Anonymous

Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

impetro: Difference between revisions

From LSJ
2,910 bytes added ,  15 August 2017
3_6
(Gf-D_4)
(3_6)
Line 4: Line 4:
{{Gaffiot
{{Gaffiot
|gf=<b>impĕtrō</b>,⁸ āvī, ātum, āre (in et [[patro]]), tr.,<br /><b>1</b> arriver à ses fins, obtenir : [[aliquid]] [[per]] aliquem Cic. Arch. 25, obtenir qqch. par l’entremise de qqn ; [[aliquid]] ab [[aliquo]] Cic. Læl. 76, obtenir qqch. de qqn ; [[aliquid]] alicui Cic. Fam. 13, 36, 1, obtenir qqch. pour qqn ; [[optatum]] Cic. Off. 3, 94, avoir son souhait réalisé<br /><b>2</b> [avec ut ] obtenir que : Cic. Att. 9, 2&nbsp;a, 1 ; Cæs. G. 1, 9 &#124;&#124; [avec ne ] obtenir que ne pas : Cic. Verr. 2, 2, 71 &#124;&#124; [avec subj. seul] Pl. Trin. 591 ; Cæl. d. Cic. Fam. 8, 12, 1 &#124;&#124; [avec prop. inf.] Tac. Ann. 12, 27<br /><b>3</b> abs<sup>t</sup>] impetrare de, obtenir satisfaction au sujet de : Cæs. G. 4, 13, 5 ; 5, 36, 3 ; Cic. Off. 3, 113 ; Fam. 4, 13, 5, ou impetrare seul : Cæs. G. 1, 35, 4 ; 6, 2, 2 ; Cic. Læl. 39. inf. fut. act. [[impetrassere]] Pl. Aul. 679 ; Mil. 1128 ; etc.||[avec ne ] obtenir que ne pas : Cic. Verr. 2, 2, 71||[avec subj. seul] Pl. Trin. 591 ; Cæl. d. Cic. Fam. 8, 12, 1||[avec prop. inf.] Tac. Ann. 12, 27<br /><b>3</b> abs<sup>t</sup>] impetrare de, obtenir satisfaction au sujet de : Cæs. G. 4, 13, 5 ; 5, 36, 3 ; Cic. Off. 3, 113 ; Fam. 4, 13, 5, ou impetrare seul : Cæs. G. 1, 35, 4 ; 6, 2, 2 ; Cic. Læl. 39. inf. fut. act. [[impetrassere]] Pl. Aul. 679 ; Mil. 1128 ; etc.
|gf=<b>impĕtrō</b>,⁸ āvī, ātum, āre (in et [[patro]]), tr.,<br /><b>1</b> arriver à ses fins, obtenir : [[aliquid]] [[per]] aliquem Cic. Arch. 25, obtenir qqch. par l’entremise de qqn ; [[aliquid]] ab [[aliquo]] Cic. Læl. 76, obtenir qqch. de qqn ; [[aliquid]] alicui Cic. Fam. 13, 36, 1, obtenir qqch. pour qqn ; [[optatum]] Cic. Off. 3, 94, avoir son souhait réalisé<br /><b>2</b> [avec ut ] obtenir que : Cic. Att. 9, 2&nbsp;a, 1 ; Cæs. G. 1, 9 &#124;&#124; [avec ne ] obtenir que ne pas : Cic. Verr. 2, 2, 71 &#124;&#124; [avec subj. seul] Pl. Trin. 591 ; Cæl. d. Cic. Fam. 8, 12, 1 &#124;&#124; [avec prop. inf.] Tac. Ann. 12, 27<br /><b>3</b> abs<sup>t</sup>] impetrare de, obtenir satisfaction au sujet de : Cæs. G. 4, 13, 5 ; 5, 36, 3 ; Cic. Off. 3, 113 ; Fam. 4, 13, 5, ou impetrare seul : Cæs. G. 1, 35, 4 ; 6, 2, 2 ; Cic. Læl. 39. inf. fut. act. [[impetrassere]] Pl. Aul. 679 ; Mil. 1128 ; etc.||[avec ne ] obtenir que ne pas : Cic. Verr. 2, 2, 71||[avec subj. seul] Pl. Trin. 591 ; Cæl. d. Cic. Fam. 8, 12, 1||[avec prop. inf.] Tac. Ann. 12, 27<br /><b>3</b> abs<sup>t</sup>] impetrare de, obtenir satisfaction au sujet de : Cæs. G. 4, 13, 5 ; 5, 36, 3 ; Cic. Off. 3, 113 ; Fam. 4, 13, 5, ou impetrare seul : Cæs. G. 1, 35, 4 ; 6, 2, 2 ; Cic. Læl. 39. inf. fut. act. [[impetrassere]] Pl. Aul. 679 ; Mil. 1128 ; etc.
}}
{{Georges
