ἀποτίθημι: Difference between revisions

{{ls

|lstext='''ἀποτίθημι''': μέλλ. -θήσω: - ἀποθέτω, ἐναποθέτω, βάλλω κατὰ [[μέρος]], θέτω, [[δέπας]] δ’ ἀπέθηκ’ ἐνὶ χηλῷ Ἰλ. Π. 254, πρβλ. Ξεν. Ἀν. 2. 3, 15· ἀπ. εἰς [[δεσμωτήριον]] Λυκοῦργ. 164. 2: ἴδε κατωτέρω ΙΙ. 3. 2) ἐκθέτω [[βρέφος]], Πλάτ. Θεαίτ. 161Α· πρβλ. [[ἀπόθεσις]] ΙΙ. 2, κατωτέρ. ΙΙ 6. ΙΙ. Μέσ., ἀποτίθεμαι, τεύχεα κάλ’ ἀποθέσθαι ἐπὶ χθονί, νὰ τὰ θέσωσι κατὰ γῆς, Ἰλ. Γ. 89· τὴν στολὴν ἀποθέμενος τὴν Σκυθικὴν, ἀποβαλὼν, ἀπεκδυθείς, Ἡρόδ. 4. 78· ἀπ. κόμας, [[ἀποκόπτω]] ὡς [[σημεῖον]] πένθους, (πρβλ. [[κείρω]]) Εὐρ. Ἑλ. 367· ἀπ. τὸν νόμον, θέτω αὐτὸν κατὰ [[μέρος]], ὅ ἐ. δὲν τὸν φυλάττω, τὸν [[παραβαίνω]], Θουκ. 1.77· ἀπ. τὰν Ἀφροδίταν, [[καταπνίγω]] τὴν ἐπιθυμίαν, Εὐρ. Ι. Α. 558· ἀπ. ῥᾳθυμίαν Δημ. 42. 32., 101. 6· ὀργὴν Πλουτ. Κορ. 19· ἀρχὴν ὁ αὐτ. Πομπ. 23. 2) [[ἀποβάλλω]] ἀπ’ [[ἐμαυτοῦ]], [[ἀποφεύγω]] τι μισητόν, ἀποθέσθαι ἐνιπήν, ἀποφυγεῖν τὸ [[ὄνειδος]], Ἰλ. Ε. 492, πρβλ. Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 760, Πινδ. Ο. 8. 90 (κατ’ ἀόρ. ἀπεθήκατο), 10 (11), 47. 3) θέτω κατὰ [[μέρος]] δι’ ἐμαυτόν, ἀποθηκεύω, Ἀριστοφ. Ἱππ. 1219, Ξεν. Κύρ. 6. 1, 15· ἀπ. τροφὴν τοῖς νεοττοῖς Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 9. 32, 8· [[ὡσαύτως]], ἀποτίθεσθαί τινα εἰς φυλακήν, Πολύβ. 24.8,8· ἴδε ἀνωτ. Ι. 4) ἀποτίθεσθαι εἰς [[αὖθις]], [[ἀναβάλλω]], Εὐρ. Ι. Τ. 376, Πλάτ. Γοργ. 449Β, Ξεν. Συμπ. 2.7, κτλ.: - ἀπ. τιμωρίας εἰς τοὺς παῖδας Λυσ. Ἀποσπ. 31.3. 5) διατηρῶ, φυλάττω [[ὀπίσω]], Πλάτ. Νόμ. 837C, Δείναρχ. 94. 6. 6) ἀπεθήκατο κόλπον, ἐπὶ γυναικός, κατέθηκε τὸ [[φορτίον]] τῆς γαστρὸς αὑτῆς, ὅ ἐ. ἔτεκε, Καλλ. Ὕμν. εἰς Ἄρτεμ. 25, πρβλ. Στράβ. 485: - [[ἀλλά]], 7) μηδὲν ἀποτίθεσθαι τῶν γιγνομένων, νὰ μὴ ἐκθέτῃ τις κανὲν ἐκ τῶν τέκνων του, Ἀριστ. Πολιτικ. 7. 16, 15· πρβλ. [[ἀπόθεσις]] ΙΙ. 2. 8) ἀπ. χρόνον εἴς τι, ἀφιερῶ χρόνον, Πολύβ. 17. 9.10.

}}