3,274,216
edits
(21) |
(21) |
||
Line 21: | Line 21: | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
|auten=(σϝός, cf. suus), gen. ἑοῦ, [[ἑοῖο]], [[ἑῆς]]: his, her, [[own]]; [[seldom]] w. [[art]]., Il. 23.295, Il. 10.256; strengthened by gen. of [[αὐτός]], ἑοὶ [[αὐτοῦ]] θῆτες, his [[own]], Od. 4.643. | |auten=(σϝός, cf. suus), gen. ἑοῦ, [[ἑοῖο]], [[ἑῆς]]: his, her, [[own]]; [[seldom]] w. [[art]]., Il. 23.295, Il. 10.256; strengthened by gen. of [[αὐτός]], ἑοὶ [[αὐτοῦ]] θῆτες, his [[own]], Od. 4.643. | ||
}} | |||
{{Slater | |||
|sltr=[[ἑός]] ([[ἑοῖο]], ἑῷ, [[ἑόν]]; [[ἑῶν]]: ἑᾶς, ἑᾷ, ἑάν; ἑαῖς: [[ἑόν]] acc.) <br /> <b>1</b> his, her, [[their]] [[own]] (suus), referring to [[subject]] of [[sentence]] or [[clause]], [[but]] v. (P. 9.105) (cf. ὅς.) αἰτέων λαοτρόφον τιμάν τιν' ἑᾷ κεφαλᾷ (O. 6.60) κᾶδός τε τιμάσαις [[ἑόν]] ([[νέον]] coni. Bergk) (O. 7.5) ἐκέλευσεν νεῦσαι, μιν (= Ῥόδον) — ἑᾷ κεφαλᾷ [[ἐξοπίσω]] [[γέρας]] [[ἔσσεσθαι]] (O. 7.67) [[ἴδε]] βαθὺν [[εἰς]] ὀχετὸν ἄτας ἵζοισαν ἑὰν πόλιν (O. 10.38) ἔπραξε δεσμὸν ἑὸν ὄλεθρον (P. 2.41) ἐνέπαξαν [[ἕλκος]] ὀδυναρὸν ἑᾷ [[πρόσθε]] καρδίᾳ (P. 2.91) “κέλεται γὰρ ἑὰν ψυχὰν κομίξαι Φρίξος” (P. 4.159) μή τινα τὰν ἀκίνδυνον παρὰ ματρὶ μένειν αἰῶνα πέσσοντ, ἀλλ' ἐπὶ καὶ θανάτῳ [[φάρμακον]] κάλλιστον ἑᾶς ἀρετᾶς ἅλιξιν εὑρέσθαι σὺν ἄλλοις (P. 4.187) ἑὸν ἐρημώσαισα χῶρον (sc. [[δρῦς]]) (P. 4.269) τὸν δὲ [[Κένταυρος]] ζαμενὴς μῆτιν ἑὰν εὐθὺς ἀμείβετο (P. 9.38) ἐμὲ δ' [[οὖν]] [[τις]] ἀοιδᾶν δίψαν ἀκειόμενον πράσσει [[χρέος]] [[αὖτις]] ἐγεῖραι καὶ παλαιὰν [[δόξαν]] [[ἑῶν]] προγόνων (Mosch. met. gr.: τεῶν codd., unde καὶ τεῶν [[δόξαν]] παλαιὰν προγόνων coni. Bergk) (P. 9.105) δισσαῖσι δοιοὺς αὐχένων μάρψαις ἀφύκτοις χερσὶν ἑαῖς ὄφιας (N. 1.45) ἴχνεσιν ἐν Πραξιδάμαντος ἑὸν [[πόδα]] νέμων (N. 6.15) [ἑᾷ coni. Hermann: ἐμᾷ codd., Σ. (N. 7.85) ] [[τίς]] ἄρ' ἐσλὸν Τήλεφον τρῶσεν ἑῷ δορὶ; (I. 5.42) ξυνὸν ἄστει κόσμον ἑῷ προσάγων (I. 6.69) ἄλοχον εὐειδέα θέλων [[ἑκάτερος]] ἑὰν [[ἔμμεν]] (I. 8.29) [[τέρας]] δ' ἑὸν εἶπέν [[σφι]] i. e. [[that]] had happened to him Πα. . 