3,274,216
edits
ἐπήκοος: Difference between revisions
From LSJ
Bailly1_2
(6_5) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐπήκοος''': Δωρ. [[ἐπάκοος]], ον, ([[ἐπακούω]]):- ὁ ἐπακούων, δίδων προσοχὴν εἰς τοὺς λόγους τινός, [[μετὰ]] γεν., ἐμῶν ἔργων Αἰσχύλ. Ἀγ. 1420· κακῶν, δίκης ὁ αὐτ. Χο. 980, Εὐμ. 732· λόγων Πλάτ. Πολ. 499Α· ἧττον συχνῶς [[μετὰ]] δοτ., εὐχαῖς ὁ αὐτ. ἐν Φιλήβῳ 25Β· γονεῦσι ὁ αὐτ. ἐν Νόμ. 931Β· γυναιξὶν Ἀνθ. Π. 9. 303·- ἀπόλ., ἐπὶ τῶν θεῶν, ἐπακούων, δίδων προσοχὴν εἰς τὰς προσευχάς, Πινδ. Ο. 14. 21, Ἀριστοφ. Θεσμ. 1157. ΙΙ. [[ἐπεὶ]] δὲ ἔστησαν εἰς ἐπήκοον, ὅτε δὲ ἐστάθησαν εἰς ἀπόστασιν τοιαύτην [[ὥστε]] ν’ ἀκούηται ἡ [[ὁμιλία]], Ξεν. Ἀν. 2. 5, 38., 3. 3, 1· [[ὡσαύτως]], ἐξ ἐπηκόου Λουκ. Χάρων ἢ Ἐπισκοπ. 20· ἐς τὸ ἐπηκοώτατον τοῦ οὐρανοῦ ὁ αὐτ. ἐν Ἰκαρομ. 23· ἀναγνῶναι ἐπ. ἅπασι ὁ αὐτ. ἐν Συμπ. ἢ Λαπίθ. 21. ΙΙΙ. Παθ., ὁ ἀκουόμενος, [[ἀκουστός]], ἃ πᾶς ὑμνεῖ ἐπήκοα γενέσθαι παρὰ τῶν θεῶν Πλάτ. Νόμ. 931Β· ἐπ. αἱ τοῦ θεοφιλοῦς εὐχαὶ Φίλων 1. 296. IV. [[μάρτυς]], Ἐπιγρ. Λακ. Μ. 29, καὶ καθ’ Ἡσύχ. «ἐπάκοοι· οἱ μάρτυρες, καὶ οἱ ἐπισκοποῦντες τὰς δικαστικὰς ψήφους». Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 276. | |lstext='''ἐπήκοος''': Δωρ. [[ἐπάκοος]], ον, ([[ἐπακούω]]):- ὁ ἐπακούων, δίδων προσοχὴν εἰς τοὺς λόγους τινός, [[μετὰ]] γεν., ἐμῶν ἔργων Αἰσχύλ. Ἀγ. 1420· κακῶν, δίκης ὁ αὐτ. Χο. 980, Εὐμ. 732· λόγων Πλάτ. Πολ. 499Α· ἧττον συχνῶς [[μετὰ]] δοτ., εὐχαῖς ὁ αὐτ. ἐν Φιλήβῳ 25Β· γονεῦσι ὁ αὐτ. ἐν Νόμ. 931Β· γυναιξὶν Ἀνθ. Π. 9. 303·- ἀπόλ., ἐπὶ τῶν θεῶν, ἐπακούων, δίδων προσοχὴν εἰς τὰς προσευχάς, Πινδ. Ο. 14. 21, Ἀριστοφ. Θεσμ. 1157. ΙΙ. [[ἐπεὶ]] δὲ ἔστησαν εἰς ἐπήκοον, ὅτε δὲ ἐστάθησαν εἰς ἀπόστασιν τοιαύτην [[ὥστε]] ν’ ἀκούηται ἡ [[ὁμιλία]], Ξεν. Ἀν. 2. 5, 38., 3. 3, 1· [[ὡσαύτως]], ἐξ ἐπηκόου Λουκ. Χάρων ἢ Ἐπισκοπ. 20· ἐς τὸ ἐπηκοώτατον τοῦ οὐρανοῦ ὁ αὐτ. ἐν Ἰκαρομ. 23· ἀναγνῶναι ἐπ. ἅπασι ὁ αὐτ. ἐν Συμπ. ἢ Λαπίθ. 21. ΙΙΙ. Παθ., ὁ ἀκουόμενος, [[ἀκουστός]], ἃ πᾶς ὑμνεῖ ἐπήκοα γενέσθαι παρὰ τῶν θεῶν Πλάτ. Νόμ. 931Β· ἐπ. αἱ τοῦ θεοφιλοῦς εὐχαὶ Φίλων 1. 296. IV. [[μάρτυς]], Ἐπιγρ. Λακ. Μ. 29, καὶ καθ’ Ἡσύχ. «ἐπάκοοι· οἱ μάρτυρες, καὶ οἱ ἐπισκοποῦντες τὰς δικαστικὰς ψήφους». Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 276. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=οος, οον;<br /><b>1</b> qui prête l’oreille à, qui écoute, gén. <i>ou</i> dat.;<br /><b>2</b> <i>au neutre, dans les locut.</i> [[εἰς]] ἐπήκοον <i>et</i> [[ἐξ]] ἐπηκόου : [[εἰς]] ἐπήκοον στῆσαί τινα XÉN, [[εἰς]] ἐπήκοον καλέσασθαί τινα XÉN placer, appeler qqn dans un lieu où il peut être entendu <i>ou</i> de manière à ce qu’on soit entendu ; [[ἐξ]] ἐπηκόου LUC <i>m. sign.</i> ; ἀναγνῶναι [[ἐς]] ἐπήκοον LUC lire de façon à être entendu de tous.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπακούω]]. | |||
}} | }} | ||
