τελευταῖος: Difference between revisions

{{bailly

|btext=α, ον :<br />qui arrive au terme, qui est à sa fin, final :<br /><b>1</b> <i>avec idée de lieu</i> τελευταίους [[στῆσαι]] XÉN placer aux derniers rangs ; <i>adv.</i> • τὸ τελευταῖον à la dernière place;<br /><b>2</b> <i>avec idée de temps</i> τὸν τελευταῖον βίον SOPH la fin de la vie ; τελευταῖα [[φήμη]] SOPH la dernière parole ; ἡ τελευταία [[ἡμέρα]] <i>ou simpl.</i> ἡ τελευταία le dernier jour ; <i>adv.</i> • τελευταῖον, • τὸ τελευταῖον, • τὰ τελευταῖα à la fin, finalement, enfin;<br /><b>3</b> <i>fig.</i> extrême : τελευταία [[ὕβρις]] SOPH le dernier terme de l’injure, le comble de l’outrage.<br />'''Étymologie:''' [[τελευτή]].

}}

{{Slater

|sltr=<b>τελευταῑος</b><br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[final]] [Ἄβδ] ηρε, καὶ στ [ρατὸν] ἱπποχάρμαν πολέμῳ τελευ [[[ταί]]] ῳ προβιβάζοις (Pae. 2.105)

}}