Anonymous

θυμός: Difference between revisions

From LSJ
6,918 bytes removed ,  17 August 2017
m
Text replacement - "{{Slater\n(.*?)\n}}" to ""
(21)
m (Text replacement - "{{Slater\n(.*?)\n}}" to "")
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=οῦ (ὁ) :<br />souffle, <i>d’où</i><br /><b>I.</b> âme, principe de vie, <i>en gén.</i> souffle, vie : [[ὀλίγος]] δ’ [[ἔτι]] θυμὸς [[ἐνῆν]] IL je n’avais plus qu’un reste de vie;<br /><b>II.</b> âme (principe de la volonté, de l’intelligence, des sentiments et des passions), <i>d’où</i><br /><b>1</b> volonté, désir : θυμὸς [[ἀνώγει]] IL, κελεύει IL avec l’inf. (mon) cœur (me) pousse à ; [[θυμός]] [[ἐστί]] <i>ou</i> γίγνεταί μοι avec l’inf. HDT j’ai le désir de, le désir naît dans mon cœur de ; ἤθελε θυμῷ IL il désirait dans son cœur ; [[οἱ]] θυμὸς ἐβούλετο IL son cœur voulait ; θυμὸς ἐφορμᾶται πολεμίζειν IL mon cœur est impatient de combattre ; [[ὥς]] [[σοι]] [[θυμός]] SOPH comme il te plaira ; <i>particul.</i> désir de boire et de manger : πλησάμενος θυμὸν ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος OD se rassasier, selon son appétit, de nourriture et de boisson;<br /><b>2</b> le cœur (considéré comme le siège de l’intelligence) : ᾔδεε γὰρ κατὰ θυμόν IL il savait dans son cœur ; λόγους θυμῷ βαλεῖν ESCHL déposer des paroles dans son cœur;<br /><b>3</b> le cœur (considéré comme le siège des sentiments et des passions) : ἕνα θυμὸν ἔχειν IL être animé du même sentiment ; θυμὸν ὀρίνειν IL exciter l’âme, <i>càd</i> provoquer la pitié, la crainte, <i>etc.</i> ; νεμεσίζεσθαι ἔνὶ θυμῷ IL s’irriter dans son cœur ; χαίρειν θυμῷ IL <i>ou</i> [[ἐν]] θυμῷ OD se réjouir dans son cœur ; ἄχνυτο [[θυμός]] IL leur cœur s’affligeait ; [[ἄλγος]] <i>ou</i> [[ἄχος]] ἱκάνει θυμόν IL la douleur s’empare de mon cœur ; [[ἐκ]] θυμοῦ <i>ou</i> θυμῷ φιλέειν IL aimer de cœur, de tout son cœur ; [[δέος]] ἔμπεσε θυμῷ IL la crainte envahit son cœur ; θυμὸν λαμβάνειν OD prendre courage ; θυμὸν ἔχειν ἀγαθόν HDT avoir bon courage (<i>lat.</i> bono animo esse) ; θυμὸς [[μέγας]] IL grande colère ; θυμὸς [[ὀξύς]] SOPH colère violente <i>litt.</i> aiguë) ; ἐπανάγειν τὸν θυμόν HDT exciter la colère ; θυμὸν ἐκχεῖν LUC épancher sa colère.<br />'''Étymologie:''' R. Θυ, cf. [[θύω]]².
