3,270,824
edits
ἀφύσσω: Difference between revisions
From LSJ
6_6
(13_7_1) |
(6_6) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0416.png Seite 416]] fut. ἀφύξειν Il. 1, 171; dor. ἀφυξῶ Theocr. 7, 65; aor. ἤφυξα, Sp., wie Opp. H. 1, 769; Hom. ἠφύσαμεν Od. 9, 165; ἀφύσσας Od. 9, 204, ἄφυσσεν 2, 379, ἄφυσσον 2, 349, ἀφύσσατο Iliad. 16, 230, ἀφυσσάμεθα Od. 9, 85, ἀφυσσάμενοι v. l. Iliad. 10, 579, ἠφυσάμην Od. 7, 286; Tmesis schwer zu erkennen; – <b class="b2">schöpfen</b>, aus einem größern Gefäße in ein kleineres, [[νέκταρ]] ἀπὸ κρητῆρος, aus dem Mischgefäße, Il. 1, 598; [[οἶνον]] ἐκ κρητῆρος ἀφυσσἀμενοι δεπάεσσιν ἔκχεον Iliad. 3, 295; [[οἶνον]] ἐν ἀμφιφορεῦσιν Od. 2, 379; εἰς ἄγγεα Hes. O. 611; – [[πίθων]] ἠφύσσετο [[οἶνος]], ward aus den Fässern geschöpft, Od. 23, 305; [[ὕδωρ]] 9, 85; Λήθης [[ὕδωρ]] ὑπὸ [[στόμα]] Opp. Cyn. 2, 417; H. 1, 769 εὔτε Ζεὺς ἐκ νεφέων ὄμβρον ἀφύξῃ, Regen ergießen; übertr., [[ἄφενος]] καὶ πλοῦτον ἀφ., Reichthum schöpfen, d. i. anhäufen, Il. 1, 171; ἀμφὶ δὲ φύλλα ἠφυσἀμην, ich häufte mir Laub zusammen, Od. 7, 286; διὰ ἔντερα χαλκὸς ἤφυσε Il. 13, 508, auf [[διαφύσσω]] zu beziehen; doch Opp. Hal. 2, 597 [[ἕλκος]] ἀφύσσειν, das Geschwür öffnen. Selten in Prosa. Luc. Parasit. 10. Die Ableitung ist dunkel, doch scheint es kein Compositum von ὕω, sondern mit [[ἀφρός]] zusammenzuhängen. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0416.png Seite 416]] fut. ἀφύξειν Il. 1, 171; dor. ἀφυξῶ Theocr. 7, 65; aor. ἤφυξα, Sp., wie Opp. H. 1, 769; Hom. ἠφύσαμεν Od. 9, 165; ἀφύσσας Od. 9, 204, ἄφυσσεν 2, 379, ἄφυσσον 2, 349, ἀφύσσατο Iliad. 16, 230, ἀφυσσάμεθα Od. 9, 85, ἀφυσσάμενοι v. l. Iliad. 10, 579, ἠφυσάμην Od. 7, 286; Tmesis schwer zu erkennen; – <b class="b2">schöpfen</b>, aus einem größern Gefäße in ein kleineres, [[νέκταρ]] ἀπὸ κρητῆρος, aus dem Mischgefäße, Il. 1, 598; [[οἶνον]] ἐκ κρητῆρος ἀφυσσἀμενοι δεπάεσσιν ἔκχεον Iliad. 