Anonymous

δέον: Difference between revisions

From LSJ
1,655 bytes added ,  5 August 2017
6_19
(13_6b)
(6_19)
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0547.png Seite 547]] οντος, τό (neutr. partic praes. von δεῖ), das Nöthige, Pflicht, Schuldigkeit, τὰ δέοντα εἰπεῖν Thuc. 1, 22 u. öfter; Plat. Phaedr. 234 b; ἀπῆλθον πρωϊαίτερον τοῦ δέοντος Theaet. 150 e; θᾶττον τοῦ δ. Conv. 195 b u. öfter; ἐν δέοντι u. ἐν τῷ δέοντι, sc. καιρῷ, zur rechten Zeit, Ar. Pax 272; Eur. Mad. 1277; Her. 2, 159; Thuc. 2, 89; ποιεῖν Isocr. 3, 19 u. Sp.; εἰς [[δέον]], z. B. παρεῖναι Soph. O. R. 1416; Eur. Alc. 1101; Her. 1, 119; καὶ [[καλῶς]] Plat. Rep. X, 596 e; εἰς τὸ [[δέον]] παραγίνεσθαι Her. 1, 32; χρῆσθαι 2, 173; vgl. Ar. Nubb. 859; εἰς οὐδὲν [[δέον]] ἀναλίσκειν, unnöthiger Weise, Dem. 3, 28. – Absolut [[δέον]], da es nöthig ist od. war, Plat. Prot. 355 d u. sonst oft bei Att.; οὐδὲν [[δέον]], was nicht hätte geschehen sollen, Her. 3, 65 u. sonst. – Pol. 1, 30, 7 u. Sp. sagen [[δέον]] ἐστίν = δεῖ
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0547.png Seite 547]] οντος, τό (neutr. partic praes. von δεῖ), das Nöthige, Pflicht, Schuldigkeit, τὰ δέοντα εἰπεῖν Thuc. 1, 22 u. öfter; Plat. Phaedr. 234 b; ἀπῆλθον πρωϊαίτερον τοῦ δέοντος Theaet. 150 e; θᾶττον τοῦ δ. Conv. 195 b u. öfter; ἐν δέοντι u. ἐν τῷ δέοντι, sc. καιρῷ, zur rechten Zeit, Ar. Pax 272; Eur. Mad. 1277; Her. 2, 159; Thuc. 2, 89; ποιεῖν Isocr. 3, 19 u. Sp.; εἰς [[δέον]], z. B. παρεῖναι Soph. O. R. 1416; Eur. Alc. 1101; Her. 1, 119; καὶ [[καλῶς]] Plat. Rep. X, 596 e; εἰς τὸ [[δέον]] παραγίνεσθαι Her. 1, 32; χρῆσθαι 2, 173; vgl. Ar. Nubb. 859; εἰς οὐδὲν [[δέον]] ἀναλίσκειν, unnöthiger Weise, Dem. 3, 28. – Absolut [[δέον]], da es nöthig ist od. war, Plat. Prot. 355 d u. sonst oft bei Att.; οὐδὲν [[δέον]], was nicht hätte geschehen sollen, Her. 3, 65 u. sonst. – Pol. 1, 30, 7 u. Sp. sagen [[δέον]] ἐστίν = δεῖ
}}
{{ls
|lstext='''δέον''': -οντος, τό, οὐδέτ. οὐσιαστ., [[κυρίως]] μετοχ. τοῦ ἀπροσ. δεῖ: - ὅ,τι [[εἶναι]] ὑποχρεωτικόν, [[ἀναγκαῖον]], ὀρθόν, [[πρέπον]], Ξεν. Ἀπομν. 4. 3, 8· τὰ δέοντα, πράγματα ἀναγκαῖα ἢ πρέποντα, τὰ καθήκοντα, Θουκ. 1. 22, κτλ· οὐδὲν τῶν δεόντων πράττειν Ἰσοκρ. 32Α· πρὸ τοῦ δέοντος, πρὶν γείνῃ [[ἀνάγκη]], Σοφ. Φ. 891· [[μᾶλλον]] τοῦ δ., πλειότερον τοῦ ἀναγκαίου, Ξεν. Ἀπομν. 4. 3, 8, κτλ.· ἐν δέοντι (ἐνν. καιρῷ), εἰς καλὸν καιρόν, Λατ. opportune, Εὐρ. Μηδ. 1277· ἐν τῷ δέοντι Ἡρόδ. 2. 159· οὕτω καὶ ἐς [[δέον]] γέγονε Ἡροδ. 1. 119, 186· ἐς δ. πάρεστι Σοφ. Ο. Τ. 1416, πρβλ. Ἀντ. 386· εἰς [[δέον]] λέγειν Δημ. 44. 7· [[ἀλλά]], εἰς τὸ [[δέον]], δι᾿ ἀναγκαίους σκοπούς, ἢ ἐν περιπτώσει ἀνάγκης, ἐς τὸ δ. χρῆσθαι Ἡρόδ. 2. 173· [[ἐντεῦθεν]] (ἐν Ἀθήναις) ἡ [[φράσις]] εἰς τὸ [[δέον]] ἐδήλου ἀπορρήτους τῆς πόλεως δαπάνας (μυστικὸν [[κονδύλιον]])· εἰς τὸ [[δέον]] ἀπώλεσα Ἀριστοφ. Νεφ. 859, [[ἔνθα]] ἴδε ἑρμηνευτ. εἰς οὐδὲν [[δέον]] ἀναλίσκειν Δημ. 36. 10, κτλ.
}}
}}