3,258,437
edits
(5) |
(6_9) |
||
Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=ei)/pote | |Beta Code=ei)/pote | ||
|Definition=or εἴ ποτε, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">if ever</b>, <span class="bibl">Il.1.39</span>; strengthd. <b class="b3">εἴ ποτε δή</b> ib.<span class="bibl">503</span>: used in asking a favour of any one, to call something to his mind, for <b class="b3">εἴποτ' ἔην γε</b>, i.e. <b class="b2">as surely as</b> he was. </span><span class="sense"> <span class="bld">II</span> indirect, <b class="b2">if</b> or <b class="b2">whether ever</b>, <span class="bibl">Il.2.97</span>, etc.</span> | |Definition=or εἴ ποτε, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">if ever</b>, <span class="bibl">Il.1.39</span>; strengthd. <b class="b3">εἴ ποτε δή</b> ib.<span class="bibl">503</span>: used in asking a favour of any one, to call something to his mind, for <b class="b3">εἴποτ' ἔην γε</b>, i.e. <b class="b2">as surely as</b> he was. </span><span class="sense"> <span class="bld">II</span> indirect, <b class="b2">if</b> or <b class="b2">whether ever</b>, <span class="bibl">Il.2.97</span>, etc.</span> | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''εἴποτε''': ἢ εἴ ποτε, ἐάν ποτε, ἐὰν καμμίαν φοράν, Λατ. siquando, εἴ ποτέ τοι χαρίεντ’ ἐπὶ νηὸν ἔρεψα Ἰλ. Α. 39· [[μετὰ]] τοῦ δὴ [[χάριν]] πλείονος ἐμφάσεως, Ζεῦ πάτερ, [[εἴποτε]] δή σε μετ’ ἀθανάτοισιν ὄνησα [[αὐτόθι]] 503· [[εἶναι]] δὲ ἐν χρήσει [[ὅταν]] τις ζητῇ [[χάριν]] [[παρά]] τινος καὶ ὑπομιμνήσκῃ αὐτὸν [[περί]] τινος· ἡ δὲ Ὁμηρικὴ [[φράσις]] εἴ ποτ’ ἔην γε ἐκφράζει ἀλγεινὴν ἀνάμνησιν ἀγαθοῦ ὑπάρξαντός ποτε, ἀλλὰ μὴ ὑπάρχοντος πλέον, δαὴρ αὐτ’ ἐμὸς ἕσκε κυνώπιδος, εἴποτ’ ἔην γε, «καὶ [[ἀνδράδελφος]] δὴ ἐμὸς ὑπῆρχε τῆς κυνοπροσώπου, [[εἴπερ]] ποτὲ ἦν» (Θ. Γαζῆς), ἢ ἐὰν ἔπρεπε νὰ τὸν ὀνομάσω ποτὲ τοιοῦτον, Ἰλ. Γ.180. Αλλ’ οἱ παλαιοὶ διέφερον ὡς πρὸς τὴν σημασίαν τῆς φράσεως ταύτης. Πρβλ. Wolf ἐν τόπῳ, Ἕρμαννον Vig. Append XI, καὶ εἶδε Ἰλ. Λ. 762, Ω. 426, Ὀδ. Ο. 268, Κ. 315, Ω. 289. Περὶ τῆς ἐλλεπτικῆς χρήσεως τοῦ [[εἴποτε]] ἴδε ἐν λ. εἰ. Α. VI. 4. ε. ΙΙ. ἐν πλαγίῳ λόγῳ, κήρυκες βοόωντες ἐρήτυον, εἴποτ’ ἀϋτῆς σχοίατ’, «[[ὅπως]] ἂν τῆς βοῆς ἐπισχοῖεν ἑαυτοὺς» (Θ. Γαζῆς), Ἰλ. Β. 97, κτλ. | |||
}} | }} |