καταπισσόω: Difference between revisions

{{ls

|lstext='''καταπισσόω''': Ἀττ. -ττόω, [[καλύπτω]], διὰ πίσσης, πισσώνω, ὡς ἔπραττον εἰς τὸν περιέχοντα τὸν [[οἶνον]] πήλινα ἀγγεῖα, κτλ. [[ὅπως]] ἀποκλείωσι τὸν ἀέρα, Κρατῖν. ἐν «Πυτ.» 17· ([[ἔνθα]] ἴδε Meineke), Ἀριστοφ. Ἐκκλ.- μεταφ., [[χρωματίζω]] μὲ [[μέλαν]] [[χρῶμα]], μαυρίζω, ἀντίθετον τῷ [[καταχρυσόω]], (ἐν στίχ. 826)· κατεπίττου πᾶς ἀνὴρ Εὐριπίδην [[αὐτόθι]] 829. ΙΙ. [[ἀλείφω]] μὲ πίσσαν καὶ [[καίω]], πρὸς τιμωρίαν, [[Ἡρακλ]]. παρ’ Ἀθην. 524Α.- Παθ., Πλάτ. Γοργ. 473C· [[ἴσως]] ὡς τὸ Λατ. tunica molesta, πρβλ. Routh. ἐν τόπῳ (ὃν ἀναφέρει: Stallbaum), [[ἔνθα]] συνάπτεται [[μετὰ]] τοῦ στρεβλοῦσθαι, ἐκτέμνεσθαι, τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐκκάεσθαι, [[πολλαχῶς]] λωβᾶσθαι καὶ ἀνασταυροῦσθαι· ἔτι [[ἀλείφω]] μὲ πίσσαν τὸ δέρμα, ἵνα ἀποτιλθῶσιν αἱ τρίχες καὶ τὸ [[σῶμα]] κορασιῶδες φαίνηται, [[οἷον]] ἦτο τὸ [[ἔργον]] τῶν παρατιλτριῶν (πρβλ. πιττοκόπος)· καταπιττοῦσι [[σφᾶς]] καὶ τὰς τρίχας τοῖς ἀνασπῶσι πάντα τρόπον παρέχουσιν Κλήμ. Ἀλεξ. Παιδ. 3, 261.

}}