ὅμοιος: Difference between revisions

{{ls

|lstext='''ὅμοιος''': ἢ (ὡς παρ’ Ὁμ. Ἴωσι καὶ τῇ Ἀρχαίᾳ Ἀττ.) ὁμοῖος, α, ον, (πρβλ., [[ἐρῆμος]], [[ἑτοῖμος]])· παρ’ Ἀττ. [[συχν]]. ος, ον· παρ’ Ἐπικ. ὑπάρχει καὶ [[τύπος]], [[ὁμοίϊος]], ὃ ἴδε· οὐδὲν θηλυκ. [[εἶναι]] ἐν χρήσει παρ’ Ὁμ. καὶ Ἡσ.· Αἰολ. ὕμοιος Θεόκρ. 29. 20· ([[ὁμός]])· - ὡς καὶ νῦν, [[ὅμοιος]], Λατ. similis, Ὅμ., κτλ.· παροιμ., ὡς αἰεὶ τὸν ὁμοῖον ἄγει θεὸς ὡς τὸν ὁμοῖον, «[[ὅμοιος]] εἰς τὸν ὅμοιον», Ὀδ. Ρ. 218· οὕτω, ὁ [[ὅμοιος]] τῷ ὁμοίῳ Πλάτ. Γοργ. 510Β· ὁ ὁμ. ὡς τὸν ὅμ. Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 8. 1. 6· τὸ ὅμ. τῷ ὁμ. φίλον [[αὐτόθι]] 9. 3, 3· ἴδε κατωτ. 7. - συκρ. ὁμοιότερος, Πλάτ. Φαίδων 79Β· ὑπερθ. -ότατος, Ἡρόδ. 2. 92, Σοφ. Ἀντ. 833, Πλάτ., κτλ. 2) [[ὡσαύτως]] ἐπὶ ἐντελοῦς συμφωνίας ἢ ὁμοιότητος, = ὁ [[αὐτός]], Ἱλ. Σ. 329, Ὀδ. ΙΙ. 182· [[ὅμοιος]] τὴν γνώμην, [[ἀμετάβλητος]], ὁ [[αὐτός]], «ὁ [[ἴδιος]]», Ἀντιφῶν 138, 19· ἔν καὶ ὅμ., ἓν καὶ τὸ αὐτό, Πλάτ. Φαῖδρ. 271Α. 3) οὗ μετέχουσιν ἀμφότεροι ἐπ’ ἴσης, δηλ. [[κοινός]], [[νεῖκος]] ὁμ., ἀμοιβαία [[διαμάχη]], Ἰλ. Δ. 444· ὁμ. [[πόλεμος]], καθ’ ὃν [[ἕκαστος]] λαμβάνει [[μέρος]], [[συχν]]. παρ’ Ὁμ.· [[γῆρας]] ὁμ., οὗ μετέχουσι πάντες ἐξ ἴσου, κοινὸν πᾶσι. Ἰλ. Δ. 315· [[θάνατος]] Ὀδ. Γ. 236· [[μοῖρα]] Ἰλ. Σ. 120· [[πότμος]] Πινδ. Ν. 10. 107· πρβλ. [[κοινός]], Λατ. communis. 4) [[ἰσοδύναμος]], [[ἰσόπαλος]], ἱκανὸς ἀνίπαλος, Λατ. par, Ἰλ. Ψ. 632, Ἡρόδ. 9. 96. 5) [[ὅμοιος]] τὸν νοῦν ἢ τὴν θέλησιν, συμφωνῶν μετά τινος, τινι Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 180· - [[ἐντεῦθεν]] ἐξυπακουομ. τοῦ ἑαυτῷ) ἀείποτε ὁ [[αὐτός]], [[ἀμετάβλητος]], αἰεὶ πόδας καὶ χεῖρας ὁμοῖοι [[αὐτόθι]] 114· ὅμοιός εἰμι πρὸς τοὺς αὐτοὺς κινδύνους Θουκ. 2. 