3,277,206
edits
(13_7_1) |
(6_19) |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1000.png Seite 1000]] 1) akt., hassend, feindlich gesinnt, οἴκῳ γὰρ ἐπ. [[Ἄρτεμις]] Aesch. Ag. 133; Suppl. 198; Eur. Suppl. 893; neidisch, mißgönnend, τὸ [[θεῖον]] ἀνώμαλον καὶ ἐπίφθονον App. B. C. 8, 59. Gew. – 2) pass., verhaßt, [[πόρος]] Aesch. Ag. 895; Eur. Med. 303; Her. 4, 205; hassens-, tadelnswerth, λοιδορῆσαι τοὺς πονηροὺς [[οὐδέν]] ἐστ' ἐπίφθονον Ar. Equ. 1274; γνώμην [[ἀποδέξασθαι]] ἐπίφθονον πρὸς τῶν πλεόνων ἀνθρώπων Her. 7, 139, eine Meinung, die von der Mehrzahl übel aufgenommen wird; [[ἐπίφθονος]] γὰρ ἡ [[προσποίησις]] τῆς τοιαύτης ἐπιστήμης Plat. Lach. 184 b, gehässig, ὑμῖν βαρύτεραι καὶ ἐπιφθονώτεραι αἱ ἐμαὶ διατριβαὶ γεγόνασιν Apol. 37 d; ἐπίφθονον [[πρᾶγμα]] καὶ οὐ δίκαιον ποιεῖν Is. 2, 23; Sp.; der Mißgunst ausgesetzt, ἐπίφθονον [[κτῆμα]] [[χρυσός]] Plat. Legg. XII, 956 a; εἴ τῳ θεῶν ἐπίφθονοι ἐστρατεύσαμεν, das Mißfallen eines Gottes erregend, Thuc. 7, 77, ἐπὶ μεγίστοις τὸ ἐπίφθονον λαμβάνειν, sich Neid zuziehen, 2, 64; Sp. – Adv. ἐπιφθόνως, z. B. διακεῖσθαί τινι, bei Jem. rerhaßt sein, Thuc. 1, 75; τὶ διαπράξασθαι, so daß man sich Haß zuzieht, 3, 82; ἔχειν πρὸς ἀλλήλους, mißgünstig gegen einander sein, Xen. Cyr. 8, 2, 26. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1000.png Seite 1000]] 1) akt., hassend, feindlich gesinnt, οἴκῳ γὰρ ἐπ. [[Ἄρτεμις]] Aesch. Ag. 133; Suppl. 198; Eur. Suppl. 893; neidisch, mißgönnend, τὸ [[θεῖον]] ἀνώμαλον καὶ ἐπίφθονον App. B. C. 8, 59. Gew. – 2) pass., verhaßt, [[πόρος]] Aesch. Ag. 895; Eur. Med. 303; Her. 4, 205; hassens-, tadelnswerth, λοιδορῆσαι τοὺς πονηροὺς [[οὐδέν]] ἐστ' ἐπίφθονον Ar. Equ. 1274; γνώμην [[ἀποδέξασθαι]] ἐπίφθονον πρὸς τῶν πλεόνων ἀνθρώπων Her. 7, 139, eine Meinung, die von der Mehrzahl übel aufgenommen wird; [[ἐπίφθονος]] γὰρ ἡ [[προσποίησις]] τῆς τοιαύτης ἐπιστήμης Plat. Lach. 184 b, gehässig, ὑμῖν βαρύτεραι καὶ ἐπιφθονώτεραι αἱ ἐμαὶ διατριβαὶ γεγόνασιν Apol. 37 d; ἐπίφθονον [[πρᾶγμα]] καὶ οὐ δίκαιον ποιεῖν Is. 2, 23; Sp.; der Mißgunst ausgesetzt, ἐπίφθονον [[κτῆμα]] [[χρυσός]] Plat. Legg. XII, 956 a; εἴ τῳ θεῶν ἐπίφθονοι ἐστρατεύσαμεν, das Mißfallen eines Gottes erregend, Thuc. 7, 77, ἐπὶ μεγίστοις τὸ ἐπίφθονον λαμβάνειν, sich Neid zuziehen, 2, 64; Sp. – Adv. ἐπιφθόνως, z. B. διακεῖσθαί τινι, bei Jem. rerhaßt sein, Thuc. 1, 75; τὶ διαπράξασθαι, so daß man sich Haß zuzieht, 3, 82; ἔχειν πρὸς ἀλλήλους, mißgünstig gegen einander sein, Xen. Cyr. 8, 2, 26. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἐπίφθονος''': -ον, ὑποκείμενος εἰς φθόνον, [[μισητός]], πρὸς θεῶν ἐπίφθονοι γίνονται, μισοῦνται ὑπὸ τῶν θεῶν, Ἡρόδ. 4. 205· ὁ διεγείρων τὸν φθόνον, μηδ’ εἵμασι στρώσασ’ ἐπίφθονον πόρον τίθει, [[μηδὲ]] καθίστα τὴν διάβασίν μου ἐπίφθονον στρώσασα τὴν ὁδὸν διὰ πέπλων, Αἰσχύλ. Ἀγ. 921· τινι Εὐρ. Μήδ. 304, Ἱκέτ. 893· εἴ τῳ θεῶν ἐπίφθονοι ἐστρατεύσαμεν Θουκ. 7. 77· [[πενία]] ἥκιστα ἐπ. Ξεν. Συμπ. 3, 9· ἐπιφθονώτεραι (ἐνν. αἱ ἐμαὶ διατριβαὶ) Πλάτ. Ἀπολ. 37D, πρβλ. Πολ. 502D· ἐπίφθονόν ἐστι, μετ’ ἀπαρ., [[εἶναι]] ἄξιον φθόνου, ἀξιομίσητον, Ἡρόδ. 7. 139, Ἀριστοφ. Ἱππ. 1274: ― τὸ ἐπίφθονον, [[φθόνος]], τὸ ἐπ. λαμβάνειν ἐπὶ μεγίστοις Θουκ. 2. 64. 2) ἐνεργ., ὁ ἔχων [[μῖσος]] ἢ φθόνον [[ἐναντίον]] τινός, οἴκῳ γὰρ [[ἐπίφθονος]] Ἄρτεμις ἁγνὰ Αἰσχύλ. Ἀγ. 135· ἀπολ., [[ἐπιβλαβής]], ὁ αὐτ. Εὐμ. 376· τὸ [[θεῖον]]... ἐπίφθονον = φθονερὸν (παρ’ Ἡροδ.) Ἀππ. Ἐμφυλ. 8. 59. ΙΙ. Ἐπίρρ., ἐπιφθόνως διακεῖσθαί τινι, φθονεῖσθαι ὑπό τινος, Θουκ. 1. 75· ἐπ. διαπράξασθαί τι, κατὰ τρόπον μισητόν, ἢ (ἐνεργ.) μὲ τρόπον ἱκανοποιοῦντα τὸν φθόνον του, ὁ αὐτ. 3. 82 ἐν τέλ.· ἥκιστα ἐπ., μετ’ ἐλαχίστου φθόνου, Ξεν. Κύρ. 7. 5, 37. 2) ἐπ. ἔχειν [[πρός]] τινα, διατελεῖν ἐν καταστάσει ἔχθρας [[πρός]] τινα, [[αὐτόθι]] 3. 3, 10., 8. 2, 28. | |||
}} | }} |