3,277,002
edits
καταπτήσσω: Difference between revisions
From LSJ
Bailly1_3
(6_13a) |
(Bailly1_3) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''καταπτήσσω''': μέλλ. -πτήξω∙ γ’ δυϊκ. ἐπ. ἀορ. βʹ καταπτήτην Ἰλ. Θ. 136∙ ποιητ. μτοχ. καταπτᾰκὼν ἀπαντᾷ [[ὡσαύτως]] ἐν Αἰσχύλ. Εὐμ. 252˙ (πρβλ. [[καταπλακών]])˙ πρκμ. κατέπτηκα Θεμίστ. 309Β, ἢ κατέπτηχα, ἴδε κατωτ.˙ ἐπ. μετοχ. καταπεπτηώς, ἴδε κατωτ.˙ (ἴδε πτήσω)˙ «ζαρώνω», [[κάθημαι]] «ζαρωμένος», μαζευμένος ἔνεκα φόβου, καταπτήτην ὑπ’ [[ὄχεσφι]] Ἰλ. Θ. 136˙ καταπτήξας ὑπὸ θάμνῳ Χ. 191˙ κατά δ’ ἔπτηξαν [[ποτὶ]] γαίῃ Ὀδ. Θ. 190˙ λιμῷ [[καταπεπτηυῖα]] Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 295, (πρβλ. [[προσπτήσσω]], [[ὑποπτήσσω]])˙ [[ὡσαύτως]] παρὰ πεζοῖς, κατέπτηχε μέντοι [[ταῦτα]] πάντα νῦν Δημ. 42. 22˙ γυναῖκας περιφόβους κατεπτηχυίας Ἀντιφ.˙ δεδοικόσι τὴν ἰσχὺν [[αὐτοῦ]] καὶ κατεπτηχόσιν ἡμῖν Διον. Ἁλ. 7. 50˙ ταπεινοὶ καταπτήξετε Πλουτ. Αἰμίλ 27, πρβλ. Περικλ. 25∙ κατεπτηχὸς τὸ [[ὑπήκοον]] καὶ ὑπὸ φόβου δεδουλωμένον Ἀριστειδ. Α. σ. 62, 6˙ μετ’ αἰτ., ἔκφρονας γενέσθαι πάντας καὶ καταπτῆξαι τὸ [[μέγεθος]] ὁ αὐτ. ἐν Συλλ. 7. | |lstext='''καταπτήσσω''': μέλλ. -πτήξω∙ γ’ δυϊκ. ἐπ. ἀορ. βʹ καταπτήτην Ἰλ. Θ. 136∙ ποιητ. μτοχ. καταπτᾰκὼν ἀπαντᾷ [[ὡσαύτως]] ἐν Αἰσχύλ. Εὐμ. 252˙ (πρβλ. [[καταπλακών]])˙ πρκμ. κατέπτηκα Θεμίστ. 309Β, ἢ κατέπτηχα, ἴδε κατωτ.˙ ἐπ. μετοχ. καταπεπτηώς, ἴδε κατωτ.˙ (ἴδε πτήσω)˙ «ζαρώνω», [[κάθημαι]] «ζαρωμένος», μαζευμένος ἔνεκα φόβου, καταπτήτην ὑπ’ [[ὄχεσφι]] Ἰλ. Θ. 136˙ καταπτήξας ὑπὸ θάμνῳ Χ. 191˙ κατά δ’ ἔπτηξαν [[ποτὶ]] γαίῃ Ὀδ. Θ. 190˙ λιμῷ [[καταπεπτηυῖα]] Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 295, (πρβλ. [[προσπτήσσω]], [[ὑποπτήσσω]])˙ [[ὡσαύτως]] παρὰ πεζοῖς, κατέπτηχε μέντοι [[ταῦτα]] πάντα νῦν Δημ. 42. 22˙ γυναῖκας περιφόβους κατεπτηχυίας Ἀντιφ.˙ δεδοικόσι τὴν ἰσχὺν [[αὐτοῦ]] καὶ κατεπτηχόσιν ἡμῖν Διον. Ἁλ. 7. 50˙ ταπεινοὶ καταπτήξετε Πλουτ. Αἰμίλ 27, πρβλ. Περικλ. 25∙ κατεπτηχὸς τὸ [[ὑπήκοον]] καὶ ὑπὸ φόβου δεδουλωμένον Ἀριστειδ. Α. σ. 62, 6˙ μετ’ αἰτ., ἔκφρονας γενέσθαι πάντας καὶ καταπτῆξαι τὸ [[μέγεθος]] ὁ αὐτ. ἐν Συλλ. 7. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>f.</i> καταπτήξω, <i>pf.</i> κατέπτηχα;<br /><b>I.</b> <i>au propre</i> se blottir de crainte, se faire petit ; se courber de frayeur ; rester immobile de frayeur;<br /><b>II.</b> <i>fig.</i> <b>1</b> craindre, redouter, acc.;<br /><b>2</b> être saisi d’admiration, admirer, acc..<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[πτήσσω]]. | |||
}} | }} | ||