89· ἀεὶ [[ὅμοιος]] εἶ, ὦ Ἀπολλόδωρε Πλάτ. Συμπ. 173D· - [[ὡσαύτως]] ἐπὶ πραγμάτων, ἁρμόζων, [[σύμφωνος]] [[πρός]] τι, ἦ πάνθ’ ὁμοῖα πᾶς ἀνὴρ αὐτῷ πονεῖ Σοφ. Αἴ. 1366, πρβλ. Πλάτ. Πολ. 549Ε· ὅμοια τῇ φύσει Ἀριστοφ. Θεσμ. 167. 6) ὁμοῖον ἡμῖν ἒσται, θὰ [[εἶναι]] τὸ αὐτό, ἀδιάφορον εἰς ἡμᾶς, Λατ. perinde erit, Ἡρόδ. 8. 80 σὺ δ’ αἰνεῖν εἴτέ με ψέγειν θέλεις, ὁμοῖον Αἰσχύλ. Ἀγ. 1403, πρβλ. 1239, Εὐρ. Ἱκέτ. 1069· [[οὕτως]], ἐν τῷ ὁμ. καθειστήκει Θουκ. 2. 49. 7) τὸ ὁμοῖον ἀνταποδιδόναι, τὰ ἴσα, Λατ. par pari referre, Ἡρόδ. 1. 18· οὕτω, τὴν ὁμοίην (ἐξυπακ. δίκην, [[χάριν]]) διδόναι ἢ ἀπεδιδόναι τινὶ ὁ αὐτ. 4. 119., 6. 21· [[ἀλλά]], τὴν ὁμοίην φέρεσθαι [[παρά]] τινος, λαμβάνειν τὸ αὐτὸ [[παρά]] τινος εἰς ἀνταπόδοσιν, ὁ αὐτ. 6. 62· ἐπ’ ἴσῃ καὶ ὁμοίᾳ, ἴδε [[ἴσος]] ΙΙ. 2. 8) ἐν ὁμοίῳ ποιεῖσθαί τι, θεωρεῖν τι ἐξ ἴσου ἔντιμον, Ἡρόδ. 7. 138., 8. 109. 9) ἐκ τοῦ ὁμοίου, ὡς τὸ ὁμοίως, Θουκ. 6. 78, 87· [[οὕτως]], ἐκ τῶν ὁμοίων Πλάτ. Φαῖδρ. 2431)· [[ἀλλά]], ἐκ τῶν ὁμ., [[ὡσαύτως]], μὲ ὅμοια πλεονεκτήματα, ἐν ἴσῳ ἀγῶνι, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1423· [[οὕτως]], ἐν τῷ ὁμ. στρατεύεσθαι Θουκ. 6. 21, κτλ. ΙΙ. τῆς αὐτῆς τάξεως ἢ θέσεως, Ἡρόδ. 1. 134· [[ἐντεῦθεν]], οἱ ὅμοιοι, ἐν ἀριστοκρατουμέναις πόλεσιν, οἱ εὐγενεῖς, πάντες οἱ πολῖται ὅσοι εἶχον ἴσον [[δικαίωμα]] νὰ κατέχωσιν δημόσια ὑπουργήματα (ὡς ὁ λαὸς [[ἅπας]] ἐν ταῖς δημοκρατουμέναις), [[μάλιστα]] ἐν Σπάρτῃ, Ξεν. Ἑλλ. 3. 3, 5, Λακ. 13, 1 καὶ 7, Ἀριστ. Πολιτικ. 5. 7, 3., 5. 8, 5· πρβλ. [[ὁμότιμος]]. Β. Σύνταξις: 1) ἡ [[λέξις]] κεῖται πολάκις ἀπολ., ὡς παρ’ Ὁμήρῳ, κλ. 2) τὸ [[πρόσωπον]] ἢ [[πρᾶγμα]] πρὸς ὃ ἕτερον [[εἶναι]] ὅμοιον τίθεται κατὰ δοτ., ὡς τὸ Λατ. similis, οὕτω δὲ ἀείποτε παρ’ Ὁμ. καὶ Ἡσ., καὶ συνηθέστατα παρ’ Ἡρόδ. καὶ Ἀττ.