3,277,121
edits
(6_6) |
(Bailly1_3) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ναί''': Ἐπίρρ. ἐν χρήσει πρὸς ἔκφρασιν ἰσχυρᾶς βεβαιώσεως, βεβαίως, [[μάλιστα]], ἀληθῶς, [[οὕτως]], Λατ. nae, Ὅμ. καὶ Ἀττ.· παρ’ Ὁμ. κατὰ τὸ πλεῖστον ἑπομένου δή, ναὶ δὴ ταῦτά γε πάντα... κατὰ μοῖραν ἔειπες, ἀληθῶς, τῷ ὄντι [[ταῦτα]] πάντα κατὰ τὸ [[πρέπον]] τὰ εἶπες, Ἰλ. Α. 286, κτλ.· οὕτω, ναὶ μὰν Θεόκρ. 27. 25· ναὶ μὲν Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 151· ναὶ μέντοι Λουκ. περὶ τῆς Ἀστρολογ. 14· - καὶ μόνον, σὲ [[κρίνω]], ναὶ σέ, «[[μάλιστα]], ἐσένα», Σοφ. Ἠλ. 1445· ἀποκρίνεσθαι ναὶ ἢ οὒ Ἀριστ. Τοπ. 8. 3, 12, κτλ. 2) ναὶ μά, ἐπὶ ὅρκων, ναὶ μὰ τόδε [[σκῆπτρον]] Ἰλ. Α. 254, πρβλ. Ὕμν. εἰς Ἑρμ. 460, Πινδ. Ν. 11. 30· ναὶ μὰ Δία Θέογν. 1045, κτλ.· ναὶ μὰ τὸν (ἐξυπακ. θεὸν) Αἰλ. π. Ζ. 3. 19., 4. 29: - τὸ μὰ [[ἐνίοτε]] παραλείπεται, ναὶ τὰν κόραν Ἀριστοφ. Σφ. 1438, πρβλ. Εὐρ. Βάκχ. 535· ναὶ πρὸς θεὸν ἀρήξατ’ ὁ αὐτ. ἐν Μηδ. 1277. ΙΙ. ἐπὶ ἀποκρίσεων [[ὡσαύτως]] οἱ Ἀττ. μεταχειρίζονται τὸ ναὶ [[μεμονωμένως]], [[μάλιστα]], τοῦτ’ ἐτήτυμον; Ἀπόκρ. ναὶ Αἰσχύλ. Πέρσ. 738, πρβλ. Σοφ. Ἠλ. 845, Πλάτ. Θεαίτ. 193Α, Γοργ. 448Β, κτλ.· ναί, ναὶ Ἀριστοφ. Νεφ. 1468. 2) ναὶ ἑπομένου τοῦ ἀλλὰ σημαίνει συναίνεσιν ὑπὸ ὅρους, Πλάτ. Πολ. 415Ε, πρβλ. Σοφιστ. 226Ε, Αἰσχίν. 65. 33. | |lstext='''ναί''': Ἐπίρρ. ἐν χρήσει πρὸς ἔκφρασιν ἰσχυρᾶς βεβαιώσεως, βεβαίως, [[μάλιστα]], ἀληθῶς, [[οὕτως]], Λατ. nae, Ὅμ. καὶ Ἀττ.· παρ’ Ὁμ. κατὰ τὸ πλεῖστον ἑπομένου δή, ναὶ δὴ ταῦτά γε πάντα... κατὰ μοῖραν ἔειπες, ἀληθῶς, τῷ ὄντι [[ταῦτα]] πάντα κατὰ τὸ [[πρέπον]] τὰ εἶπες, Ἰλ. Α. 286, κτλ.· οὕτω, ναὶ μὰν Θεόκρ. 27. 25· ναὶ μὲν Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 151· ναὶ μέντοι Λουκ. περὶ τῆς Ἀστρολογ. 14· - καὶ μόνον, σὲ [[κρίνω]], ναὶ σέ, «[[μάλιστα]], ἐσένα», Σοφ. Ἠλ. 1445· ἀποκρίνεσθαι ναὶ ἢ οὒ Ἀριστ. Τοπ. 8. 3, 12, κτλ. 2) ναὶ μά, ἐπὶ ὅρκων, ναὶ μὰ τόδε [[σκῆπτρον]] Ἰλ. Α. 254, πρβλ. Ὕμν. εἰς Ἑρμ. 460, Πινδ. Ν. 11. 30· ναὶ μὰ Δία Θέογν. 1045, κτλ.· ναὶ μὰ τὸν (ἐξυπακ. θεὸν) Αἰλ. π. Ζ. 3. 19., 4. 29: - τὸ μὰ [[ἐνίοτε]] παραλείπεται, ναὶ τὰν κόραν Ἀριστοφ. Σφ. 1438, πρβλ. Εὐρ. Βάκχ. 535· ναὶ πρὸς θεὸν ἀρήξατ’ ὁ αὐτ. ἐν Μηδ. 1277. ΙΙ. ἐπὶ ἀποκρίσεων [[ὡσαύτως]] οἱ Ἀττ. μεταχειρίζονται τὸ ναὶ [[μεμονωμένως]], [[μάλιστα]], τοῦτ’ ἐτήτυμον; Ἀπόκρ. ναὶ Αἰσχύλ. Πέρσ. 738, πρβλ. Σοφ. Ἠλ. 845, Πλάτ. Θεαίτ. 193Α, Γοργ. 448Β, κτλ.· ναί, ναὶ Ἀριστοφ. Νεφ. 1468. 2) ναὶ ἑπομένου τοῦ ἀλλὰ σημαίνει συναίνεσιν ὑπὸ ὅρους, Πλάτ. Πολ. 415Ε, πρβλ. Σοφιστ. 226Ε, Αἰσχίν. 65. 33. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>particule affirmative</i>;<br /><b>1</b> <i>pour fortifier une affirmation</i> : ναὶ [[δή]] IL, ναὶ μέντοι LUC oui certes ; <i>particul. dans les formules de serment, avec</i> [[μά]] : ναὶ μὰ [[Δία]], par Zeus ; ναὶ μὰ τὸν (θεόν) ÉL par le dieu;<br /><b>2</b> <i>dans le dialogue, comme réponse</i> : « oui ». | |||
}} | }} |