3,274,819
edits
(13_5) |
mNo edit summary |
||
(11 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=paromoiosis | |Transliteration C=paromoiosis | ||
|Beta Code=paromoi/wsis | |Beta Code=paromoi/wsis | ||
|Definition= | |Definition=παρομοιώσεως, ἡ,<br><span class="bld">A</span> [[assimilation]], especially of sounds in the ends of successive clauses, [[assonance]], Arist. ''Rh.'' 1410a24, D.H.''Amm.''2.17(pl.), ''Lys.'' 14 (pl.).<br><span class="bld">2</span> [[comparison]], Arist.''Rh.Al.'' 1430b9. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0526.png Seite 526]] ἡ, Verähnlichung, bes. der neben einander stehenden Glieder eines Redesatzes, der Ausgänge der Sätze oder Verse, Arist. rhet. 3, 9 erkl. ἂν ὅμοια τὰ ἔσχατα ἔχῃ ἑκάτερον τῶν κώλων, ἢ ἐν ἀρχῇ ἢ ἐπὶ τελευτῆς, und führt als Beispiele an δωρητοί τ' ἐπέλοντο παραῤῥητοί τ' ἐπέεσσιν Il. 9, 522 u. ῴήθησαν αὐτὸν [[παιδίον]] τετοκέναι, ἀλλ' [[αὐτοῦ]] αἴτιον γεγονέναι. So auch D. Hal. de Lys. 14 de Isocr. 2. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0526.png Seite 526]] ἡ, [[Verähnlichung]], bes. der neben einander stehenden Glieder eines Redesatzes, der Ausgänge der Sätze oder Verse, Arist. rhet. 3, 9 erkl. ἂν ὅμοια τὰ ἔσχατα ἔχῃ ἑκάτερον τῶν κώλων, ἢ ἐν ἀρχῇ ἢ ἐπὶ τελευτῆς, und führt als Beispiele an δωρητοί τ' ἐπέλοντο παραῤῥητοί τ' ἐπέεσσιν Il. 9, 522 u. ῴήθησαν αὐτὸν [[παιδίον]] τετοκέναι, ἀλλ' [[αὐτοῦ]] αἴτιον γεγονέναι. So auch D. Hal. de Lys. 14 de Isocr. 2. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=παρομοιώσεως (ἡ) :<br />[[ressemblance]] de mots qui se correspondent au commencement <i>ou</i> à la fin de deux membres de phrase consécutifs.<br />'''Étymologie:''' [[παρά]], [[ὁμοιόω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''παρομοίωσις:''' παρομοιώσεως ἡ рит. [[созвучие]], [[ассонанс]] (сходство в окончаниях фраз или стихов Arst. - напр. τετοκέναι и γεγονέναι). | |||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=παρομοίωσις, παρομοιώσεως, ἡ [[παρόμοιος]] ret. [[parhomoiosis]]:. παρομοίωσις δὲ ἐὰν ὅμοια τὰ ἔσχατα ἔχῃ ἑκάτερον τὸ κῶλον parhomoiosis is, wanneer elk van beide zinsdelen bijna gelijk eindigt Aristot. Rh. 1410a24. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''παρομοίωσις''': ἡ, [[παρομοίωσις]] δὲ ἂν ὅμοια τὰ ἔσχατα ἔχῃ ἑκάτερον τῶν κώλων. Ἀνάγκη δὲ ἢ ἐν ἀρχῇ ἢ ἐπὶ τελευτῆς ἔχειν· καὶ ἀρχὴ μὲν αἰεὶ τὰ ὀνόματα (ὡς π. χ. ἀγρὸν γὰρ ἔλαβον ἀργὸν παρ’ [[αὐτοῦ]]), ἡ δὲ τελευτὴ τὰς ἐσχάτας συλλαβάς, ἢ τοῦ [[αὐτοῦ]] ὀνόματος πτώσεις ἢ τὸ αὐτὸ [[ὄνομα]] (ὡς π. χ. ᾠήθησαν αὐτὸν [[παιδίον]] τετοκέναι, ἀλλ’ [[αὐτοῦ]] αἴτιον γεγονέναι καὶ ἐν πλείσταις δὲ φροντίσι, καὶ ἐν ἐλαχίσταις ἐλπίσι κτλ.) Ἀριστ. Ρητ. 3. 9, 9, Ρητορ. πρ. Ἀλέξ. 12, 4, Διονυσίου Ἁλ. π. Λυσ· 14, π. Ἰσοκρ. 2· ὁ Rutil. Lup. καλεῖ τὸ [[σχῆμα]] τοῦτο παρόμοιον, 2. 12· ὁ δὲ Διονύσ. Ἁλ. ἐν τῷ περὶ Συνθ. 22 ὁμιλεῖ περὶ κώλων παρομοίων, πρβλ. Δημήτρ. Φαληρ. 25. | |||
}} | }} |