3. ἑάν τ' ἔφανεν φυάν (Pae. 20.12) [[πρό]]]θυρον [[ἑόν]] Πα. 22. 16. ἑ]άν (cf. v. 20 ubi ἑάν del. Snell: ἑ]άν e Σ G-H supp.) Δ. 1. 3. ]πατρὸς [[ἑοῖο]][ ?fr. 335. 8. | |||
}} | }} | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=[[ἑός]] ([[ἑοῖο]], ἑῷ, [[ἑόν]]; [[ἑῶν]]: ἑᾶς, ἑᾷ, ἑάν; ἑαῖς: [[ἑόν]] acc.) <br /> <b>1</b> his, her, [[their]] [[own]] (suus), referring to [[subject]] of [[sentence]] or [[clause]], [[but]] v. (P. 9.105) (cf. ὅς.) αἰτέων λαοτρόφον τιμάν τιν' ἑᾷ κεφαλᾷ (O. 6.60) κᾶδός τε τιμάσαις [[ἑόν]] ([[νέον]] coni. Bergk) (O. 7.5) ἐκέλευσεν νεῦσαι, μιν (= Ῥόδον) — ἑᾷ κεφαλᾷ [[ἐξοπίσω]] [[γέρας]] [[ἔσσεσθαι]] (O. 7.67) [[ἴδε]] βαθὺν [[εἰς]] ὀχετὸν ἄτας ἵζοισαν ἑὰν πόλιν (O. 10.38) ἔπραξε δεσμὸν ἑὸν ὄλεθρον (P. 2.41) ἐνέπαξαν [[ἕλκος]] ὀδυναρὸν ἑᾷ [[πρόσθε]] καρδίᾳ (P. 2.91) “κέλεται γὰρ ἑὰν ψυχὰν κομίξαι Φρίξος” (P. 4.159) μή τινα τὰν ἀκίνδυνον παρὰ ματρὶ μένειν αἰῶνα πέσσοντ, ἀλλ' ἐπὶ καὶ θανάτῳ [[φάρμακον]] κάλλιστον ἑᾶς ἀρετᾶς ἅλιξιν εὑρέσθαι σὺν ἄλλοις (P. 4.187) ἑὸν ἐρημώσαισα χῶρον (sc. [[δρῦς]]) (P. 4.269) τὸν δὲ [[Κένταυρος]] ζαμενὴς μῆτιν ἑὰν εὐθὺς ἀμείβετο (P. 9.38) ἐμὲ δ' [[οὖν]] [[τις]] ἀοιδᾶν δίψαν ἀκειόμενον πράσσει [[χρέος]] [[αὖτις]] ἐγεῖραι καὶ παλαιὰν [[δόξαν]] [[ἑῶν]] προγόνων (Mosch. met. gr.: τεῶν codd., unde καὶ τεῶν [[δόξαν]] παλαιὰν προγόνων coni. Bergk) (P. 9.105) δισσαῖσι δοιοὺς αὐχένων μάρψαις ἀφύκτοις χερσὶν ἑαῖς ὄφιας (N. 1.45) ἴχνεσιν ἐν Πραξιδάμαντος ἑὸν [[πόδα]] νέμων (N. 6.15) [ἑᾷ coni. Hermann: ἐμᾷ codd., Σ. (N. 7.85) ] [[τίς]] ἄρ' ἐσλὸν Τήλεφον τρῶσεν ἑῷ δορὶ; (I. 5.42) ξυνὸν ἄστει κόσμον ἑῷ προσάγων (I. 6.69) ἄλοχον εὐειδέα θέλων [[ἑκάτερος]] ἑὰν [[ἔμμεν]] (I. 8.29) [[τέρας]] δ' ἑὸν εἶπέν [[σφι]] i. e. [[that]] had happened to him Πα. . 