Anonymous

ἀπωθέω: Difference between revisions

From LSJ
6_13b
(13_7_2)
(6_13b)
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0341.png Seite 341]] (s. [[ὠθέω]]), wegstoßen, vertreiben, ὦσε δ'ἀπὸ ῥινὸν [[λίθος]] Iliad. 5, 308; ἀπῶσαν ὀχῆας 21, 537; ἀπῶσεν όμίχλην 17, 649; [[ἀλλά]] με Βορέης [[ἀπέωσε]], verschlug mich, Od. 9, 81; δόμων ἀέκουσαν ἀπῶσαι 2, 130; γέροντος ἀπώσομεν ἄνδρα Iliad. 8, 96; ἐκ Τροίης ἀέκοντας ἀπωσέμεν υἷας Ἀχαιῶν 13, 367; γῆς πατρίδος, verbannen, Soph. O. R. 641; pass., 670; ἐκ γῆς Her. 1, 173; καὶ ἀπελαύνειν ἀπό τινος Plat. Rep. IV, 437 c; εἰς τοὔπισθεν ἀπωσθείς Soph. 261 b; Folgde. – Med., von sich abstoßen, entfernen, μνηστῆρας ἀπώσεαι ἐκ μεγάροιο Od. 1, 270; [[νηῶν]] μέν οἱ ἀπώσασθαι πόλεμόντε μάχην τε δῶκε Iliad. 16, 251; θυράων χερσὶν ἀπώσασθαι λίθον Od. 9, 305; ἀλλ' [[ἤτοι]] σφέας [[κεῖθεν]] ἀπώσατο ἲς ἀνέμοιο πόλλ' ἀεκαζομένους Od. 13, 276; in der letzten Stelle wenigstens unläugbar Homerisch das med. statt des act., vgl. oben Od. 9, 81; [[γῆρας]] H. h. Cer. 176; [[πένθος]] Archil. 48; νοῦσον Gaetul. 3 (VI, 190); ἀπεωσάμεθα τὴν ναυμαχίαν Κορινθίους, zurückschlagen, Thuc. 1, 32; Ar. Vesp. 1085 ἀπεωσάμεσθα, Dindorf ἀπωσάμεσθα, wie τὸν ἄνδρ' ἀπωσάμην com. bei Eustath. 1504, 21; Gegensatz προσέλκειν Plat. Rep. IV, 439 b; verabscheuen, verschmähen, τὰ ἐξ ἀδικίας κέρδη II, 366 a; vgl. Her. 1, 199; τὰς σπονδάς Thuc. 5, 22.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0341.png Seite 341]] (s. [[ὠθέω]]), wegstoßen, vertreiben, ὦσε δ'ἀπὸ ῥινὸν [[λίθος]] Iliad. 5, 308; ἀπῶσαν ὀχῆας 21, 537; ἀπῶσεν όμίχλην 17, 649; [[ἀλλά]] με Βορέης [[ἀπέωσε]], verschlug mich, Od. 9, 81; δόμων ἀέκουσαν ἀπῶσαι 2, 130; γέροντος ἀπώσομεν ἄνδρα Iliad. 8, 96; ἐκ Τροίης ἀέκοντας ἀπωσέμεν υἷας Ἀχαιῶν 13, 367; γῆς πατρίδος, verbannen, Soph. O. R. 641; pass., 670; ἐκ γῆς Her. 1, 173; καὶ ἀπελαύνειν ἀπό τινος Plat. Rep. IV, 437 c; εἰς τοὔπισθεν ἀπωσθείς Soph. 261 b; Folgde. – Med., von sich abstoßen, entfernen, μνηστῆρας ἀπώσεαι ἐκ μεγάροιο Od. 1, 270; [[νηῶν]] μέν οἱ ἀπώσασθαι πόλεμόντε μάχην τε δῶκε Iliad. 16, 251; θυράων χερσὶν ἀπώσασθαι λίθον Od. 9, 305; ἀλλ' [[ἤτοι]] σφέας [[κεῖθεν]] ἀπώσατο ἲς ἀνέμοιο πόλλ' ἀεκαζομένους Od. 13, 276; in der letzten Stelle wenigstens unläugbar Homerisch das med. statt des act., vgl. oben Od. 9, 81; [[γῆρας]] H. h. Cer. 176; [[πένθος]] Archil. 48; νοῦσον Gaetul. 3 (VI, 190); ἀπεωσάμεθα τὴν ναυμαχίαν Κορινθίους, zurückschlagen, Thuc. 1, 32; Ar. Vesp. 1085 ἀπεωσάμεσθα, Dindorf ἀπωσάμεσθα, wie τὸν ἄνδρ' ἀπωσάμην com. bei Eustath. 1504, 21; Gegensatz προσέλκειν Plat. Rep. IV, 439 b; verabscheuen, verschmähen, τὰ ἐξ ἀδικίας κέρδη II, 366 a; vgl. Her. 1, 199; τὰς σπονδάς Thuc. 5, 22.
