3,273,773
edits
κάλλος: Difference between revisions
From LSJ
6_6
(13_7_2) |
(6_6) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1311.png Seite 1311]] τό ([[καλός]]), körperliche Schönheit; vom Ganymedes Il. 20, 234; häufiger von weiblicher Schönheit, αἳ κάλλει ἐνίκων φῦλα γυναικῶν 9, 130, Χαρίτων ἄπο [[κάλλος]] ἔχουσαι Od. 6, 18, öfter; so auch Od. 18, 192 κάλλεϊ μέν οἱ [[πρῶτα]] [[προσώπατα]] καλὰ κάθηρεν ἀμβροσίῳ, οἵῳ [[Κυθέρεια]] χρίεται, mit ambrosischer Schönheit, wo die alten Ausleger ohne Grund an eine wohlriechende Salbe denken, Passow aber mit Recht bemerkt, daß bei Hom. die Schönheit als etwas für sich bestehendes Körperliches angesehen wird, das die Götter den Menschen wie ein Kleid an- u. abthun können (vgl. κάλλεΐ τε [[στίλβων]] καὶ εἵμασι Il. 3, 392, κὰκι κεφαλῆς χεῦεν πολὺ [[κάλλος]] [[Ἀθήνη]] Od. 23, 156, δπόδυθι τὸ [[κάλλος]] Luc. D. Mort. 10), u. daß χρίεσθαι von Allem gebraucht wird, was sich auf die Oberfläche des Leibes bezieht, keineswegs von Salben allein; Voß übersetzt »in ambrosischer Schöne verklärt ihr Gesicht sie«. – Tragg., Aesch. Pers. 181 Soph. Tr. 25. 465, Eur. oft, gew. von weiblicher Schönheit; in Prosa, Plat. u. A.; Ggstz [[αἶσχος]], Plat. Conv. 201 a. – Auch geistig, ψοχῆς Plat. Rep. IV, 444 b, τῶν μαθημάτων Gorg. 474 e, τῶν ὀνομάτων καὶ ῤημάτων Conv. 198 b, μεγέθεσι καὶ κάλλεσιν ἔργων Critia. 115 d. – Τὰ κάλλη, der Schmuck, ἐν ποικίλοις κάλλεσι βαίνειν, bunte Teppiche, Aesch. Ag. 897, VLL. τὰ πορφυρᾶ ὶμάτια; übh. kunstvolle Arbeiten, ἱερῶν, Pracht der Tempel, Dem. 3, 25; [[κάλλεα]] κηροῦ, schöne Honigwaben, Mel. 110 (IX, 363). – Luc. D. Mort. 18, 1 vrbdt Ἑλένη καὶ [[Λήδα]] καὶ ὅλως τὰ δρχαἶα κάλλη πάντα, wie auch wir sagen »die altberühmten Schönheiten«; vgl. Imag. 2. