3,274,915
edits
(6_7) |
(Bailly1_2) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐμφᾰνής''': -ές, ([[ἐμφαίνω]]) ὁ ἐν ἑαυτῷ δεικνύων, ἀντανακλῶν, περὶ στιλπνῶν καὶ [[λείων]] πραγμάτων, καὶ πάντα ὅσα ἐμφανῆ καὶ λεῖα Πλάτ. Τίμ. 46Α. ΙΙ. ὁρατὸς εἰς τοὺς ὀφθαλμούς, [[φανερός]], α) ἐπὶ προσώπων, Τραγ., κλ., ἰδίως ὡς τὸ [[ἐναργής]], ἐπὶ θεῶν ἐμφανιζομένων σωματικῶς εἰς τοὺς ἀνθρώπους, Σοφ. Ο. Τ. 909, Εὐρ. Βάκχ. 22, Ἀριστοφ. Σφ. 733, Πλάτ. Ἀλκ. 2. 141Α˙ [[οὕτως]], [[ὄψις]] ἐμφ. ἐνυπνίων Αἰσχύλ. Πέρσ. 518, πρβλ. Χο. 667˙ ἐμφανῆ τινα ὁρᾶν, [[ἰδεῖν]], ὁρᾶν ἢ [[ἰδεῖν]] σωματικῶς, Σοφ. Αἴ. 538. Ἀριστοφ. Θεσμ. 682, πρβλ. Σοφ. Ἠλ. 1454˙ πῶς ἂν ὑμῖν ἐμφανὴς ἔργῳ γενοίμην; πῶς νὰ ἠδυνάμην νὰ δείξω ὑμῖν ἐμφανῶς δι’ ἔργων, ὁ αὐτ. Φιλ. 531˙ ἐμφανὴς τιμαῖσιν = ἐμφανῶς τιμώμενος ὁ αὐτ. Ο. Τ. 909: - ὡς δικανικὸς ὅρος, ἐμφανῆ παρέχειν τινά, προσάγειν τινὰ εἰς τὸ [[δικαστήριον]], παρουσιάζειν, Ἀντιφῶν 133. 34, πρβλ. Δημ. 1294. 15˙ [[οὕτως]], ἐμφανῆ καταστῆσαι τὰ χρήματα ἢ τὸν κεκομισμένον ὁ αὐτ. 1239. 5˙ ἐμφανῶν [[κατάστασις]], πρβλ. Λατ. exhibitio, actio ad exhibendum, Ἰσαῖος 59. 22, Δημ. 1251. 3, Ἀριστ. Πολιτ. Ἀθηναίων σ. 83. 3 (ἔκδ. Blass). β) ἐπὶ πραγμάτων, οὐ γάρ ἐστι τἀμφανῆ κρύπτειν Σοφ. Ο. Κ. 755˙ ἐμφ. τεκμήρια, φανεραὶ ἀποδείξεις, ὁ αὐτ. Ἠλ. 1109˙ [[ἄλγος]] ἐμφ. Πινδ. Ἀποσπ. 229˙ κλαυθμὸς Ἡρόδ. 1. 111, κτλ.˙ τὰ ἐμφ. κτήματα, τὰ φανερά, τὰ γνωστά, Ξεν. Ἑλλην. 5. 2, 10. 2) μῖξιν δὲ τούτων τῶν ἀνθρώπων [[εἶναι]] ἐμφανέα, ἐν τῷ φανερῷ, in propatulo, Ἡρόδ. 1. 203., 3. 101˙ τὸ ἐμφανές, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ μέλλον, Θουκ. 3. 42˙ εἰς τοὐμφανὲς ἰόντες, ἐρχόμενοι εἰς τὸ φανερόν, Ξεν. Ἀπομν. 4. 3, 13, πρβλ. Ἀγησ. 9. 1. 3) [[φανερός]], [[κατάδηλος]], τυραννὶς Ἀριστοφ. Σφ. 417˙ βία Θουκ. 4. 86˙ ἐμφ. [[λόγος]], [[σαφής]], Αἰσχίν. Εὐμ. 420˙ ἐν ἐμφανεῖ λόγῳ, παρρησίᾳ, φανερά, Θουκ. 7. 48˙ τὴν ἐμφ. ποιεῖν διὰ τῆς φωνῆς Πλάτ. Θεαίτ. 206D· ἐμφανές ἐστιν ὅτι... Ξεν. Ἱέρ. 9, 10. 4) [[κατάδηλος]], [[γνωστός]], τὰ ἐμφανῆ Ἡρόδ. 2. 