· ἀλλ’ [[ἐνίοτε]] ὡς τὸ Λατ. similis, κατὰ γεν., ἥτις δύναται νὰ δικαιολογηθῇ ὡς ἐκ τῆς συγκριτικῆς ἢ παραθετικῆς σημασίας τοῦ [[ὅμοιος]], Ἡρόδ. 3. 37, Πινδ. Π. 2. 88, Πλάτ. Πολ. 472D. - Οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες [[συχνάκις]] μεταχειρίζονται ἐλλειπτ. φράσεις: κόμαι Χαρίτεσσιν ὁμοῖα [[ἀντί]], κόμαι ταῖς Χαρίτων ὁμοῖαι, Ἰλ. Ρ. 51· [[οὔτις]] ὁμοῖα φρονήματα Πηνελοπείῃ ᾔδη, ἀντὶ, τοῖς Πηνελοπείης, Ὀδ. Β. 121· οὐχὶ σπανίως παρὰ τοῖς πεζογράφοις, [[οἷον]], ἅρματα ὅμοια ἐκείνῳ, ἀντὶ, τοῖς ἐκείνου, Ξεν. Κύρ. 6. 1, 50· ὁμοίαν τοῖς δούλοις ἐσθῆτα, ἀντὶ, τῇ τῶν δούλων, [[αὐτόθι]] 5. 1, 4· πρβλ. [[ἴσος]] Ι, συγγενὴς ΙΙ. 2. 3) ἐκεῖνο δὲ καθ’ ὃ πρόσωπόν τι ἢ [[πρᾶγμα]] [[εἶναι]] ὅμοιον ἑτέρῳ τίθεται κατ’ αἰτ., ἀθανάτῃσι φυὴν καί [[εἶδος]] ὁμοίη Ὀδ. Ζ. 16., πρβλ. Γ. 468, Ἰλ. Ε. 778· [[οὕτως]], ὀργὴν ὁμ. τῷ κάκιστ’ αὐδωμένῳ Αἰσχύλ. Θήβ. 678, πρβλ. Σοφ. Αἴ. 1153, κτλ.· [[ὡσαύτως]], ὁμοῖος ἐν πολέμῳ Ἰλ. . 270· ἐς φύσιν οὐδὲν ὁμ. Βατραχομυομ. 32· μεθ’ Ὁμ., ὅμ. τινι [[πρός]] τι Ξεν. Κυν. 5, 26· [[ἀλλά]], οὐδὲν ἦν μοι ὅμοιον πρὸς τοῦτον, οὐδὲν εἶχον κοινὸν πρὸς τοῦτον, Ἰσαῖ. 71. 37. 4) μετ’ ἀπαρ., θείειν ἀνέμοισιν ὁμοῖοι, εἰς τὸ τρέχειν ὅμοιοι πρὸς τοὺς ἀνέμους, Ἰλ. Κ. 437· τῷ [[οὔπω]] τις ὁμοῖος κοσμῆσαι ἵππους, οὐδεὶς [[εἶναι]] [[ὅμοιος]] πρὸς αὐτὸν εἰς τὸ νὰ κοσμήσῃ ἵππους, Β. 553, πρβλ. Ξ. 521· οὕτω παρὰ Ξεν. ἐν Ἀν. 3. 5, 13, ὁ Δινδ. ἐκ καλοῦ τινος Ἀντιγράφου διώρθωσεν: ὅμοιοι ἦσαν θαυμάζειν (ἀντὶ θαυμάζοντες), [[ἔνθα]] ὁ Πόρσ.: οἷοι ἦσαν θαυμάζειν. 5) ἑπομένης ἀναφορικῆς ἢ ὁμοιωματικῆς προτάσεως, ὁμοίη, οἵην με τὸ πρῶτον ἐν ὀφθαλμοῖσι νόησας, ὁποία [[ἤμην]] ὅτε κατὰ πρῶτον μὲ εἶδες, Ὁμ. Ὕμν. εἰς Ἀφρ. 180· ὅμοιον.., οἷόνπερ τὸ τῶν ποταμῶν Ξεν. Ἑλλ. 4. 2, 11, πρβλ. Κύρ. 6. 1, 37· [[οὕτως]] ἑπομένου [[ὅσπερ]], ὁ αὐτ. ἐν Ἀν. 5. 