|btext=οῦ (ὁ) :<br />souffle, <i>d’où</i><br /><b>I.</b> âme, principe de vie, <i>en gén.</i> souffle, vie : [[ὀλίγος]] δ’ [[ἔτι]] θυμὸς [[ἐνῆν]] IL je n’avais plus qu’un reste de vie;<br /><b>II.</b> âme (principe de la volonté, de l’intelligence, des sentiments et des passions), <i>d’où</i><br /><b>1</b> volonté, désir : θυμὸς [[ἀνώγει]] IL, κελεύει IL avec l’inf. (mon) cœur (me) pousse à ; [[θυμός]] [[ἐστί]] <i>ou</i> γίγνεταί μοι avec l’inf. HDT j’ai le désir de, le désir naît dans mon cœur de ; ἤθελε θυμῷ IL il désirait dans son cœur ; [[οἱ]] θυμὸς ἐβούλετο IL son cœur voulait ; θυμὸς ἐφορμᾶται πολεμίζειν IL mon cœur est impatient de combattre ; [[ὥς]] [[σοι]] [[θυμός]] SOPH comme il te plaira ; <i>particul.</i> désir de boire et de manger : πλησάμενος θυμὸν ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος OD se rassasier, selon son appétit, de nourriture et de boisson;<br /><b>2</b> le cœur (considéré comme le siège de l’intelligence) : ᾔδεε γὰρ κατὰ θυμόν IL il savait dans son cœur ; λόγους θυμῷ βαλεῖν ESCHL déposer des paroles dans son cœur;<br /><b>3</b> le cœur (considéré comme le siège des sentiments et des passions) : ἕνα θυμὸν ἔχειν IL être animé du même sentiment ; θυμὸν ὀρίνειν IL exciter l’âme, <i>càd</i> provoquer la pitié, la crainte, <i>etc.</i> ; νεμεσίζεσθαι ἔνὶ θυμῷ IL s’irriter dans son cœur ; χαίρειν θυμῷ IL <i>ou</i> [[ἐν]] θυμῷ OD se réjouir dans son cœur ; ἄχνυτο [[θυμός]] IL leur cœur s’affligeait ; [[ἄλγος]] <i>ou</i> [[ἄχος]] ἱκάνει θυμόν IL la douleur s’empare de mon cœur ; [[ἐκ]] θυμοῦ <i>ou</i> θυμῷ φιλέειν IL aimer de cœur, de tout son cœur ; [[δέος]] ἔμπεσε θυμῷ IL la crainte envahit son cœur ; θυμὸν λαμβάνειν OD prendre courage ; θυμὸν ἔχειν ἀγαθόν HDT avoir bon courage (<i>lat.</i> bono animo esse) ; θυμὸς [[μέγας]] IL grande colère ; θυμὸς [[ὀξύς]] SOPH colère violente <i>litt.</i> aiguë) ; ἐπανάγειν τὸν θυμόν HDT exciter la colère ; θυμὸν ἐκχεῖν LUC épancher sa colère.<br />'''Étymologie:''' R. Θυ, cf. [[θύω]]².
}}
{{Slater
