3,273,838
edits
ἀλλά: Difference between revisions
From LSJ
big3_3
(SL_1) |
(big3_3) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=[[ἀλλά]] <[[span]] [[class]]=mstonen>A [[not]] combined [[with]] [[another]] [[particle]]. <br /> <b>1</b> [[following]] a neg. [[sentence]], [[clause]]; clarifying a [[previous]] [[denial]] οὐ χθόνα ταράσσοντες οὐδὲ πόντιον [[ὕδωρ]] ἀλλὰ ἄδακρυν νέμονται βίοτον (O. 2.65) [[κόρος]], οὐ δίκᾳ συναντόμενος, ἀλλὰ (O. 2.96) οὐδἔλαθ' Αἴπυτον . ἀλλ ὁ μὲν Πυθῶνάδ ᾤχετ ἰὼν (O. 6.37) ἐκέλευσεν μὴ παρφάμεν, ἀλλὰ Κρόνου σὺν παιδὶ νεῦσαι (O. 7.67) [[οὐκ]] [[ἄτερ]] παίδων [[σέθεν]], ἀλλἅμα (O. 8.45) [[εὔχομαι]] μὴ [[θέμεν]], ἀλλ (O. 8.87) οὐδὲ γὰρ θεοὶ σεμνᾶν Χαρίτων [[ἄτερ]] κοιρανέοντι χοροὺς [[οὔτε]] δαῖτας· ἀλλὰ πάντων ταμίαι ἔργων ἐν οὐρανῷ (O. 14.9) σὐ δύναται νήπιοι κόσμῳ φέρειν ἀλλ' ἀγαθοί (P. 3.83) μή τινα λειμόμενονμένεινἀλλ (P. 4.186) ὃς οὐ ἀφίκετοἀλλ (P. 5.30) κατέκλασε γὰρ ἐντέων [[σθένος]] [[οὐδέν]]· ἀλλὰ κρέμαται (P. 5.34) οὐ [[θεῶν]] [[ἄτερ]], ἀλλὰ Μοῖρά [[τις]] [[ἄγεν]] (P. 5.76) οὔθἐφίλησεν ὁδοὺς [[οὔτε]] δείπνων τέρψιας ἀλλ (P. 9.20) τὸ δὲ μόρσιμον οὐ παρφυκτόν ἀλλ' [[ἔσται]] [[χρόνος]] [[οὗτος]] (P. 12.30) [[οὐκ]] [[ἔραμαι]] πολὺν ἐν μεγάρῳ πλοῦτον κατακρύψαις ἔχειν, ἀλλ' ἐόντων εὖ τε [[παθεῖν]] (N. 1.32) οὐ λαθὼνἭραν ἐγκατέβα, ἀλλὰ [[θεῶν]] βασίλεα (N. 1.39) [[οὐκ]] [[ἀνδριαντοποιός]] εἰμ·ἀλλ' ἐπὶ πάσας ὁλκάδος, γλυκεἶ ἀοιδά, στεῖχ (N. 5.2) εἴη μή [[ποτέ]] μοι τοιοῦτον [[ἦθος]], Ζεῦ πάτερ, ἀλλὰ κελεύθοις ἁπλόαις ζοᾶς ἐφαπτοίμαν (N. 8.35) οὐδὲ [[Κρονίων]] στείχειν ἐπώτρυν, ἀλλὰ φείσασθαι κελεύθου (N. 9.) 20. δένδρεά [[τοὐκ]] ἐθέλει πάσαις ἐτέων περόδοις [[ἄνθος]] εὐῶδες φέρειν πλούτῳ [[ἴσον]], ἀλλ' ἐναμείβοντι (N. 11.42) σαφὲς [[οὐχ]] ἕπεται [[τέκμαρ]]· ἀλλ' ἔμπαν μεγαλανορίαις ἐμβαίνομεν (N. 11.44) οὐ γὰρ ἦν [[πενταέθλιον]], ἀλλἐφἑκάστῳ ἔργματι κεῖτο [[τέλος]] (I. 1.26) [[οὐδέ]] ποτε ὑπέστειλἱστίον . ἀλλἐπέρα (I. 2.41) οὐ γὰρ φύσιν ὠαριωνείαν ἔλαχεν· ἀλλ' ὀνοτὸς μὲν ἰδέσθαι (I. 4.50) σφετέρας δ' οὐ φείσατο χέρσιν βαρυφθόγγοιο νευρᾶς [[Ἡρακλέης]]· ἀλλ Αἰακίδαν καλέων ἐς πλόον ([[νῦν]] ἄρχεται [[τῶν]] ἐπὶ μέρους, [[ἀκριβῶς]] τὸ ὅλον προεκθείς. Σ.) (I. 6.35) τὸν μὲν οὐδὲ θανόντ' ἀοιδαὶ [[ἔλιπον]], [[ἀλλά]] οἱ (I. 8.57) οὕνεκεν οὔ σε παιηόνων ἄδορπον εὐνάξομεν ἀλλ' ἀοιδᾶν ῥόθια δεκομένα κατερεῖς (Pae. 6.128) ἔριν οὐ παλίγλωσσον ἀλλὰ δίκας ὁδοὺς π[ις][[τὰς]] ἐφίλη[ς.]ν Παρθ. 2. . οὐ κό]ρῳ ἀλλ ἀρετᾷ (e Σ supp. Lobel.) fr. 169. 15.<br /> <b>2</b> [[without]] [[preceding]] [[negative]]; modifying a [[previous]] [[statement]]<br /> <b>a</b> ἀλλ' αἶνον ἐπέβα [[κόρος]] (O. 2.95) ἀλλ' οὐ καλὰ δένδρἐ ἔθαλλεν [[χῶρος]] (O. 3.23) [[ἀλλά]] μιν [[οὐκ]] εἴασεν (O. 7.61) [[οὐχ]] ὑπέμεινεν ὄλβον [[ἀλλά]] νιν [[ὕβρις]] [[εἰς]] ἀυᾴταν ὑπερᾴφανον ὦρσεν (P. 2.28) ἀλλ' οὐδὲ [[ταῦτα]] νόον ἰαίνει φθονερῶν (P. 2.89) ἀλλ' [[ἐπεὶ]] (P. 3.38) ἀλλὰ κέρδει καὶ σοφίᾳ δέδεται (P. 3.54) “οὐδ' ἀπιθησέ νιν, ἀλλ” (P. 4.36) οὐδὲ κομᾶν πλόκαμοι κερθέντες ᾤχοντ' ἀγλαοί ἀλλ [[ἅπαν]] [[νῶτον]] καταίθυσσον (P. 8.83) ἀθρόαις [[πέντε]] δραπὼν νύκτεσσιν ἔν θ' ἁμέραις ἱερὸν εὐζοίας [[ἄωτον]]. ἀλλἐν ἕκτᾳ (P. 4.132) “[[ἔσομαι]] [[τοῖος]]· ἀλλ' [[ἤδη]] (P. 4.157) ἀλλἤδη τελευτὰν [[κεῖνος]] αὐταῖς ἡμιθέων [[πλόος]] ἄγαγεν (P. 4.210) σκιᾶς [[ὄναρ]] [[ἄνθρωπος]]. ἀλλ' [[ὅταν]] αἴγλα [[διόσδοτος]] ἔλθῃ (P. 8.96) ἀλλὰ χρονίῳ σὺν Ἄρει πέφνεν τε ματέρα (P. 11.36) [ἄτᾳ codd.: ἀλλ coni. Boeckh. (P. 11.55) ] ἀλλἐπεὶ ἐκ τούτων φίλον ἄνδρα πόνων ἐρρύσατο (P. 12.18) εὗρεν [[θεός]]· [[ἀλλά]] νιν εὑροῖσ' [[ἀνδράσι]] θνατοῖς ἔχειν, ὀνύμασεν κεφαλᾶν πολλᾶν νόμον (P. 12.22) [[ἀλλά]] τι προσφέρομεν ἔμπαν ἢ μέγαν νόον [[ἤτοι]] φύσιν ἀθανάτοις (N. 6.4) ἀλλὰ τὸ μόρσιμον ἀπέδωκεν (N. 7.44) ἀλλὰ χαλκὸν μυρίον οὐ δυνατὸν ἐξελέγχειν (N. 10.45) ἀλλ' οὔ νιν φλάσαν (N. 10.68) ἀλλὰ βροτῶν τὸν μὲν κενεόφρονες αὖχαι ἐξ ἀγαθῶν [[ἔβαλον]] (N. 11.29) ἀλλ' ἐγὼ Ἡροδότῳ τεύχων τὸ μὲν ἅρματι τεθρίππῳ [[γέρας]] (I. 1.14) ἐν ὕπνῳ γὰρ πέσεν·ἀλλ' ἀνεγειρομένα χρῶτα λάμπει (I. 4.23) [[ἔτλαν]] δὲ [[πένθος]] οὐ φατόν· ἀλλὰ [[νῦν]] μοι Γαιάοχος εὐδίαν ὄπασσεν ἐκ χειμῶνος (I. 7.37) ἀλλ' ἐμοὶ [[δεῖμα]] μὲν παροιχόμενον καρτερὰν