Anonymous

κῦδος: Difference between revisions

From LSJ
Bailly1_3
(6_6)
(Bailly1_3)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''κῦδος''': -εος, τό, [[δόξα]], [[φήμη]], [[μάλιστα]] ἐν πολέμῳ, ὡς ἄν μοι τιμήν... καὶ [[κῦδος]] ἄρηαι Ἰλ. Π. 84· ἐκ δὲ Διὸς τιμὴ καὶ [[κῦδος]] ὀπηδεῖ Ρ. 251· Ἕκτορι [[κῦδος]] ὄπαζεν (δηλ. ὁ [[Ζεὺς]]) Π. 730· ὁπποτέροισι πατὴρ [[Ζεὺς]] [[κῦδος]] ὀρέξει 5. 33· ἀλλὰ συνήθως ὁ Ὅμ. μεταχειρίζεται τὴν φράσιν, [[κῦδος]] ἀρέσθαι, κτᾶσθαι δόξαν, Μ. 407, κτλ.· κύδεϊ γαίων, ἐπὶ τοῦ Βριάρεω, Α. 405, κτλ.· ἐπὶ τοῦ Ἄρεως, Ε. 906· ἐν χρήσει καὶ [[ὅταν]] τις ἀποτείνῃ τὸν λόγον [[πρός]] τινα, ὡς τιμητικὸν ἐπίθετον, μέγα [[κῦδος]] Ἀχαιῶν, [[μεγάλη]] [[δόξα]] τῶν Ἀχ., ὡς τὸ Λατ. decus, ἐπὶ τοῦ Ὀδυσσέως, Ι. 673, Ὀδ. Μ. 184· ἐπὶ τοῦ Νέστορος, Ἰλ. Ξ. 42, Ὀδ. Γ. 79. ― Ἐπικ. λέξ. ἀπαντῶσα καὶ παρ’ Ἡροδ. 7. 8, 1, Πινδ. Π. 2. 165, κ. ἀλλ.· ἐν χρήσει παρὰ μόνῳ τῷ Αἰσχύλῳ ἐκ τῶν Τραγ. ἐν Θήβ. 317, Πέρσ. 455· ἐν παρῳδουμένῳ ἡρωϊκῷ στίχῳ, Ἀριστοφ. Ἱππ. 200· [[οὐδέποτε]] ἐν τῷ πεζῷ Ἀττ. λόγῳ.
|lstext='''κῦδος''': -εος, τό, [[δόξα]], [[φήμη]], [[μάλιστα]] ἐν πολέμῳ, ὡς ἄν μοι τιμήν... καὶ [[κῦδος]] ἄρηαι Ἰλ. Π. 84· ἐκ δὲ Διὸς τιμὴ καὶ [[κῦδος]] ὀπηδεῖ Ρ. 251· Ἕκτορι [[κῦδος]] ὄπαζεν (δηλ. ὁ [[Ζεὺς]]) Π. 730· ὁπποτέροισι πατὴρ [[Ζεὺς]] [[κῦδος]] ὀρέξει 5. 33· ἀλλὰ συνήθως ὁ Ὅμ. μεταχειρίζεται τὴν φράσιν, [[κῦδος]] ἀρέσθαι, κτᾶσθαι δόξαν, Μ. 407, κτλ.· κύδεϊ γαίων, ἐπὶ τοῦ Βριάρεω, Α. 405, κτλ.· ἐπὶ τοῦ Ἄρεως, Ε. 906· ἐν χρήσει καὶ [[ὅταν]] τις ἀποτείνῃ τὸν λόγον [[πρός]] τινα, ὡς τιμητικὸν ἐπίθετον, μέγα [[κῦδος]] Ἀχαιῶν, [[μεγάλη]] [[δόξα]] τῶν Ἀχ., ὡς τὸ Λατ. decus, ἐπὶ τοῦ Ὀδυσσέως, Ι. 673, Ὀδ. Μ. 184· ἐπὶ τοῦ Νέστορος, Ἰλ. Ξ. 42, Ὀδ. Γ. 79. ― Ἐπικ. λέξ. ἀπαντῶσα καὶ παρ’ Ἡροδ. 7. 8, 1, Πινδ. Π. 2. 165, κ. ἀλλ.· ἐν χρήσει παρὰ μόνῳ τῷ Αἰσχύλῳ ἐκ τῶν Τραγ. ἐν Θήβ. 317, Πέρσ. 455· ἐν παρῳδουμένῳ ἡρωϊκῷ στίχῳ, Ἀριστοφ. Ἱππ. 200· [[οὐδέποτε]] ἐν τῷ πεζῷ Ἀττ. λόγῳ.
}}
{{bailly
|btext=<i>ion.</i> -εος, <i>att.</i> -ους (τό) :<br /><b>1</b> gloire, renommée, <i>particul.</i> gloire militaire;<br /><b>2</b> sujet de gloire;<br /><b>3</b> ce qui donne de la gloire, force extraordinaire : κύδεϊ γαίων IL fier de sa force si vantée.<br />'''Étymologie:''' DELG vieux mot qui exprime la force rayonnante des dieux ; cf. <i>v.sl.</i> čudo « miracle, merveille ».
}}
}}