|sltr=<b>θῡμός</b> (-ός, -ῷ, -όν, -έ.) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[heart]], [[spirit]], as the [[seat]] of [[various]] emotions and faculties, [[pleasure]]: οὐδ' ἀπάταισι θυμὸν τέρπεται (P. 2.74) [[φίλτρον]] ἐν θυμῷ μελιγάρυες ὕμνοι ἁμέτεροι τίθεν (P. 3.64) θυμῷ γελανεῖ (P. 4.181) θυμὸν ἐκδόσθαι πρὸς ἥβαν (P. 4.295) τίνι [[τῶν]] [[πάρος]] [[μάλιστα]] θυμὸν τεὸν εὔφρανας (I. 7.2) θυ]μὸν ἀνακριμνάντες (supp. Lobel) Πα. . . ]βαρβι[τί]ξαι θυμὸν (Philodemus: μῦθον Plut.) fr. 124d. [[endurance]], [[bravery]]: μαινομένων μεγάλαν ἀρετὰν θυμῷ [[λαβεῖν]] (O. 8.6) “θυμὸν γυναικὸς καὶ μεγάλαν δύνασιν θαύμασον” (P. 9.30) σύμπειρον ἀγωνίᾳ θυμὸν ἀμφέπειν (N. 7.10) μαχατὰν θυμὸν (N. 9.27) θυμὸν αἰχματὰν (N. 9.37) τόλμᾳ γὰρ εἰκὼς θυμὸν ἐριβρεμετᾶν θηρῶν λεόντων (I. 4.46) “θυμὸς δ' ἑπέσθω” (sc. [[καθάπερ]] καὶ τὸ [[σῶμα]] Σ.) (I. 6.49) [[anger]], [[grief]]; [[suffering]]: καμόντες πολλὰ θυμῷ (O. 2.8) ἐν θυμῷ πιέσαις χόλον (O. 6.37) ἀστῶν δ' ἀκοὰ κρύφιον θυμὸν βαρύνει (P. 1.84) [[θεῶν]] βασίλεα σπερχθεῖσα θυμῷ (N. 1.40) τῶ καὶ ἐγὼ [[καίπερ]] ἀχνύμενος θυμόν (I. 8.5) [[affection]]: πατρί τε θυμὸν ἰάναιεν (O. 7.43) πατρὶ Σωγένης ἀταλὸν ἀμφέπων θυμὸν (N. 7.92) [[fear]]: κρυόεν πυκινῷ [[μάντευμα]] θυμῷ (P. 4.73) κλέπτων δὲ θυμῷ [[δεῖμα]] (P. 4.96) λέγεται παντὶ [[μάλιστα]] δονεῖν θυμόν (N. 6.57) [[wisdom]]: ἐν ἀρμένοισι πᾶσι θυμὸν αὔξων (Mingarelli: πάντα codd., [[fort]]. recte) (N. 3.58) σώφρονές τ' ἐγένοντο πινυτοί τε θυμόν (I. 8.26) [[mercy]]: “εἴ ποτ' ἐμᾶν, ὦ Ζεῦ πάτερ, θυμῷ θέλων ἀρᾶν ἄκουσας” (I. 6.43) [[generally]]: ἐς γαῖαν πορεύεν θυμὸς ὥρμα νιν (O. 3.25) ἐμὲ δ' ὦν πᾳ θυμὸς ὀτρύνει φάμεν (O. 3.38) [[κεῖνος]] αἰνεῖν καὶ τὸν ἐχθρὸν παντὶ θυμῷ [[σύν]] τε δίκᾳ καλὰ ῥέζοντ' ἔννεπεν (P. 9.96) πολλὰ [[γάρ]] μιν παντὶ θυμῷ παρφαμένα λιτάνευεν (N. 5.31) τὸν δ' αὖ οἰκείων παρέσφαλεν [[καλῶν]] χειρὸς ἕλκων [[ὀπίσσω]] θυμὸς [[ἄτολμος]] [[ἐών]] (N. 11.32) voc., in selfexhortation: ἔπεχε [[νυν]] σκοπῷ [[τόξον]], [[ἄγε]] θυμέ (O. 2.89) θυμέ, [[τίνα]] πρὸς ἀλλοδαπὰν ἄκραν ἐμὸν πλόον παραμείβεαι; (N. 3.26) [[χρῆν]] μὲν κατὰ καιρὸν ἐρώτων δρέπεσθαι, θυμέ, σὺν ἁλικίᾳ fr. 123. 1. μὴ πρεσβυτέραν ἀριθμοῦ δίωκε, θυμέ, πρᾶξιν fr. 127. 4. frag. θυμῷ[ Πα. 13b. 15. ]θυμὸν δ[ fr. 60a. 2.