4, 34· ἑπομένου [[ὥσπερ]], ὁμοῖος ἀτμὸς [[ὥσπερ]] ἐκ τάφου πρέπει Αἰσχύλ. Ἀγ. 1131, πρβλ. Ξεν. Συμπ. 4, 37· ἑπομένου [[ὥστε]], Εὐριπ. Ὀρ. 697· ἴδε κατωτ. Γ. 6) ἑπομένου τοῦ καί, [[οἷον]] ἐν τῇ Λατ. perinde ac.., aequw ac, γνώμῃσι ἐχρέοντο ὁμοίῃσι καὶ σὺ Valck. εἰς Ἡρόδ. 7. 50, 2, πρβλ. Θουκ. 1. 120, Πλάτ. Κρίτων 48Β. Heind. εἰς Θεαίτ. 154Α· [[ὡσαύτως]] ἑπομένου ἢ καί, Παυσ. 7. 16, 4· ἴδε ἐν λέξ. καὶ Α. ΙΙΙ. Γ. Ἐπίρρ., [[συχνάκις]] ἐν τοῖς τύποις τῶν οὐδετέρων ὅμοιον καὶ ὅμοια, Ἰων. καὶ Ἀρχ. Ἀττ. ὁμοῖον, ὁμοῖα, καθ’ ὅμοιον τρόπον μέ..., [[μετὰ]] δοτ., ὁμοῖα τοῖς [[μάλιστα]], ὡς οἱ πρωτεύοντες, Ἡρόδ. 3. 8· ὁμοῖα τοῖς πρώτοισι [[αὐτόθι]] 35, πρβλ. 57· ὁμοῖον μουσίσδει.. ταῖσιν ἀηδονίσι Θεόκρ. 8. 37· ἑπομένου ὁμοιωματικοῦ μορίου ἀναφορικοῦ, ὁμοῖον [[ὥστε]] ..., ὁμοίως ὡς ὅτε..., Σοφ. Ἀντ. 587, Εὐρ. Ὀρ. 697· ὅμ. ὡς εἰ... Πλάτ. Νόμ. 628D· ὁμοῖα καὶ [[βοῦς]] [[ἐργάτης]] Σοφ. Ἀποσπ. 149. 2) ὁμοίως, παρομοίως, ἐπ’ ἴσης, ὁμοῖα χέρσον καὶ θάλασσαν ἐκπερῶν Αἰσχύλ. Εὐμ. 240. ΙΙ. ὁμαλ. ἐπίρρ. ὁμοίως, καθ’ ὅμοιον τρόπον [[πρός]] τινα, [[μετὰ]] δοτ., Ἡρόδ. 1. 32, ἀλλὰ καὶ Ἀττ.· τοῖς μάλισθ’ ὁμοίως Δημ. 1473. 12· ἑπομένου ἀναφορικοῦ μορίου, ὁμοίως ὡς εἰ.. Ἡρόδ. 1. 155· ὁμ. [[ὥσπερ]]… Ξεν. Κύρ. 1. 4, 6· ὁμ. καὶ ... Ἡρόδ. 7. 86., 8. 60, 2· ὁμ. τε καὶ.. Σοφ. Ο. Κ. 936, πρβλ. Ἕρμανν. εἰς Ο. Τ. 562. 2) ἐπ’ ἴσης, [[ὡσαύτως]], ἐξ ἴσου, Ἡρόδ. 7. 100, Πινδ. Π. 9. 135· Δαναοῖσι Τρωσί θ’ ὁμ. Αἰσχύλ. Ἀγ. 67· λέγειν... σιγᾶν θ’ ὁμ. ὁ αὐτ. ἐν Εὐμ. 278, κτλ.· ὁμ. μέν..., ὁμ. δέ.. Πλάτ. Πρωτ. 319D· ὁμ..., ἀμφοῖν ἀκροᾶσθαι Δημ. 226. 8 ὁμ. ἔχω, εἶμαι [[ὅμοιος]], Ἀριστ. Φυσ. 8. 7, 19. - Συγκρ. ὁμοιότερον μνημονευόμενον ἐκ τῆς Ἀνθ., ὑπερθετ. -ότατα, Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 274. - Ἴδε Κόντου Φιλ. Ποκίλα ἐν Ἀθηνᾶς τ. Α΄, σ. 167.

}}