ἔπαυσε μέριμναν (I. 8.11) ἀλλ' οὔ [[σφιν]] ἄμβροτοι τέλεσαν εὐνὰν [[θεῶν]] [[πραπίδες]] (I. 8.30) ([[Delos]] floated on the waves,) ἀλλἁ Κοιογένης ὁπότ' ἐπέβα νιν, δὴ [[τότε]] [[τέσσαρες]] ἀπώρουσαν κίονες fr. 33d. 3. ὄλβον ἐγκατέθηκαν . ἀλλὰ[ ]ἐπέπεσε [[μοῖρα]] (Pae. 2.63) ἀλλ' [[οὔτε]] ματέῤ [[ἔπειτα]] κεδνὰν ἔιδεν [[οὔτε]] (Pae. 6.105) [[ἀλλά]] μιν Κρόνου παῖδες ἔκρυψαν (Pae. 8.72) [[σῶμα]] δ ἐστὶ θνατόν. ἀλλ [[ᾧτινι]] μὴ [[λιπότεκνος]] σφαλῇ [[πάμπαν]] [[οἶκος]], ζώει Παρθ. 1. 16. (a [[description]] of those [[that]] do [[not]] [[love]] Theoxenos,) ἀλλἐγὼ τάκομαι fr. 123. 10.<br /> <b>b</b> [[where]] the [[qualification]] provides a [[climax]], cf. 3. b. infra. ἐν μὲν Αἰτωλῶν θυσίαισι φαενναῖς Οἰνείδαι κρατεροί, ἐν δὲ Θήβαις, Περσεὺς δ' ἐν Ἄργει, Κάστορος δ αἰχμὰ Πολυδεύκεός τ ἐπ Εὐρώτα ῥεέθροις. ἀλλ ἐν Οἰνώνᾳ (I. 5.34) <br /> <b>c</b> [[simply]] introducing a [[new]] [[attitude]] ἀλλ' ὥτε [[παῖς]] ἐξ ἀλόχου πατρὶ ποθεινὸς (O. 10.86) ἀλλ' ὅτ [[Αἰήτας]] [[ἄροτρον]] σκίμψατο (P. 4.224) ἀλλεὔχεται (P. 4.293) <br /> <b>3</b> introducing [[imperative]], simm.<br /> <b>a</b> [[imperative]] [[proper]]. ἀλλὰ Δωρίαν ἀπὸ φόρμιγγα πασσάλου λάμβαν (O. 1.17) ἀλλὦ Κρόνιε παῖ Ῥέας, [[εὔφρων]] ἄρουραν [[ἔτι]] πατρίαν [[σφίσιν]] κόμισον λοιπῷ γένει (O. 2.12) ἀλλὰ Κρόνου παῖ, Οὐλυμπιονίκαν [[δέξαι]] Χαρίτων θ' [[ἕκατι]] τόνδε κῶμον (v. l. ἀλλὦ.) (O. 4.6) ὦ [[Φίντις]], ἀλλὰ ζεῦξον [[ἤδη]] μοι [[σθένος]] ἡμιόνων (O. 6.22) ἀλλ' ὦ Ζεῦ πάτερ, νώτοισιν Ἀταβυρίου [[μεδέων]], τίμα μὲν ὕμνου τε- θμὸν (O. 7.87) ἀλλ' ὦ Πίσας εὔδενδρον ἐπ Ἀλφεῷ [[ἄλσος]], τόνδε κῶμον καὶ στεφαναφορίαν [[δέξαι]] (O. 8.9) ἀλλὰ [[νῦν]] ἑκαταβόλων Μοισᾶν ἀπὸ τόξων [[Δία]] τε φοινικοστερόπαν [[σεμνόν]] τ' ἐπίνειμαι [[ἀκρωτήριον]] Ἄλιδος (O. 9.5) ὦ Μοῖσ, ἀλλὰ σὺ καὶ [[θυγάτηρ]] Ἀλάθεια [[Διός]], ὀρθᾷ χερὶ ἐρύκετον ψευδέων ἐνιπὰν (O. 10.3) ἀλλ' [[ὅμως]], [[κρέσσων]] γὰρ οἰκτιρμοῦ [[φθόνος]], μὴ παρίει [[καλά]] (P. 1.85) “ἀλλὰ καὶ [[σκᾶπτον]] μόναρχον καὶ [[θρόνος]], τὰ μὲν [[ἄνευ]] ξυνᾶς ἀνίας λῦσον” (P. 4.152) ἀλλ' ἐπέων γλυκὺν ὕμνον