως]] (Hdt. 3, 98), mit [[φλόϊνος]] [[aus Schilf]] (ebd., E. ''Fr''. 284, Poll.). Daneben [[φλέως]] (-εώς) m. [[Schilf]], [[Röhricht]] (Kom., Arist., Thphr., Ps.-Dsk.). — Zum PN Φλόϝαξ s. [[φλύαξ]].<br />'''Etymology''': Formal schließen sich [[φλόος]], [[φλοιός]] für *φλόϝος, *φλοϝιός an φλέ(ϝ)ω wie Φλοῖος u.a. als Bein. des Dionysos; ebenso [[φλέως]], -εώς nach [[κορώνεως]], [[ἐρινεώς]] u.a. Begrifflich liegt die Verbindung mit [[φλέω]] klar in ὑπέρφλοια (μῆλα) [[übersaftig]], von Äpfeln (Emp. 80, Versende; für -φλοα?), ebenso in φλοίειν (φλοιεῖν?) = [[ἄγαν]] ἀκμάζειν (Antim.), wenn nicht für φλύειν (s.v. Wilamowitz Glaube 2, 373 A. 1 m. mehreren Einzelheiten). Im Sinn von [[Schilf]] beziehen sich [[φλέως]] und [[φλοῦς]] auf das üppige Wachstum der Pflanze (vgl. [[βρύον]] zu [[βρύω]]); auch die Rinde ([[φλοιός]], [[φλόος]]) kann ihren Namen von ihrer saft- und fleischreichen Konsistenz im Gegensatz zum darunterliegenden Holz bezogen haben.<br />'''Page''' 2,1028-1029

}}

{{mantoulidis