ῥῆσις: Difference between revisions

{{ls

|lstext='''ῥῆσις''': -εως, Ἰων, -ιος, ἡ, (*ῥέω, ἐρῶ), [[λόγος]] [[ὁμιλία]], μύθων ἡμετέρων καὶ ῥήσιος, «γνώμη» (Σχόλ.), «μύθων ἡμετέρων καὶ ῥήσιος ταὐτὰ δηλοῦσιν» (Εὐστ.), Ὀδ. Φ. 291· ῥ. ἀγγελῶν Πινδ. Ν. 1. 89· καταπλέξαι τὴν ῥῆσιν, τελευτῆσαι τὸν λόγον, Ἡρόδ. 8. 83· ῥ. βραχεῖα Σοφ. Ἀποσπ. 62· ξυνεχὴς Θουκ. 5. 85· μακρὰν ῥῆσιν οὐ στέργει [[πόλις]] Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 273· εἰπεῖν ῥῆσιν ἢ θρῆνον [[θέλω]] ὁ αὐτ. ἐν Ἀγ. 1296· ῥῆσιν λέγειν [[ἀμφί]] τινος ὁ αὐτ. ἐν Ἱκέτ. 615· περὶ σμικροῦ πράγματος ῥήσεις παμμήκεις ποιεῖν Πλάτ. Φαῖδρ. 268C· μακρὰν ῥῆσιν ἀποτείνειν ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 605D, Λουκ. Προμ. 6. - ἡ ἀπὸ Σκυθῶν [[ῥῆσις]], ἡ τῶν Σκυθῶν [[ἀπόκρισις]], Ἡρόδ. 4. 127 ([[φράσις]] γενομένη [[παροιμιώδης]], Παροιμιογρ.). 2) [[ἀπόφασις]], [[ψήφισμα]], ῥ. Λακεδαιμονίων (σχεδὸν ὡς τὸ [[ῥήτρα]]) Ἡρόδ. 1. 152, «[[ῥῆσις]]: τὸ [[ψήφισμα]]. οὕτω Κράτης» Φώτ. ἐν Ἀδήλ. 14). 3) [[ὁμιλία]], κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν ἀνάγνωσιν, Διον. Ἁλ. π. Ἰσοκρ. 2. ΙΙ. [[διήγημα]], [[μῦθος]], ἀνθρώπων παλαιῶν ῥήσεις Πινδ. Ο. 7. 101. ΙΙΙ. ῥητὸν ἢ [[χωρίον]] συγγραφέως· [[μάλιστα]] δὲ [[λόγος]] ἐν δράματι, Ἀριστοφ. Νεφ. 1371, Σοφ. 580, Βάτρ. 151, πρβλ. Δημ. 315. 22· ῥ. τινὲς τῶν Ἀριστοφανείων Πλούτ. 2. 712D· - [[Κατὰ]] Φώτ.: «ῥήσεις καλεῖται τὰ ὑπὸ τῶν εἰσαγομένων προσώπων λεγόμενα· ἀνάμεσον δὲ τούτων τὸ ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ· [[οἷον]], τόνδ’ ἀπαμειβόμενος». IV. [[τρόπος]] τοῦ λέγειν, [[ὕφος]], ἡ κατὰ πεζὸν ῥ. Λογγίνου Ἀποσπ. 3. 4.

}}