}}
{{Slater
|sltr=<b>θῡμός</b> (-ός, -ῷ, -όν, -έ.) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[heart]], [[spirit]], as the [[seat]] of [[various]] emotions and faculties, [[pleasure]]: οὐδ' ἀπάταισι θυμὸν τέρπεται (P. 2.74) [[φίλτρον]] ἐν θυμῷ μελιγάρυες ὕμνοι ἁμέτεροι τίθεν (P. 3.64) θυμῷ γελανεῖ (P. 4.181) θυμὸν ἐκδόσθαι πρὸς ἥβαν (P. 4.295) τίνι [[τῶν]] [[πάρος]] [[μάλιστα]] θυμὸν τεὸν εὔφρανας (I. 7.2) θυ]μὸν ἀνακριμνάντες (supp. Lobel) Πα. . . ]βαρβι[τί]ξαι θυμὸν (Philodemus: μῦθον Plut.) fr. 124d. [[endurance]], [[bravery]]: μαινομένων μεγάλαν ἀρετὰν θυμῷ [[λαβεῖν]] (O. 8.6) “θυμὸν γυναικὸς καὶ μεγάλαν δύνασιν θαύμασον” (P. 9.30) σύμπειρον ἀγωνίᾳ θυμὸν ἀμφέπειν (N. 7.10) μαχατὰν θυμὸν (N. 9.27) θυμὸν αἰχματὰν (N. 9.37) τόλμᾳ γὰρ εἰκὼς θυμὸν ἐριβρεμετᾶν θηρῶν λεόντων (I. 4.46) “θυμὸς δ' ἑπέσθω” (sc. [[καθάπερ]] καὶ τὸ [[σῶμα]] Σ.) (I. 6.49) [[anger]], [[grief]]; [[suffering]]: καμόντες πολλὰ θυμῷ (O. 2.8) ἐν θυμῷ πιέσαις χόλον (O. 6.37) ἀστῶν δ' ἀκοὰ κρύφιον θυμὸν βαρύνει (P. 1.84) [[θεῶν]] βασίλεα σπερχθεῖσα θυμῷ (N. 1.40) τῶ καὶ ἐγὼ [[καίπερ]] ἀχνύμενος θυμόν (I. 8.5) [[affection]]: πατρί τε θυμὸν ἰάναιεν (O. 7.43) πατρὶ Σωγένης ἀταλὸν ἀμφέπων θυμὸν (N. 7.92) [[fear]]: κρυόεν πυκινῷ [[μάντευμα]] θυμῷ (P. 4.73) κλέπτων δὲ θυμῷ [[δεῖμα]] (P. 4.96) λέγεται παντὶ [[μάλιστα]] δονεῖν θυμόν (N. 6.57) [[wisdom]]: ἐν ἀρμένοισι πᾶσι θυμὸν αὔξων (Mingarelli: πάντα codd., [[fort]]. recte) (N. 3.58) σώφρονές τ' ἐγένοντο πινυτοί τε θυμόν (I. 8.26) [[mercy]]: “εἴ ποτ' ἐμᾶν, ὦ Ζεῦ πάτερ, θυμῷ θέλων ἀρᾶν ἄκουσας” (I. 6.43) [[generally]]: ἐς γαῖαν πορεύεν θυμὸς ὥρμα νιν (O. 3.25) ἐμὲ δ' ὦν πᾳ θυμὸς ὀτρύνει φάμεν (O. 3.38) [[κεῖνος]] αἰνεῖν καὶ τὸν ἐχθρὸν παντὶ θυμῷ [[σύν]] τε δίκᾳ καλὰ ῥέζοντ' ἔννεπεν (P. 9.96) πολλὰ [[γάρ]] μιν παντὶ θυμῷ παρφαμένα λιτάνευεν (N. 5.31) τὸν δ' αὖ οἰκείων παρέσφαλεν [[καλῶν]] χειρὸς ἕλκων [[ὀπίσσω]] θυμὸς [[ἄτολμος]] [[ἐών]] (N. 11.32) voc., in selfexhortation: ἔπεχε [[νυν]] σκοπῷ [[τόξον]], [[ἄγε]] θυμέ (O. 2.89) θυμέ, [[τίνα]] πρὸς ἀλλοδαπὰν ἄκραν ἐμὸν πλόον παραμείβεαι; (N. 3.26) [[χρῆν]] μὲν κατὰ καιρὸν ἐρώτων δρέπεσθαι, θυμέ, σὺν ἁλικίᾳ fr. 123. 1. μὴ πρεσβυτέραν ἀριθμοῦ δίωκε, θυμέ, πρᾶξιν fr. 127. 4. frag. θυμῷ[ Πα. 13b. 15. ]θυμὸν δ[ fr. 60a. 2.
}}
}}