πράσσετε (N. 9.3) ἀλλ' ἀνὰ μὲν βρομίαν φόρμιγγ, ἀνὰ δ αὐλὸν ἐπ αὐτὰν [[ὄρσομεν]] ἱππίων ἀέθλων κορυφάν (N. 9.8) ἀλλ' [[ὅμως]] εὔχορδον ἔγειρε λύραν (N. 10.21) “ἀλλὰ τὰ μὲν παύσατε· βροτέων δὲ λεχέων τυχοῖσα υἱὸν εἰσιδέτω θανόντ” (I. 8.35) <br /> <b>b</b> [[where]] the [[imperative]] denotes a [[climax]]. cf. 2b supra ἀπὸ Ταυγέτοιο μὲν Σκυρίαι δὲ . ὅπλα δ' ἀπ Ἄργεος, [[ἅρμα]] Θηβαῖον, ἀλλ ἀπὸ [[τᾶς]] ἀγλαοκάρπου Σικελίας ματεύειν ([[ἀλλά]] om. codd. Athenaei.) fr. 106. 6.<br /> <b>c</b> [[where]] the [[following]] [[sentence]] has [[imperative]] [[force]] “ἀλλὰ τούτων μὲν κεφάλαια λόγων [[ἴστε]]. λευκίππων δὲ δόμους πατέρων φράσσατέ μοι [[σαφέως]].” (P. 4.116) cf. (I. 8.35) <br /> <b>d</b> introducing a [[wish]], [[prayer]] ἀλλὰ σὺν δόξᾳ [[τέλος]] δωδεκάμηνον περᾶσαί νιν ἀτρώτῳ κραδίᾳ (Dissen: περάσαι σὺν codd.) (N. 11.9) ἐλαύνεις τι νεώτερον ἢ [[πάρος]]; [[ἀλλά]] σε πρὸς [[Διός]], ἱπποσόα [[θοάς]], [[ἱκετεύω]], ἀπήμονα [[εἰς]] ὄλβον τινὰ τράποιο (Pae. 9.7) <br /> <b>4</b> in [[various]] [[minor]] uses.<br /> <b>a</b> introducing [[statement]] of [[intent]] by [[poet]] ἀλλἐμὲ χρὴ μναμοσύναν ἀνεγείροντα φράσαι (O. 8.74), cf. (P. 4.141) ἀλλὰ πάνδοξον Αἰολάδα σταθυὸν υἱοῦ τε Παγώνδα ὑμνήσω Παρθ. 2. 6.<br /> <b>b</b> introducing [[oracular]] [[utterance]] “ἀλλὰ μιν ποταμῷ σχεδὸν μολόντα φύρσει” (elocutionem oraculi propriam agnovit Blass.) (Pae. 2.73) <br /> <b>c</b> [[following]] a [[rhetorical]] [[question]] “τά κέ [[τις]] ἀνώνυμον [[γῆρας]] ἐν σκότῳ καθήμενος ἕψοι [[μάταν]] —; ἀλλ' ἐμοὶ μὲν [[οὗτος]] [[ἄεθλος]] ὑποκείσεται” (O. 1.84) τί [[κομπέω]] παρὰ καιρόν; [[ἀλλά]] με [[Πυθώ]] τε καὶ τὸ Πελινναῖον ἀπύει (P. 10.4) <[[span]] [[class]]=mstonen>B compounded [[with]] [[other]] particles.<br /> <b>1</b> ἀλλὰ [[γάρ]], ἀλλὰ [[γάρ]].<br /> <b>a</b> [[where]] [[both]] particles [[preserve]] [[their]] [[original]] [[force]]: [[yet]] [[since]] ἀλλὰ παρθένοι γὰρ τοῦτον ἔσχετε τεθμόν, [[κλῦτε]] [[νῦν]] Πα. 6. 53, cf. (O. 4.1) ff., Wil. on Eur., Her. 138.