}}
{{ls
|lstext='''ἀπωθέω''': μέλλ. ἀπώσω: ἀόρ. ἀπέωσα και Βυζ. ἀπώθησα: - Μέσ. ἀόρ. άπωσάμην Ὅμ. κτλ. ἀπωθησάμην Δίων Κ. 38. 28· «σπρώχνω», «σκουντῶ» [[ὀπίσω]], ὠθῶ [[ὀπίσω]], ὤϊξε πύλας καὶ ἀπῶσεν ὀχῆας Ἰλ. Ω. 446, πρβλ. Φ. 537· καὶ τὰς ἐπάλξεις ἀπώσαντες, ὠθήσαντες ἐκ τῆς θέσεως αὐτῶν, ῥίψαντες αὐτὰς [[κάτω]], Θουκ. 3. 23· καὶ κατὰ μέσ. τύπ. χερσὶν ἀπώσασθαι λίθον Ὀδ. Ι. 305· ἀπώσατο ἦκα γέροντα, ἀπώθησεν αὐτὸν ἡσύχως, Ἰλ. Ω. 508.<br />2) [[ἀποδιώκω]], [[ἠέρα]] μὲν σκέδασεν καὶ ἀπώσεν ὁμίχλην [[[Ζεὺς]]] Ἰλ. Ρ. 649· ἐπὶ τοῦ ἀνέμου, παραφέρω, ἀποπλανῶ ἐκ τῆς ὁδοῦ, Βορέης [[ἀπέωσε]] Ὀδ. Ι. 81· (οὕτω καὶ ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, σφέας [[κεῖθεν]] ἀπώσατο ἴς ἀνέμοιο Ν. 276). 3) μετά γεν., εἴ κέ μιν οὐδοῦ ἀπώσομεν Χ. 76, πρβλ. Β. 130· γῆς ἀπῶσαί [με] πατρίδος Σοφ. Ο. Τ. 641, πρβλ 670: - Μέσ., [[ἐκδιώκω]], [[ἐκβάλλω]], [[ὅππως]] κε μνηστῆρας ἀπώσεαι ἐκ μεγάροιο Ὀδ. Α. 270: - Παθ., ἀποδιώκομαι, ἐκβάλλομαι, Ἡρόδ. 1. 173· ἀπωθοῦμαι δόμων Ἀριστοφ. Ἀχ. 450. 4) περιφρονῶ, [[ἀτιμάζω]], ἀνδρὸς τοῦδ’ ἀπώσαντες κράτη Σοφ. Αἴ. 446, ἴδε σημ. Jebb ἐν τόπῳ. - Παθ., τὸν δῆμον πρότερον ἀπωσμένον, ἀπερριμένον, Ἡρόδ. 5. 69. 5) ἀπωθῶ, [[ἀποκρούω]], κατὰ τὸ πλεῖστον ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, Τρῶας ἀπώσασθαι Ἰλ. Θ. 206· [[νεῖκος]] ἀπωσαμένους Μ. 276· ἀπώσασθαι κακὰ [[νηῶν]] Ο. 503· [[νηῶν]] μὲν ἀπωσάμενοι δήϊον πῦρ Π. 301, κτλ.: οὕτω καὶ παρὰ τοῖς πεζογράφοις, Ἡρόδ. 8. 109, Ἀντιφῶν 128. 27, κτλ.: Παθ., ἀπεῶσθαι Θουκ. 2. 39. 6) ἐν μέσῳ τύπῳ [[ὡσαύτως]], [[ἀπορρίπτω]], τὸ [[ἀργύριον]] Ἡρόδ. 1. 199· τὸν αὐλὸν Σοφ. Τρ. 216· φιλότητα ὁ αὐτ. Φ. 1122· τὰς σπονδὰς Θουκ. 5. 22· τὰ κέρδη Πλάτ. Πολ. 366Α· ἀπ. πόνους, [[ἀποφεύγω]], Εὐρ. Ἀποσπ. 787· τὴν δουλοσύνην ἀπ., [[ἀποσείω]] τὴν δουλείαν, Ἡρόδ. 1. 95· [[οὕτως]], ἀπ. [[ὕπνον]] Πλάτ. Πολ. 571C· ἀπολ., ἀρνοῦμαι νὰ πράξω τι, ποιήσω κοὐκ ἀπώσομαι Σοφ. Τρ. 1249.
}}
}}