3. ἑάν τ' ἔφανεν φυάν (Pae. 20.12) [[πρό]]]θυρον [[ἑόν]] Πα. 22. 16. ἑ]άν (cf. v. 20 ubi ἑάν del. Snell: ἑ]άν e Σ G-H supp.) Δ. 1. 3. ]πατρὸς [[ἑοῖο]][ ?fr. 335. 8. | |sltr=[[ἑός]] ([[ἑοῖο]], ἑῷ, [[ἑόν]]; [[ἑῶν]]: ἑᾶς, ἑᾷ, ἑάν; ἑαῖς: [[ἑόν]] acc.) <br /> <b>1</b> his, her, [[their]] [[own]] (suus), referring to [[subject]] of [[sentence]] or [[clause]], [[but]] v. (P. 9.105) (cf. ὅς.) αἰτέων λαοτρόφον τιμάν τιν' ἑᾷ κεφαλᾷ (O. 6.60) κᾶδός τε τιμάσαις [[ἑόν]] ([[νέον]] coni. Bergk) (O. 7.5) ἐκέλευσεν νεῦσαι, μιν (= Ῥόδον) — ἑᾷ κεφαλᾷ [[ἐξοπίσω]] [[γέρας]] [[ἔσσεσθαι]] (O. 7.67) [[ἴδε]] βαθὺν [[εἰς]] ὀχετὸν ἄτας ἵζοισαν ἑὰν πόλιν (O. 10.38) ἔπραξε δεσμὸν ἑὸν ὄλεθρον (P. 2.41) ἐνέπαξαν [[ἕλκος]] ὀδυναρὸν ἑᾷ [[πρόσθε]] καρδίᾳ (P. 2.91) “κέλεται γὰρ ἑὰν ψυχὰν κομίξαι Φρίξος” (P. 4.159) μή τινα τὰν ἀκίνδυνον παρὰ ματρὶ μένειν αἰῶνα πέσσοντ, ἀλλ' ἐπὶ καὶ θανάτῳ [[φάρμακον]] κάλλιστον ἑᾶς ἀρετᾶς ἅλιξιν εὑρέσθαι σὺν ἄλλοις (P. 4.187) ἑὸν ἐρημώσαισα χῶρον (sc. [[δρῦς]]) (P. 4.269) τὸν δὲ [[Κένταυρος]] ζαμενὴς μῆτιν ἑὰν εὐθὺς ἀμείβετο (P. 9.38) ἐμὲ δ' [[οὖν]] [[τις]] ἀοιδᾶν δίψαν ἀκειόμενον πράσσει [[χρέος]] [[αὖτις]] ἐγεῖραι καὶ παλαιὰν [[δόξαν]] [[ἑῶν]] προγόνων (Mosch. met. gr.: τεῶν codd., unde καὶ τεῶν [[δόξαν]] παλαιὰν προγόνων coni. Bergk) (P. 9.105) δισσαῖσι δοιοὺς αὐχένων μάρψαις ἀφύκτοις χερσὶν ἑαῖς ὄφιας (N. 1.45) ἴχνεσιν ἐν Πραξιδάμαντος ἑὸν [[πόδα]] νέμων (N. 6.15) [ἑᾷ coni. Hermann: ἐμᾷ codd., Σ. (N. 7.85) ] [[τίς]] ἄρ' ἐσλὸν Τήλεφον τρῶσεν ἑῷ δορὶ; (I. 5.42) ξυνὸν ἄστει κόσμον ἑῷ προσάγων (I. 6.69) ἄλοχον εὐειδέα θέλων [[ἑκάτερος]] ἑὰν [[ἔμμεν]] (I. 8.29) [[τέρας]] δ' ἑὸν εἶπέν [[σφι]] i. e. [[that]] had happened to him Πα. . 3. ἑάν τ' ἔφανεν φυάν (Pae. 20.12) [[πρό]]]θυρον [[ἑόν]] Πα. 22. 16. ἑ]άν (cf. v. 20 ubi ἑάν del. Snell: ἑ]άν e Σ G-H supp.) Δ. 1. 3. ]πατρὸς [[ἑοῖο]][ ?fr. 335. 8. | ||
}} | }} |