δεῦρο: Difference between revisions

{{ls

|lstext='''δεῦρο''': ἐπιτεταμ. παρ’ Ἀττ. δευρὶ (Ἀριστοφ. Νεφ. 323, Ἀνδοκ. 21. 8)· [[τύπος]] τις δεύρω ἀναφέρεται ὑπὸ τοῦ Ἡρῳδιαν. ὡς ἀπαντῶν [[ἅπαξ]] παρ’ Ὁμ., [[ὅθεν]] διωρθώθη ὑπὸ τοῦ Δινδ. ἐν Ἰλ. Γ. 240· ἐπίρρ. Ι. τόπον, ἐδῶ, πρὸς τὰ ἐδῶ, Λατ. huc, [[μετὰ]] πάντων τῶν ῥημάτων κινήσεως, Ὅμ., κτλ.· ἐπιτεταμένον, [[δεῦρο]] τόδ’ ἵκω Ὀδ. Ρ. 444, πρβλ. Ἰλ. Ξ. 309, κατ’ ἄλλους τὸ τόδε σύστοιχον ἀντικείμενον τοῦ ῥήματος· [[ὡσαύτως]] βραχυλογικῶς [[μετὰ]] ῥημάτων στάσεως σημαντικῶν [ἔχω ἔλθει καὶ εἶμαι [[ἐνθάδε]]], [[δεῦρο]] παρέστης Γ. 405· πάρεστι [[δεῦρο]] … ὅδε Σοφ. Ο. Κ. 1253· τὰ [[τῇδε]] καὶ τὰ [[δεῦρο]] πάντ’ ἀνασκόπει Ἀριστοφ. Θεσμ. 665· – [[ὡσαύτως]] [[μετὰ]] τοῦ ἄρθρου, μακρὸν τὸ δ. [[πέλαγος]] Σοφ. Ο. Κ. 66· τῆς δ. ὁδοῦ [[αὐτόθι]] 1165· τὸ [[τῇδε]] καὶ τὸ [[κεῖσε]] καὶ τὸ δ. Ἀριστοφ. Ὄρν. 426, πρβλ. Εὐρ. Φοιν. 266, 315. β) παρὰ μεταγ. [[ἁπλῶς]], ἐδῶ, [[ἄνευ]] τῆς ἐννοίας τῆς κινήσεως, Ἀριστ. Μεταφ. 1. 9, 20, Οὐρ. 1. 2, ἐν τέλ. 2) [[συχνάκις]] ἐν χρήσει παρ’ Ὁμήρῳ πρὸς παραθάρρυνσιν ἢ [[ἁπλῶς]] κλητικόν, ἐδῶ! ἀπ’ ἐδῶ! ἐμπρός! Λατ. adesdum, ἄγε [[δεῦρο]], δεῦρ’ ἄγε, δεῦρ’ ἴθι, καὶ δεῦρ’ ἴτω, ἀείποτε [[μετὰ]] ῥήματος ἑνικοῦ, (τὸ δὲ [[δεῦτε]], ὃ ἴδε, [[εἶναι]] ἐν χρήσει [[μετὰ]] ῥήματος πληθ.)· ἀλλὰ τὸ [[δεῦρο]] [[ἐνίοτε]] κεῖται καὶ [[μετὰ]] πληθ., παρὰ Τραγ., δ. ἴτε Αἰσχύλ. Εὐμ. 1041· δ. ἕπεσθε Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 724· – [[ἐνίοτε]] ὑπάρχει μόνον, [[δεῦρο]], [[φίλη]], λέκτρονδε [[τραπείομεν]], ἐμπρός, ἂς … , Ὀδ. Θ. 292· οὕτω παρ’ Ἀττ., καί μοι δ. εἰπέ, ἐμπρὸς τώρα, εἰπέ μοι, Πλάτ. Ἀπολ. 24C· δεῦρό σου στέψω [[κάρα]], ἔλα, ἐμπρός, ἂς σοῦ … , Εὐρ. Βάκχ. 341· καὶ [[ὅλως]] [[ἄνευ]] ῥήματος, [[δεῦρο]], σύ, ἐδῶ, σύ! Ἀριστοφ. Εἰρ. 880· [[δεῦρο]] παρὰ Σωκράτη (ἐνν. καθίζου) Πλάτ. Θεαιτ. 144D, κτλ. 3) ἐν συζητήσει ἢ ἐπιχειρήμασι καὶ ἀποδείξεσι, [[μέχρι]] δ. τοῦ λόγου, [[μέχρι]] τοῦδε τοῦ σημείου τῆς ὑποθέσεως, ὁ ἀυτ. Συμπ. 217Ε· τὸ [[μέχρι]] δ. εἰρήσθω ὁ αὐτ. Νόμ. 814D· [[ὡσαύτως]], δεῦρ’ ἀεὶ προεληλύθαμεν ὁ αὐτ. Πολιτ. 292C· δ. δὴ [[πάλιν]] (ἐνν. βλέπε) ὁ αὐτ. Πολ. 477D. ΙΙ. ἐπὶ χρόνου, [[μέχρι]] τοῦδε, [[μέχρι]] τοῦ νῦν, «ἕως ἐδῶ», μόνον παρ’ Ἀττ., ἰδίως Τραγ.· οὕτω Πλάτ. Θεαίτ. 143D, Τιμ. 21D· [[ὡσαύτως]], δεῦρ’ ἀεὶ Εὐρ. Μηδ. 670, Ἴωνι 56, κτλ., Ἀριστοφ. Λυσ. 1135· δεῦρό γ’ ἀεὶ Αἰσχύλ. Εὐμ. 596· πρβλ. Βαλκ. Φοιν. 1215, Πόρσ. Ὀρ. 1679· – παρὰ πεζοῖς [[ὡσαύτως]], [[μέχρι]] δ. ἀεὶ Πλάτ. Νόμ. 811C.

}}