33˙ ἐμφανῆ γὰρ ἦν Σοφ. Ἀντ. 448˙ [[ἐπιφανής]], ἀνὴρ ἐμφανὴς [[Αἰγύπτιος]] Διόδ. 1. 68. ΙΙΙ. ἐπίρρ. -νῶς, Ἰων. -νέως, φανερῶς, Λατ. palam, Ἡρόδ. 1. 140, Αἰσχύλ. Ἀγ. 626, κτλ.˙ Ἀλκμαιωνίδαι δὲ ἐμφανέως ἐλευθέρωσαν, ἐνδήλως, ἀναμφιβόλως, Ἡρόδ. 6. 123˙ ἐμφανῶς ἠμύνατο, φανερῶς, δηλ. οὐχὶ ἐν κρυπτῷ ἢ δι’ ἀπάτης, Σοφ. Τρ. 278˙ οὐ λόγοις, ἀλλ’ ἐμφανῶς, ἀλλὰ πραγματικῶς, Ἀριστοφ. Νεφ. 661˙ ἐμφ. ἤδη λέγειν ὁ αὐτ. Ἀχ. 312˙ συγκρ. -έστερον, Πλάτ. Φίληβ. 31Ε. 2) οὕτω κατ’ οὐδέτερον ἐπίθ., ἐξ ἐμφανέος ἢ ἐκ τοῦ ἐμφανοῦς Ἡρόδ. 3. 150., 4. 120 κ. ἀλλ.˙ ἐν τῷ ἐμφανεῖ Θουκ. 2. 21, κτλ. | |lstext='''ἐμφᾰνής''': -ές, ([[ἐμφαίνω]]) ὁ ἐν ἑαυτῷ δεικνύων, ἀντανακλῶν, περὶ στιλπνῶν καὶ [[λείων]] πραγμάτων, καὶ πάντα ὅσα ἐμφανῆ καὶ λεῖα Πλάτ. Τίμ. 46Α. ΙΙ. ὁρατὸς εἰς τοὺς ὀφθαλμούς, [[φανερός]], α) ἐπὶ προσώπων, Τραγ., κλ., ἰδίως ὡς τὸ [[ἐναργής]], ἐπὶ θεῶν ἐμφανιζομένων σωματικῶς εἰς τοὺς ἀνθρώπους, Σοφ. Ο. Τ. 909, Εὐρ. Βάκχ. 22, Ἀριστοφ. Σφ. 733, Πλάτ. Ἀλκ. 2. 141Α˙ [[οὕτως]], [[ὄψις]] ἐμφ. ἐνυπνίων Αἰσχύλ. Πέρσ. 518, πρβλ. Χο. 667˙ ἐμφανῆ τινα ὁρᾶν, [[ἰδεῖν]], ὁρᾶν ἢ [[ἰδεῖν]] σωματικῶς, Σοφ. Αἴ. 538. Ἀριστοφ. Θεσμ. 682, πρβλ. Σοφ. Ἠλ. 1454˙ πῶς ἂν ὑμῖν ἐμφανὴς ἔργῳ γενοίμην; πῶς νὰ ἠδυνάμην νὰ δείξω ὑμῖν ἐμφανῶς δι’ ἔργων, ὁ αὐτ. Φιλ. 531˙ ἐμφανὴς τιμαῖσιν = ἐμφανῶς τιμώμενος ὁ αὐτ. Ο. Τ. 909: - ὡς δικανικὸς ὅρος, ἐμφανῆ παρέχειν τινά, προσάγειν τινὰ εἰς τὸ [[δικαστήριον]], παρουσιάζειν, Ἀντιφῶν 133. 34, πρβλ. Δημ. 1294. 15˙ [[οὕτως]], ἐμφανῆ καταστῆσαι τὰ χρήματα ἢ τὸν κεκομισμένον ὁ αὐτ. 1239. 5˙ ἐμφανῶν [[κατάστασις]], πρβλ. Λατ. exhibitio, actio ad exhibendum, Ἰσαῖος 59. 22, Δημ. 1251. 3, Ἀριστ. Πολιτ. Ἀθηναίων σ. 83. 3 (ἔκδ. Blass). β) ἐπὶ πραγμάτων, οὐ γάρ ἐστι τἀμφανῆ κρύπτειν Σοφ. Ο. Κ. 755˙ ἐμφ. τεκμήρια, φανεραὶ ἀποδείξεις, ὁ αὐτ. Ἠλ. 1109˙ [[ἄλγος]] ἐμφ. Πινδ. Ἀποσπ. 229˙ κλαυθμὸς Ἡρόδ. 1. 111, κτλ.˙ τὰ ἐμφ. κτήματα, τὰ φανερά, τὰ γνωστά, Ξεν. Ἑλλην. 5. 2, 10. 2) μῖξιν δὲ τούτων τῶν ἀνθρώπων [[εἶναι]] ἐμφανέα, ἐν τῷ φανερῷ, in propatulo, Ἡρόδ. 1. 203., 3. 