3,270,294
edits
ἐνδόσιμος: Difference between revisions
From LSJ
Bailly1_2
(6_16) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐνδόσιμος''': -ον, [[ἄμισθος]], «τῇ ἐνδοσίμῳ τριακοστῇ» Σχόλ. εἰς Ἀριστοφ. Νεφ. 1200, Λατ. facilis· - [[ἐνδοτικός]], [[εὔκολος]], οὕτω μὲν δὴ καὶ ἐνδόσιμα καὶ εὐδιάλυτα προτείνει καὶ στρεφόμενα καὶ ἐναντία λέγει Διον. Ἁλ. Τέχνη Ρητ. 8. 15· ἐνδόσιμα (τὰ σιτία) τῇ πέψει, εὔπεπτα, εὐκολοχώνευτα, Πλούτ. 2. 131C. | |lstext='''ἐνδόσιμος''': -ον, [[ἄμισθος]], «τῇ ἐνδοσίμῳ τριακοστῇ» Σχόλ. εἰς Ἀριστοφ. Νεφ. 1200, Λατ. facilis· - [[ἐνδοτικός]], [[εὔκολος]], οὕτω μὲν δὴ καὶ ἐνδόσιμα καὶ εὐδιάλυτα προτείνει καὶ στρεφόμενα καὶ ἐναντία λέγει Διον. Ἁλ. Τέχνη Ρητ. 8. 15· ἐνδόσιμα (τὰ σιτία) τῇ πέψει, εὔπεπτα, εὐκολοχώνευτα, Πλούτ. 2. 131C. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui se laisse aller à, qui s’abandonne, se prête à, τινι;<br /><b>2</b> <i>subst.</i> τὸ ἐνδόσιμον ce qui donne le ton, prélude d’un air de musique <i>ou</i> d’un discours.<br />'''Étymologie:''' [[ἐνδίδωμι]]. | |||
}} | }} | ||
