Anonymous

Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

consolor: Difference between revisions

From LSJ
639 bytes added ,  14 August 2017
D_2
(6_4)
 
(D_2)
Line 1: Line 1:
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>con-sōlor</b>: ātus, 1, v. dep.<br /><b>I</b> Of [[personal]] objects, to [[console]], [[encourage]], [[animate]], [[cheer]], [[comfort]] (freq. and [[class]].; [[most]] freq. in Cic.).<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(a)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With acc.: istam, [[quod]] potes, Fac consolere, Ter. Ad. 3, 5, 2; id. Hec. 3, 1, 13; Ov. M. 1, 578 al.: aliquem de miseriis communibus, Cic. Fam. 6, 4, 2: Telamonem de Aiacis morte, id. Tusc. 3, 29, 71: aliquem in miseriis, id. Cat. 4, 4, 8: in hoc communi [[malo]] consoletur se conscientiā optimae mentis, id. Brut. 71, 250: se aliquā re, id. Prov. Cons. 7, 16; id. Rosc. Com. 14, 43: tu velim Piliam meis verbis consolere, in my [[name]], id. Att. 5, 11, 7: se per litteras, id. ib. 12, 14, 3: [[egomet]], qui te consolari [[cupio]], consolandus [[ipse]] eum, id. Fam. 5, 18, 1: his me [[consolor]] victurum suavius, ac si, etc., * Hor. S. 1, 6, 130: se, [[quod]], etc., Cic. Sull. 10, 29: vosmet ipsos, id. Agr. 2, 28, 77; cf. [[memet]], Cat. 64, 182: me [[ipse]] [[consolor]] [[maxime]] [[illo]] solacio, [[quod]], etc., Cic. Lael. 3, 10; cf. id. Sull. 10, 29: [[neque]] monere te [[audeo]] ... nec confirmare ... consolari [[vero]] nullo [[modo]], id. Fam. 4, 8, 1.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Absol.: aut consolando aut consilio aut re juvero, Ter. Heaut. 1, 1, 34: haec [[igitur]] officia sunt consolantium, tollere aegritudinem, etc., Cic. Tusc. 3, 31, 75: librum mittere consolandi [[causa]] ad captivos, id. ib. 3, 22, 54: dolorem tuum consolando levare, id. Fam. 6, 4, 2; Quint. 11, 3, 64: quo consolante doleres? Ov. M. 1, 360: consolantia verba, id. ib. 15, 491: [[Caesar]] ejus dextram prendit, consolatus rogat, etc., [[encouraging]] him, Caes. B. G. 1, 20; 5, 4; id. B. C. 3, 98; Liv. 26, 35, 7; Nep. Eum. 11, 2; Varr. R. R. 1, 17, 7; Suet. Aug. 53 al.—<br /><b>II</b> Of things, to [[mitigate]], [[alleviate]], [[lighten]], [[relieve]], [[soothe]] ([[most]] freq. in Cic.): ut doloris magnitudinem [[celeritas]], diuturnitatem adlevatio consoletur, Cic. Fin. 1, 12, 40; so, dolorem, id. Fam. 4, 8, 1: consolatur [[honestas]] egestatem, id. Quint. 15, 49: [[incommodum]], id. Q. Fr. 2, 4, 6: [[desiderium]] tui, id. Fam. 7, 11, 2: doloris magnitudinem brevitate, id. Tusc. 5, 31, 88: brevitatem vitae, id. Mil. 35, 97: dicendi laborem delectatione oratoriā [[consolor]], id. Att. 4, 18, 2 (16, 10): hanc cladem domūs meae, Liv. 45, 41, 12: [[otium]] [[nostrum]], Quint. 2, 12, 12: ut crudelitatem fati consolaretur [[aequalitas]], Sen. Cons. Polyb. 1 (20), 3.