101˙ τὸ ἐμφανές, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ μέλλον, Θουκ. 3. 42˙ εἰς τοὐμφανὲς ἰόντες, ἐρχόμενοι εἰς τὸ φανερόν, Ξεν. Ἀπομν. 4. 3, 13, πρβλ. Ἀγησ. 9. 1. 3) [[φανερός]], [[κατάδηλος]], τυραννὶς Ἀριστοφ. Σφ. 417˙ βία Θουκ. 4. 86˙ ἐμφ. [[λόγος]], [[σαφής]], Αἰσχίν. Εὐμ. 420˙ ἐν ἐμφανεῖ λόγῳ, παρρησίᾳ, φανερά, Θουκ. 7. 48˙ τὴν ἐμφ. ποιεῖν διὰ τῆς φωνῆς Πλάτ. Θεαίτ. 206D· ἐμφανές ἐστιν ὅτι... Ξεν. Ἱέρ. 9, 10. 4) [[κατάδηλος]], [[γνωστός]], τὰ ἐμφανῆ Ἡρόδ. 2. 33˙ ἐμφανῆ γὰρ ἦν Σοφ. Ἀντ. 448˙ [[ἐπιφανής]], ἀνὴρ ἐμφανὴς [[Αἰγύπτιος]] Διόδ. 1. 68. ΙΙΙ. ἐπίρρ. -νῶς, Ἰων. -νέως, φανερῶς, Λατ. palam, Ἡρόδ. 1. 140, Αἰσχύλ. Ἀγ. 626, κτλ.˙ Ἀλκμαιωνίδαι δὲ ἐμφανέως ἐλευθέρωσαν, ἐνδήλως, ἀναμφιβόλως, Ἡρόδ. 6. 123˙ ἐμφανῶς ἠμύνατο, φανερῶς, δηλ. οὐχὶ ἐν κρυπτῷ ἢ δι’ ἀπάτης, Σοφ. Τρ. 278˙ οὐ λόγοις, ἀλλ’ ἐμφανῶς, ἀλλὰ πραγματικῶς, Ἀριστοφ. Νεφ. 661˙ ἐμφ. ἤδη λέγειν ὁ αὐτ. Ἀχ. 312˙ συγκρ. -έστερον, Πλάτ. Φίληβ. 31Ε. 2) οὕτω κατ’ οὐδέτερον ἐπίθ., ἐξ ἐμφανέος ἢ ἐκ τοῦ ἐμφανοῦς Ἡρόδ. 3. 150., 4. 120 κ. ἀλλ.˙ ἐν τῷ ἐμφανεῖ Θουκ. 2. 21, κτλ. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ής, ές :<br /><b>1</b> qui se montre aux regards, qui se rend visible ; <i>en parl. de choses</i> visible, manifeste : ἐμφανῆ τεκμήρια SOPH preuves visibles, pièces à conviction ; [[οὐ]] γὰρ ἔστι τἀμφανῆ κρύπτειν SOPH car il n’est pas possible de cacher ce qui est visible pour tous ; ποιεῖν τὸ ἐμφανές HDT faire qch au grand jour, en public;<br /><b>2</b> qui se fait sous les yeux de tous, en public ; ἐμφανές ἐστι [[ὅτι]] XÉN il est visible que ; τὸ ἐμφανές le grand jour ; [[εἰς]] τοὐμφανὲς [[ἰέναι]] XÉN aller au grand jour ; [[ἐκ]] [[τοῦ]] ἐμφανοῦς XÉN, [[ἐκ]] [[τοῦ]] ἐμφανέος <i>(ion.)</i> HDT, [[ἐν]] [[τῷ]] ἐμφανεῖ THC au grand jour, publiquement;<br /><b>3</b> évident, non dissimulé : [[βία]] [[ἐμφανής]] THC violence manifeste, force ouverte ; ἐμφανὴς [[λόγος]] THC parole non déguisée, déclaration nette;<br /><b>4</b> connu de tous.<br />'''Étymologie:''' [[ἐν]], [[φαίνω]]. | |||
}} | }} |