Anonymous

δημοτικός: Difference between revisions

From LSJ
Bailly1_1
(6_11)
(Bailly1_1)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''δημοτικός''': -ή, -όν, ὁ ἀνήκων ἢ [[κατάλληλος]] διὰ τὸν λαόν, ἐν [[κοινῇ]] χρήσει, [[κοινός]], δ. γράμματα, ἐν Αἰγύπτῳ, ἀντίθ. τῷ ἱρά, Ἡρόδ. 2. 36 (ἴδε ἐν λ. [[ἱερογλυφικός]])· ἐπὶ γνωμῶν ἢ ἰδεῶν κττ., [[κοινός]], [[γνωστός]], Ἀριστ. Μεταφ. 1. 8. 6. 2) [[κοινός]], = [[δημόσιος]], Διον. Ἁλ. 7. 63· ― τὰ δημοτικά, δημόσια πράγματα, δημόσιαι ὑποθέσεις, Ἀλκίφρων 1. 4. ΙΙ. ὁ εἰς τὸν λαὸν ἀνήκων, εἷς ἐκ τῶν πολλῶν, Λατ. plebeius, Ξεν. Κύρ. 2. 3, 6, Δημ. 581. 24 2) ὁ φρονῶν τὰ τοῦ λαοῦ ἢ τοῦ δήμου, [[δημοκρατικός]], Λατ. popularis, Ἀριστοφ. Νεφ. 205, Ὄρν. 1584· τὴν οὐ δ. παρανομίαν Θουκ. 6. 28· λέγεις ἃ δεῖ προσεῖναι τῷ δημοτικῷ Δημ. 286, 9· οὐδὲν δ. πράττειν, οὐδὲν [[πράττω]] διὰ τὸν λαόν, Ξεν. Ἑλλ. 2. 3, 39· [[καθόλου]], ἀγαπητὸς εἰς τὸν λαόν, ἢ ἀγαπῶν τὸν λαόν, εὔνους αὐτῷ, δ. καὶ [[φιλάνθρωπος]] ὁ αὐτ. Ἀπομν. 1. 2, 60· τῶν μετρίων τινὰ καὶ δ. Δημ. 573 ἐν τέλ.· τῶν πολλῶν καὶ δ. ὁ αὐτ. 581. 24· δημοτικὸν τοῦτο δρᾷ Ἀντιφ. Πλουσ. 1. 19· ― [[συχνάκις]] ἐν τῷ ἐπίρρ. -κῶς, [[πράως]], μετ’ ἀγαθότητος, [[καλῶς]] καὶ δ. Δημ. 719. 8. 3) ἐπὶ πολιτευμάτων ἢ κυβερνήσεων, [[λαϊκός]], [[δημοκρατικός]], Ἰσοκρ. 185Ε, Ἀριστ. Πολ. 4. 3, 8 καὶ 5, 3.― Ἐπίρρ., χρῆσθαι ἀλλήλοις δ., ὡς [[μέλη]] ἐλευθέρας πολιτείας, [[αὐτόθι]] 5. 8, 5, πρβλ. 5. 9, 2. ΙΙΙ. ὁ ἔκ τινος δήμου ἢ εἴς τινα δῆμον ἀνήκων, ἀντίθ. τῷ [[δημόσιος]], παρὰ Δημ. 1074. 20.
|lstext='''δημοτικός''': -ή, -όν, ὁ ἀνήκων ἢ [[κατάλληλος]] διὰ τὸν λαόν, ἐν [[κοινῇ]] χρήσει, [[κοινός]], δ. γράμματα, ἐν Αἰγύπτῳ, ἀντίθ. τῷ ἱρά, Ἡρόδ. 2. 36 (ἴδε ἐν λ. [[ἱερογλυφικός]])· ἐπὶ γνωμῶν ἢ ἰδεῶν κττ., [[κοινός]], [[γνωστός]], Ἀριστ. Μεταφ. 1. 8. 6. 2) [[κοινός]], = [[δημόσιος]], Διον. Ἁλ. 7. 63· ― τὰ δημοτικά, δημόσια πράγματα, δημόσιαι ὑποθέσεις, Ἀλκίφρων 1. 4. ΙΙ. ὁ εἰς τὸν λαὸν ἀνήκων, εἷς ἐκ τῶν πολλῶν, Λατ. plebeius, Ξεν. Κύρ. 2. 3, 6, Δημ. 581. 24 2) ὁ φρονῶν τὰ τοῦ λαοῦ ἢ τοῦ δήμου, [[δημοκρατικός]], Λατ. popularis, Ἀριστοφ. Νεφ. 205, Ὄρν. 1584· τὴν οὐ δ. παρανομίαν Θουκ. 6. 28· λέγεις ἃ δεῖ προσεῖναι τῷ δημοτικῷ Δημ. 286, 9· οὐδὲν δ. πράττειν, οὐδὲν [[πράττω]] διὰ τὸν λαόν, Ξεν. Ἑλλ. 2. 3, 39· [[καθόλου]], ἀγαπητὸς εἰς τὸν λαόν, ἢ ἀγαπῶν τὸν λαόν, εὔνους αὐτῷ, δ. καὶ [[φιλάνθρωπος]] ὁ αὐτ. Ἀπομν. 1. 2, 60· τῶν μετρίων τινὰ καὶ δ. Δημ. 573 ἐν τέλ.· τῶν πολλῶν καὶ δ. ὁ αὐτ. 581. 24· δημοτικὸν τοῦτο δρᾷ Ἀντιφ. Πλουσ. 1. 19· ― [[συχνάκις]] ἐν τῷ ἐπίρρ. -κῶς, [[πράως]], μετ’ ἀγαθότητος, [[καλῶς]] καὶ δ. Δημ. 719. 8. 3) ἐπὶ πολιτευμάτων ἢ κυβερνήσεων, [[λαϊκός]], [[δημοκρατικός]], Ἰσοκρ. 185Ε, Ἀριστ. Πολ. 4. 3, 8 καὶ 5, 3.― Ἐπίρρ., χρῆσθαι ἀλλήλοις δ., ὡς [[μέλη]] ἐλευθέρας πολιτείας, [[αὐτόθι]] 5. 8, 5, πρβλ. 5. 9, 2. ΙΙΙ. ὁ ἔκ τινος δήμου ἢ εἴς τινα δῆμον ἀνήκων, ἀντίθ. τῷ [[δημόσιος]], παρὰ Δημ. 1074. 20.
}}
{{bailly
|btext=ή, όν :<br /><b>A.</b> ([[δῆμος]], peuple) :<br /><b>I.</b> qui concerne les gens du peuple :<br /><b>1</b> populaire, plébéien : δημοτικὰ γράμματα HDT l’écriture démotique, <i>càd</i> à l’usage des gens du peuple, l’écriture commune, <i>en Égypte</i> démotique <i>(p. opp. à l’écriture sacrée, hiéroglyphes)</i>;<br /><b>2</b> partisan du peuple, qui a un caractère <i>ou</i> des sentiments démocratiques;<br /><b>3</b> <i>p. ext.</i> qui a des sentiments d’humanité, philanthrope ; τὸ δημοτικόν, sentiments d’humanité;<br /><b>II.</b> qui concerne l’État, de l’État;<br /><b>B.</b> ([[δῆμος]], dème) qui concerne un dème.<br />'''Étymologie:''' [[δημότης]].
}}
}}