τείρω: Difference between revisions

{{ls

|lstext='''τείρω''': παρατ. ἔτειρον, εὕρηται μόνον κατ’ ἐνεστ. καὶ παρατ. ἐνεργ. καὶ παθ. (Ἐκ τῆς √ΤΕΡ (ἥτις ἐπιτεταμένη εὕρηται ἐν τῷ [[τρύω]], ὃ ἴδε) παράγονται καὶ αἱ λέξεις τέρ ην, τρίβω· [[ἴσως]] καὶ αἱ λέξεις τραῦμα, τιτρώσκω· τετραίνω, τρανής, τόρνος, τορὸς ([[διάτορος]]), τορεύω, τρῦμα, τρυπάω· πρβλ. Σανσκρ. tar-unas (tener)· Λατιν. ter-o, ter-es· trib-ula, trit-icum· teneb-ra, tru- · Σλαυ. trĕt-i, try-li (terere)· Γοτθ. thair-ko ([[τρυμαλιά]])· Ἀγγλο-Σαξον. thrav-ai (torquere, πρβλ. throe)· ― Ἀρχ. Γερμ. drâj-an (drehen) ― [[ἐντεῦθεν]] φαίνεται ὅτι τῆς ῥίζης ταύτης ὑπάρχουσι δύο πρῶται σημασίαι, (1) ἡ τοῦ [[τρίβω]], (2) ἡ τοῦ τρυπῶ). Τρίβω ἢ [[θλίβω]] ἰσχυρῶς, [[μάλιστα]] ἐπὶ ἄλγους, θλίψεως, ταλαιπωρίας καὶ τῶν τοιούτων τοῦ σώματος καὶ τῆς ψυχῆς, [[ὅθεν]] κατατρύχω, ταλαιπωρῶ, [[βασανίζω]], καταπονῶ, [[καταβάλλω]], ἐξαντλῶ, [[πιέζω]], τείρουσιν [ἡμᾶς] μαρνάμενοι Ἰλ. Ζ. 255, πρβλ. Θ. 102., Ω 489· [[ἀλλά]] σε [[γῆρας]] τείρει Δ. 315· βέλεος δέ σε τείρει ἀκωκὴ Ν. 251· τεῖρε γὰρ αὐτὸν [[ἕλκος]] Π. 510· ὀδυνάων αἳ νῦν μιν τείρουσι κατὰ φρένας Ο. 61, πρβλ. Ὀδ. Α. 342· ἱδρὼς γάρ νιν ἔτειρεν Ε. 796· τεῖρε γὰρ αἰνῶς φωκάων... ὀδμὴ Δ. 441· οὕτω παρὰ μεταγεν. ποιηταῖς, κακαὶ τ. μέριμναι Μίμνερμ. 1. 7· ἐπεί με... τύχαι τείρουσ’ Ἄτλαντος Αἰσχύλ. Πρ. 348· [[ὀδύνη]] με τ. Εὐριπ. Ρῆσ. 749. ― Παθ., τείροντο δὲ νηλέϊ χαλκῷ Ἰλ. Ρ. 376 καμάτῳ τε καὶ ἱδρῷ [[αὐτόθι]] 745· [[ἔνδοθι]] θυμὸς ἐτείρετο πένθεϊ λυγρῷ Χ. 242· τείρετο δ’ αἰνῶς, ἐθλίβετο καθ’ ὑπερβολήν, Ε. 352· τειρόμενοι, διὰ πολέμου, Λ. 801, πρβλ. Ζ. 387, κλπ.· οὕτω παρ’ Ἡσ. ἐν Ἀποσπ. 51, Θεόγν., καὶ τοῖς Ἀττ. ποιηταῖς· τ. ὑπό τινος Εὐρ. Ἀνδρ. 114· ᾖ [[μάλα]] δὴ τείρουσι... ὗες Ἀχαιῶν, «τείρουσι, καταπονοῦσι» (Σχόλ.), Ἰλ. Ζ. 255. ― Ποιητ. [[ῥῆμα]] ἐν χρήσει παρὰ Λυσί. 123. 25, Αἰλ. π. Ζ. 14. 11, Γαλην. τ. 8, σ. 840. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «τείρων· λυπῶν, τιμωρῶν, καταπονῶν».

}}