|lshtext=<b>con-sōlor</b>: ātus, 1, v. dep.<br /><b>I</b> Of [[personal]] objects, to [[console]], [[encourage]], [[animate]], [[cheer]], [[comfort]] (freq. and [[class]].; [[most]] freq. in Cic.).<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(a)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With acc.: istam, [[quod]] potes, Fac consolere, Ter. Ad. 3, 5, 2; id. Hec. 3, 1, 13; Ov. M. 1, 578 al.: aliquem de miseriis communibus, Cic. Fam. 6, 4, 2: Telamonem de Aiacis morte, id. Tusc. 3, 29, 71: aliquem in miseriis, id. Cat. 4, 4, 8: in hoc communi [[malo]] consoletur se conscientiā optimae mentis, id. Brut. 71, 250: se aliquā re, id. Prov. Cons. 7, 16; id. Rosc. Com. 14, 43: tu velim Piliam meis verbis consolere, in my [[name]], id. Att. 5, 11, 7: se per litteras, id. ib. 12, 14, 3: [[egomet]], qui te consolari [[cupio]], consolandus [[ipse]] eum, id. Fam. 5, 18, 1: his me [[consolor]] victurum suavius, ac si, etc., * Hor. S. 1, 6, 130: se, [[quod]], etc., Cic. Sull. 10, 29: vosmet ipsos, id. Agr. 2, 28, 77; cf. [[memet]], Cat. 64, 182: me [[ipse]] [[consolor]] [[maxime]] [[illo]] solacio, [[quod]], etc., Cic. Lael. 3, 10; cf. id. Sull. 10, 29: [[neque]] monere te [[audeo]] ... nec confirmare ... consolari [[vero]] nullo [[modo]], id. Fam. 4, 8, 1.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Absol.: aut consolando aut consilio aut re juvero, Ter. Heaut. 1, 1, 34: haec [[igitur]] officia sunt consolantium, tollere aegritudinem, etc., Cic. Tusc. 3, 31, 75: librum mittere consolandi [[causa]] ad captivos, id. ib. 3, 22, 54: dolorem tuum consolando levare, id. Fam. 6, 4, 2; Quint. 11, 3, 64: quo consolante doleres? Ov. M. 1, 360: consolantia verba, id. ib. 15, 491: [[Caesar]] ejus dextram prendit, consolatus rogat, etc., [[encouraging]] him, Caes. B. G. 1, 20; 5, 4; id. B. C. 3, 98; Liv. 26, 35, 7; Nep. Eum. 11, 2; Varr. R. R. 1, 17, 7; Suet. Aug. 53 al.—<br /><b>II</b> Of things, to [[mitigate]], [[alleviate]], [[lighten]], [[relieve]], [[soothe]] ([[most]] freq. in Cic.): ut doloris magnitudinem [[celeritas]], diuturnitatem adlevatio consoletur, Cic. Fin. 1, 12, 40; so, dolorem, id. Fam. 4, 8, 1: consolatur [[honestas]] egestatem, id. Quint. 15, 49: [[incommodum]], id. Q. Fr. 2, 4, 6: [[desiderium]] tui, id. Fam. 7, 11, 2: doloris magnitudinem brevitate, id. Tusc. 5, 31, 88: brevitatem vitae, id. Mil. 35, 97: dicendi laborem delectatione oratoriā [[consolor]], id. Att. 4, 18, 2 (16, 10): hanc cladem domūs meae, Liv. 45, 41, 12: [[otium]] [[nostrum]], Quint. 2, 12, 12: ut crudelitatem fati consolaretur [[aequalitas]], Sen. Cons. Polyb. 1 (20), 3.
}}
{{Gaffiot
|gf=<b>cōnsōlor</b>,¹⁰ ātus sum, ārī, tr.,<br /><b>1</b> rassurer, réconforter, consoler (aliquem, qqn) : Cæs. G. 5, 4, 2 ; de [[aliqua]] re Cic. Tusc. 3, 71, touchant qqch. ; in [[aliqua]] re Cic. Cat. 4, 8, à [[propos]] de, dans qqch.<br /><b>2</b> adoucir, soulager [le malheur, la douleur, etc.] : Cic. Vat. 28 ; Fin. 1, 40, etc. || compenser, faire oublier : (gloriam) [[esse]] unam quæ brevitatem vitæ posteritatis [[memoria]] consolaretur Cic. Mil. 97, [il dit] que (la gloire) [[est]] la seule chose qui dédommage de la brièveté de la vie par le souvenir de la postérité. sens pass., v. [[consolo]].
}}
}}