3, 295; [[οἶνον]] ἐν ἀμφιφορεῦσιν Od. 2, 379; εἰς ἄγγεα Hes. O. 611; – [[πίθων]] ἠφύσσετο [[οἶνος]], ward aus den Fässern geschöpft, Od. 23, 305; [[ὕδωρ]] 9, 85; Λήθης [[ὕδωρ]] ὑπὸ [[στόμα]] Opp. Cyn. 2, 417; H. 1, 769 εὔτε Ζεὺς ἐκ νεφέων ὄμβρον ἀφύξῃ, Regen ergießen; übertr., [[ἄφενος]] καὶ πλοῦτον ἀφ., Reichthum schöpfen, d. i. anhäufen, Il. 1, 171; ἀμφὶ δὲ φύλλα ἠφυσἀμην, ich häufte mir Laub zusammen, Od. 7, 286; διὰ ἔντερα χαλκὸς ἤφυσε Il. 13, 508, auf [[διαφύσσω]] zu beziehen; doch Opp. Hal. 2, 597 [[ἕλκος]] ἀφύσσειν, das Geschwür öffnen. Selten in Prosa. Luc. Parasit. 10. Die Ableitung ist dunkel, doch scheint es kein Compositum von ὕω, sondern mit [[ἀφρός]] zusammenzuhängen. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἀφύσσω''': Ἐπικ. παρατατ. ἄφυσσον, Καλλ. εἰς Δήμ. 70· μέλλ. ἀφύξω, Δωρ. -ξῶ Θεόκρ. 7. 65· [[ὡσαύτως]] ἀφύσω [ῠ] Ἀνθ. Π. 5. 226· ἀόρ. ἤφῠσα Ὀδ. (πρβλ. δι-), Ἐπ. [[ἄφυσσα]] Ὀδ. Β. 379, Εὐρ. Ι. Α. 1051 (λυρ.), προστακτ. ἄφυσσον Ὀδ. Β. 349: ― Μέσ. ἀόρ. ἠφῠσάμην, Ἐπ. ἀφύσσατο Ἰλ. Π. 230: ― (Ὁ ἀόρ. ἀποδίδοται ὑφ’ ἐτέρων εἰς ἐνεστῶτα [[ἀφύω]], [[ὅστις]] ἀπαντᾶ ἐν συνθέτοις [[ἐξαφύω]], [[ὑπεξαφύομαι]]). Ἀπαρύομαι, ἀπαντλῶ, ἐπὶ ὑγρῶν, [[κυρίως]] ἀπαντλῶ ἀπὸ μεγαλειτέρου ἀγγείου διά τινος μικροτέρου, [[νέκταρ]] ἀπὸ κρητῆρος ἀφύσσων Ἰλ. Α. 598, πρβλ. Ὀδ. Ι. 9· [[οἶνον]] ἐν ἀμφιφορεῦσιν ἠφύσαμεν Ι. 165· εἰς ἄγγε’ ἀφύσσαι δῶρα Διωνύσου Ἔργ. κ. Ἡμ. 611· [[οὕτως]] ἐν τῷ παθ., [[πίθων]] ἠφύσσετο [[οἶνος]], ἠντλεῖτο ἐκ τῶν [[πίθων]], Ὀδ. Ψ. 305· μεταφ., [[ἄφενος]] καὶ πλοῦτον ἀφύξειν, «ἀπαντλήσειν, περισωρεύσειν», τινί, [[χάριν]] ἄλλου, Ἰλ. Α. 171: ― περὶ τοῦ ἐν Ν. 508., Ρ. 315, ἴδε τὸ [[ῥῆμα]] [[διαφύσσω]]. ΙΙ. Μέσ., ἀπαντλῶ δι’ ἐμαυτόν, [[οἶνον]] ἀφυσσόμενος [[χαμάδις]] χέε, δεῦε δὲ γαῖαν Ἰλ. Ψ. 220· ἀπὸ Κηφισοῦ ῥοὰς… ἀφυσσαμέναν, περὶ τῆς Ἀφροδίτης, Εὐρ. Μήδ. 838· μεταφ., φύλλα ἠφυσάμην, «ἐπεχεάμην» (Σχόλ.), Ὀδ. Η. 286, πρβλ. Ε. 482. ― Λέξις Ἐπικὴ ἐν χρήσει καὶ παρ’ Εὐρ. ἔνθ’ ἀνωτ., Ι. Α. 1051, καὶ παρὰ μεταγεν. πεζολόγοις, ὡς παρὰ Λουκ. ἐν Παρασ. 10. | |||
}} | }} | ||
