3,274,216
edits
ἐπακούω: Difference between revisions
From LSJ
6_23
(13_6b) |
(6_23) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0897.png Seite 897]] (s. [[ἀκούω]]), hören auf Etwas, anhören; πάντ' ἐφορᾷ καὶ πάντ' ἐπακούει, vom Helios, er sieht und hört Alles, Il. 3, 277 Od. 11, 109; sprichwörtlich ὁπποῖόν κ' εἴπῃσθα [[ἔπος]], τοῖόν κ' ἐπακούσαις, welch ein Wort du sprichst, ein solches hörst du auch wohl, Il. 20, 250; absolut, Aesch. Ch. 714, wie Her. 9, 98; [[μήτις]] τῶν ἀμυήτων ἐπακούῃ Plat. Theaet. 155 e; τινός, z. B. [[βουλῆς]] Il. 2, 143; ἐμῶν μύθων, ἐμοῦ, Soph. Phil. 1403 O. R. 708; [[σέθεν]] Eur. Tr. 177; βουλευμάτων Her. 5, 106; τῶν λεγομένων Plat. Prot. 315 a; verstehen, Plut. Flam. 10; Luc. salt. 64; ἀκούειν δοκοῦσί τινων διαλεγομένων αὐτοῖς ὧν [[ἡμεῖς]] οὐκ ἐπακούομεν Sext. Emp. Pyrrh. 2, 52; – worauf hören, gehorchen, τινός, Hes. O. 277; τινί, Her. 4, 141; vgl. Plat. Soph. 227 c; – εὐχῶν, erhören, Luc. Tim. 34. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0897.png Seite 897]] (s. [[ἀκούω]]), hören auf Etwas, anhören; πάντ' ἐφορᾷ καὶ πάντ' ἐπακούει, vom Helios, er sieht und hört Alles, Il. 3, 277 Od. 11, 109; sprichwörtlich ὁπποῖόν κ' εἴπῃσθα [[ἔπος]], τοῖόν κ' ἐπακούσαις, welch ein Wort du sprichst, ein solches hörst du auch wohl, Il. 20, 250; absolut, Aesch. Ch. 714, wie Her. 9, 98; [[μήτις]] τῶν ἀμυήτων ἐπακούῃ Plat. Theaet. 155 e; τινός, z. B. [[βουλῆς]] Il. 2, 143; ἐμῶν μύθων, ἐμοῦ, Soph. Phil. 1403 O. R. 708; [[σέθεν]] Eur. Tr. 177; βουλευμάτων Her. 5, 106; τῶν λεγομένων Plat. Prot. 315 a; verstehen, Plut. Flam. 10; Luc. salt. 64; ἀκούειν δοκοῦσί τινων διαλεγομένων αὐτοῖς ὧν [[ἡμεῖς]] οὐκ ἐπακούομεν Sext. Emp. Pyrrh. 2, 52; – worauf hören, gehorchen, τινός, Hes. O. 277; τινί, Her. 4, 141; vgl. Plat. Soph. 227 c; – εὐχῶν, erhören, Luc. Tim. 34. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἐπᾰκούω''': μέλλ. -ακούσομαι, δίδω ἀκρόασιν, [[ἀκούω]] [[μετὰ]] προσοχῆς ἢ [[ἁπλῶς]] [[ἀκούω]], μετ’ αἰτ. πράγμ., ὃς πάντ’ ἐφορᾷ καὶ πάντ’ ἐπακούει, ἐπὶ τοῦ ἡλίου, Ἰλ. Γ. 277, Ὀδ. Λ. 108˙ παροιμ., ὁποῖόν κ’ εἴπῃσθα [[ἔπος]], τοῖόν κ’ ἐπακούσαις, ὁποῖον λόγον εἶπες, τοιοῦτον καὶ θὰ ἀκούσῃς, Ἰλ. Υ. 250˙ εὖτ’ ἂν γεράνου φωνὴν ἐπακούσῃς Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 448˙ ἀλλ’ ἔτι τόνδ’ ἐπάκουσον (δηλ. τὸν χρησμὸν) Ἀριστοφ. Ἱππ. 1080˙ προστιθεμένης μετοχῆς, [[ἀκούω]] νὰ λέγηται, νὰ φημίζηται, ἔστιν δ’ [[οἷον]] ἐγὼ γᾶς ἐπ’ Ἀσίας οὐκ [[ἐπακούω]]... βλαστὸν [[φύτευμα]] Σοφ. Ο. Κ. 694˙ [[ἀκούω]] τινά, μή ποτέ τις αὐτὸν ἴδῃ τῶν νέων ἢ καὶ ἐπακούσῃ δρῶντα ἢ λέγοντά τι τῶν αἰσχρῶν Πλάτ. Νόμοι 729Β˙ - ἀλλ’ [[ὡσαύτως]] [[μετὰ]] γεν. πράγμ., τῆς φωνῆς Ἡρόδ. 2. 70˙ [[ἀκούω]] [[περί]]..., [[ἀκούω]] νὰ γίνηται [[λόγος]] [[περί]], μόχθων ἐπ. Εὐρ. Τρῳ. 166: - μετ’ αἰτ. πράγμ., [[ὄφρα]] καθεζόμενος εἴπῃ [[ἔπος]] ἠδ’ ἐπακούσῃ ὁ [[ξεῖνος]] [[ἐμέθεν]] Ὀδ. Τ. 98˙ [[μετὰ]] γεν., ὅσοι ὑμέων τυγχάνουσιν ἐπακούοντες (ἐξυπ. ἐμοῦ), ὅσοι ἐξ ὑμῶν μὲ ἀκούετε, ὅσοι ἐξ ὑμῶν συμβαίνει νά με ἀκούητε, Ἡρόδ. 9. 98˙ [[ἀκούω]], ἐμοῦ ἐπάκουσον Σοφοκλ. Οἰδίπ. Τυράνν. 708, [[Πλάτων]] Γοργίας 487C˙Ϗ - σπανίως [[μετὰ]] δοτικ. προσώπ., ἐπ. μοι ὁ αὐτὸς ἐν Σοφιστ. 227CϏ [[μετὰ]] δοτ. πράγμ., ταῖς εὐχαῖς Διον. Ἁλ. 13. 7. 2) ἀπολ., δίδω προσοχὴν εἰς τὰς ἱκεσίας τινός, [[ἀκούω]] αὐτὰς εὐμενῶς, νῦν ἐπάκουσον, νῦν ἐπάρηξον Αἰσχύλ. Χο. 725˙ ἐπακούσατε (ὑπακούσατε Δινδ.) δεξάμεναι θυσίαν Ἀριστοφ. Νεφ. 274˙ μή τις τῶν ἀμυήτων ἐπακούῃ, [[μήπως]] «κρυφακούῃ» τις ἐκ τῶν μὴ μεμυημένων, Πλάτ. Θεαίτ. 155Ε, πρβλ. Ἀριστοφ. Θεσμ. 628˙ ἢ [[ἁπλῶς]] [[ἀκούω]], Θουκ. 1. 53, κτλ. 3) μεταγν. ὡς τὸ [[ἐπαΐω]], κατανοῶ, [[καταλαμβάνω]], τινὸς Λουκ. περὶ Ὀρχ. 64, Πλουτ. Φλαμ. 10. ΙΙ. [[μετὰ]] γεν. πράγμ., [[ἀκούω]] τι ἰδιαιτέρως λεγόμενον, ἔχω γνῶσιν [[αὐτοῦ]], [[μετέχω]] [[αὐτοῦ]], ὅσοι οὐ βουλῆς ἐπάκουσαν, ὅσοι δὲν εἶχον γνῶσιν τοῦ προβουλεύματος τῶν ἡγεμόνων, Ἰλ. Β. 143˙ δίκης ἐπάκουε, «τοῦ δικαίου ἄκουε, [[ἤγουν]] αἴσθησιν ἔχε» (Μοσχόπ.), Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 273˙ δίδω προσοχήν, [[ἀκούω]] [[μετὰ]] προσοχῆς, σὺ δ’ ἐμῶν μύθων ἐπάκουσον Σοφ. Φιλ. 1417˙ οὕτω [[μετὰ]] δοτ., ἐπ. τῷ κελεύσματι Ἡρόδ. 4. 141. | |||
}} | }} | ||