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1311.png Seite 1311]] τό ([[καλός]]), körperliche Schönheit; vom Ganymedes Il. 20, 234; häufiger von weiblicher Schönheit, αἳ κάλλει ἐνίκων φῦλα γυναικῶν 9, 130, Χαρίτων ἄπο [[κάλλος]] ἔχουσαι Od. 6, 18, öfter; so auch Od. 18, 192 κάλλεϊ μέν οἱ [[πρῶτα]] [[προσώπατα]] καλὰ κάθηρεν ἀμβροσίῳ, οἵῳ [[Κυθέρεια]] χρίεται, mit ambrosischer Schönheit, wo die alten Ausleger ohne Grund an eine wohlriechende Salbe denken, Passow aber mit Recht bemerkt, daß bei Hom. die Schönheit als etwas für sich bestehendes Körperliches angesehen wird, das die Götter den Menschen wie ein Kleid an- u. abthun können (vgl. κάλλεΐ τε [[στίλβων]] καὶ εἵμασι Il. 3, 392, κὰκι κεφαλῆς χεῦεν πολὺ [[κάλλος]] [[Ἀθήνη]] Od. 23, 156, δπόδυθι τὸ [[κάλλος]] Luc. D. Mort. 10), u. daß χρίεσθαι von Allem gebraucht wird, was sich auf die Oberfläche des Leibes bezieht, keineswegs von Salben allein; Voß übersetzt »in ambrosischer Schöne verklärt ihr Gesicht sie«. – Tragg., Aesch. Pers. 181 Soph. Tr. 25. 465, Eur. oft, gew. von weiblicher Schönheit; in Prosa, Plat. u. A.; Ggstz [[αἶσχος]], Plat. Conv. 201 a. – Auch geistig, ψοχῆς Plat. Rep. IV, 444 b, τῶν μαθημάτων Gorg. 474 e, τῶν ὀνομάτων καὶ ῤημάτων Conv. 198 b, μεγέθεσι καὶ κάλλεσιν ἔργων Critia. 115 d. – Τὰ κάλλη, der Schmuck, ἐν ποικίλοις κάλλεσι βαίνειν, bunte Teppiche, Aesch. Ag. 897, VLL. τὰ πορφυρᾶ ὶμάτια; übh. kunstvolle Arbeiten, ἱερῶν, Pracht der Tempel, Dem. 3, 25; [[κάλλεα]] κηροῦ, schöne Honigwaben, Mel. 110 (IX, 363). – Luc. D. Mort. 18, 1 vrbdt Ἑλένη καὶ [[Λήδα]] καὶ ὅλως τὰ δρχαἶα κάλλη πάντα, wie auch wir sagen »die altberühmten Schönheiten«; vgl. Imag. 2. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''κάλλος''': -εος, Ἀττ. ους, τό, ([[καλός]]): - [[εὐμορφία]], ἐπὶ τοῦ Γανυμήδους, κάλλεος [[εἵνεκα]] οἷο Ἰλ. Υ. 235· ἐπὶ γυναικῶν, Ἰλ. Ι. 130, κτλ.· ἐν Ὀδ. Σ. 192, κάλλεϊ μὲν οἱ πρῶτα [[προσώπατα]] καλὰ κάθηρεν ἀμβροσίῳ, οἵῳ [[Κυθέρεια]] χρίεται ἡ [[Ἀθηνᾶ]] κατέστησε τὸ [[πρόσωπον]] τῆς Πηνελόπης λαμπρὸν μὲ ἀθάνατον [[κάλλος]], μὲ τὸ ὁποῖον ἡ [[Ἀφροδίτη]] ἀλείφει ἑαυτήν, - [[ἔνθα]] τὸ χρίεται ἔκαμε καὶ αὐτὸν τὸν Voss νὰ ἐκλάβῃ τὸ [[κάλλος]] ὡς [[μύρον]] τι· ἀλλ’ ὁ [[Ὅμηρος]] θεωρεῖ τὸ [[κάλλος]] ὥς τι ἐξωτερικόν, ἐπιχεόμενον εἰς τὸν ἄνθρωπον, «ἔστι δὲ [[κάλλος]] τοιοῦτον ἀμβρόσιον ἀλληγορικῶς ἡ ἐπιπολάζουσα κατὰ [[πρόσωπον]] φυσικὴ καλλονὴ καὶ [[εὐπρέπεια]]» (Εὐστ.) (πρβλ. [[χάρις]] Ι)· οὕτω, κάλλεΐ τε [[στίλβων]] καὶ εἵμασι Ἰλ. Γ. 392· κάλλεϊ καὶ χάρισι [[στίλβων]] Ὀδ. Ζ. 237· πρβλ. Ὁμ. Ὕμ. εἰς Δήμ. 277: - [[συχνάκις]] [[ὡσαύτως]] παρὰ Τραγ. καὶ πεζολόγοις, γυναῖκε.. κάλλει ἀμώμῳ Αἰσχύλ. Πέρσ. 185· ἀντίθετον τῷ [[αἶσχος]], Πλάτ. Συμπ. 201Α· τῶν ἔργων τό τε [[μέγεθος]] καὶ τὸ [[κάλλος]] Ἰσοκρ. 240Β· χώρη κάλλεϊ καὶ ἀρετῇ μέγα ὑπερφέρουσα Ἡρόδ. 8. 144, πρβλ. Πλάτ. Χαρμ. 157Ε· ἐπὶ πλοίων, Θουκ. 3. 17· [[κάλλος]] τῆς ψυχῆς, τῶν μαθημάτων Πλάτ. Πολ. 444D, Γοργ. 475Α· ἐς [[κάλλος]] ἀσκεῖ, προσπαθεῖ νὰ φαίνηται [[ὡραία]], νὰ ἐπιδεικνύῃ τὸ [[κάλλος]] αὐτῆς, Εὐρ. Ἠλ. 1073· οὐ γὰρ ἐς [[κάλλος]] τύχας [[δαίμων]] δίδωσιν ὁ αὐτ. ἐν Τρῳ. 1201· εἰς [[κάλλος]] ζῆν, [[χάριν]] ἡδονῆς, Ξεν. Κύρ. 8. 1, 33· [[ἀλλά]], ὁ εἰς κ. [[βίος]], ἀντίθετον τῷ [[αἰσχρουργία]], ὁ αὐτ. ἐν Ἀγησ. 11, 6: - [[συχν]]. ἐν τῷ πληθ., κατά τε σωμάτων κάλλη καὶ κατὰ τὴν τῶν ψυχῶν.. ἀρετὴν ἐλλόγιμοί τε ἦσαν καὶ ὀνομαστότατοι πάντων τῶν [[τότε]] Πλάτ. Κριτίας 112Ε, 115D, κτλ.· [[κάλλος]], [[γλαφυρότης]] ὕφους, Λογγῖνος 5. 1. 2) ὡς συγκεκριμένον, ἐπὶ προσώπων, [[καλλονή]], [[ὡραιότης]], Σοφ. (ἴδε ἐν λ. [[ὕπουλος]]), Αἰλ. π. Ζ. 17. 23· τὸ πλεῖστον ἐπὶ γυναικῶν, τὴν θυγατέρα, δεινόν τι [[κάλλος]] καὶ [[μέγεθος]] Ξεν. Κύρ. 5. 2, 7· Γαλάτεια, [[κάλλος]] Ἐρώτων Φιλόξ. 8· Ἑλένη καὶ [[Λήδα]] καὶ [[ὅλως]] τὰ ἀρχαῖα κάλλη Λουκ. Νεκρ. Διάλ. 18. 1, πρβλ. Εἰκ. 2· ὡς ὁ Τερέντιος (ἐν Εὐνούχω) 2. 2, 70) λέγει forma ἀντὶ formosa puella. 3) ἐν τῷ πληθ. [[ὡσαύτως]], ὡραῖα πράγματα, [[οἷον]] ἐνδύματα καὶ ὑφάσματα, ἐν ποικίλοις.. κάλλεσιν βαίνειν Αἰσχύλ. Ἀγ. 923· βάπτειν τὰ κάλλ. Εὔπολις ἐν Ἀδήλ. 45· πρβλ. Πλάτ. Φαίδωνα 110Α, Κριτίαν 115D, [[Πολυδ]]. Ζ΄, 64, Ἡσ. ἐν λ.· κυπαρίττων ὕψη καὶ κάλλη Πλάτ. Νόμ. 625Β· κάλλεα κηροῦ, ὡραῖα ἔργα ἐκ κηροῦ, δηλ. κηρῆθραι, Ἀνθ. Π. 9. 363, 15· κάλλη τοιαῦτα καὶ τοσαῦτα ἱερῶν Δημ. 35. 15· κάλλη οἰκοδομημάτων = καλὰ οἰκοδομήματα Πλούτ. 2. 409Α, πρβλ. 935, Δίων Κ. 65. 16. - Ὅρα [[ὡσαύτως]] κάλλαια. | |||
}} | }} | ||