|georg=im-[[petro]], āvī, ātum, āre (in u. [[patro]]), I) [[etwas]], [[wonach]] [[man]] gestrebt hat, [[erlangen]], [[auswirken]], [[durchsetzen]], es [[dahin]] [[bringen]], [[honor]] dignitate [[impetratus]], Cic.: [[optatum]], den [[Wunsch]] [[erhalten]], Cic.: [[non]] impetrare ab [[animo]] potuit, ut etc., es [[über]] [[sich]] [[bringen]], Liv.: incipere [[multo]] facilius est, [[quam]] impetrare, Plaut. – [[bes]]. [[durch]] [[Bitten]], Vorstellungen [[erlangen]], [[auswirken]], [[uti]] ea, [[quae]] vellent, impetrarent, Caes.: eā re impetratā, Caes.: [[ubi]] ea ([[amicitia]] societasque) impetrata (sunt), Sall.: alci ordinem ([[Kompanie]]), Plin. ep.: alci aures ([[Gehör]]), Quint.: alci civitatem ([[Bürgerrecht]]) a Caesare, Cic.: alci latum clavum, quaesturam a Caesare nostro, Plin. ep.: vitam, Liv. epit.: a Scipione [[soli]] [[sibi]] vitam, Val. Max.: veniam ([[Erlassung]]) exilii [[pro]] Annaeo [[Seneca]], [[simul]] praeturam, Tac. – m. folg. bl. Coniunctiv, m. folg. ut od. ne od. ut ne u. Konj., [[tandem]] impetravi abiret, Plaut.: impetrabis a Caesare, ut [[tibi]] [[abesse]] liceat, Cic.: rogando impetravit, ut paterentur se dicere, Vitr.: [[aliquando]] et a [[solo]] impetravi, ut alienas (arbores) alat, Plin.: impetrato ([[nachdem]] durchgesetzt worden war), ut manerent, Liv.: [[tributum]] pendĕre ne cogerentur, impetraverunt, Curt.: [[suadeo]] a te impetres, ne [[sis]] [[nugax]], Petron.: a servis impetrari [[vix]] potest, ne [[eam]] supellectilem fastidiant, Val. Max.: ceteri [[quoque]] impetrant, ne retineantur, Cic. Verr. 2, 71: impetrant, ut ne iurent, Cic. II. Verr. 1, 123. – m. folg. Acc. u. Infin., [[Agrippina]] in [[oppidum]] Ubiorum veteranos coloniamque deduci impetrat, Tac. ann. 12, 27: u. so Amm. 14, 1, 3. – im Zshg. absol. (verst. id, [[haec]], s. Spengel Ter. Andr. 528. Seyffert Cic. de amic. 39. [[Held]] Caes. b. G. 1, 9, 1; 2, 12, 3), si [[impetro]], Ter.: impetras, [[facile]] impetras, Plaut.: [[non]] [[potes]] impetrare, Plaut.: impetrabit te advocato [[atque]] [[arbitro]], Plaut.: [[haec]] si [[tecum]] [[patria]] loquatur, [[nonne]] impetrare debeat? Cic.: cum ab proximis impetrare [[non]] possent, ulteriores temptant, Caes.: regem hominem [[esse]], a [[quo]] impetres, [[ubi]] [[ius]], [[ubi]] [[iniuria]] [[opus]] sit, [[von]] dem [[man]] [[erlangen]] kann, [[was]] einem [[gerade]] [[vorteilhaft]] ist, [[Recht]] [[oder]] Rechtswidrigkeit, Liv. – m. de u. Abl. (s. [[Held]] Caes. b. G. 5, 36, 2 u. b. c. 1, 22, 4), ut de indutiis impetrarent, Caes.: sperare, ab eo de sua ac militum salute impetrari posse, Caes.: de [[agro]] Veientibus restituendo impetratum (est), Liv. – II) [[als]] t. t. der Religionssprache = [[impetrio]], [[als]] günstiges [[Wahrzeichen]] zu [[erlangen]] [[suchen]], fulmina, Plin. 2, 140. – / [[Alter]] Infin. [[Fut]]. act. [[impetrassere]], Plaut. aul. 687; mil. 1128 u.a.
}}
}}