<br /> <b>b</b> emphasising a [[main]] [[point]] in [[contrast]] to [[preceding]]: [[yet]] εἰ δὲ δή τινἄνδρα θνατὸν Ὀλύμπου σκοποὶ ἐτίμασαν, ἦν [[Τάνταλος]] [[οὗτος]]· ἀλλὰ γὰρ καταπέψαι μέγαν ὄλβον [[οὐκ]] ἐδυνάσθη (O. 1.55) οὔτ' [[ἰδεῖν]] εὔχοντο πεμπταῖον γεγενημένον. ἀλλ ἐν κέκρυπτο γὰρ σχοίνῳ (O. 6.53) “ἀλλὰ γὰρ νόστου [[πρόφασις]] γλυκεροῦ κώλυεν [[μεῖναι]]” (P. 4.32) χαλκέῳ τ' Ἄρει [[ἅδον]]. ἀλλἁμέρᾳ γὰρ ἐν μιᾷ τραχεῖα νιφὰς πολέμοιο τεσσάρων [[ἀνδρῶν]] ἐρήμωσεν μάκαιραν ἑστίαν (I. 4.16) (an [[enumeration]] of the glories of [[Thebes]],) ἀλλὰ παλαιὰ γὰρ εὕδει [[χάρις]] (v. Schadew. 268̆{5}) (I. 7.16) <br /> <b>c</b> emphasising a [[maxim]], breaking [[off]] [[narrative]]. ἀλλὰ κοινὸν γὰρ ἔρχεται κῦμ' Ἀίδα (N. 7.30) ἀλλὰ γὰρ [[ἀνάπαυσις]] ἐν παντὶ [[γλυκεῖα]] ἔργῳ (N. 7.52) <br /> <b>d</b> frag. ἀ]λλὰ γὰρ τ[ fr. 60a. 11.<br /> <b>2</b> [[ἀλλά]] [[τοι]], ἀλλὰ [[τοι]]: [[emphatic]], [[yet]] [[ἀλλά]] [[τοι]] [[ἤρατο]] [[τῶν]] ἀπεόντων (P. 3.19) “ἀλλ' [[ἄγε]] τῶνδέ [[τοι]] ἔμπαν αἵρεσιν παρδίδωμ” (N. 10.82) ἀλλ' Ὅμηρός [[τοι]] τετίμακεν δἰἀνθρώπων (I. 4.37) <br /> <b>3</b> ἀλλὰ [[μέν]]: opposing [[what]] precedes. ἀλλ' ἐπεύξασθαι μὲν ἐγὼν [[ἐθέλω]] Ματρὶ (P. 3.77) <br /> <b>4</b> ἀλλ' ἦ. ἀλλ ἦ μακ[ρ]ότερον fr. 6a. e.<br /> <b>5</b> ἀλλὰ γε. ἀλλ' ὅ γε Μέλαμπος [[οὐκ]] ἤθελεν (Pae. 4.28) <[[span]] [[class]]=mstonen>C<br /> <b>a</b> frag. ἀλλ' [[οἶος]] ἄπλατον κεράιζε fr. 93 ἀλλὰ [[θαυμάζω]] fr. 122. 13.<br /> <b>b</b> dub. [ἀλλὰ καὶ (coni. Hermann: [[ἅμα]] codd. contra metr.) (O. 1.104) ] [ἀλλὰ (codd. contra met.: [[ἄνα]] Kayser: [[ἄγε]] Maas.) (O. 13.114) ] [ἢ πόντου κενέωσιν ἀλλὰ [[πέδον]] (codd. Dion. Hal. contra metr.: <˘> ἂμ Hermann.) (Pae. 9.16) ]<br /> <b>c</b> μὲν [[ἀλλά]] v. [[μέν]]. | |sltr=[[ἀλλά]] <[[span]] [[class]]=mstonen>A [[not]] combined [[with]] [[another]] [[particle]]. <br /> <b>1</b> [[following]] a neg. [[sentence]], [[clause]]; clarifying a [[previous]] [[denial]] οὐ χθόνα ταράσσοντες οὐδὲ πόντιον [[ὕδωρ]] ἀλλὰ ἄδακρυν νέμονται βίοτον (O. 2.65) [[κόρος]], οὐ δίκᾳ συναντόμενος, ἀλλὰ (O. 2.96) οὐδἔλαθ' Αἴπυτον . ἀλλ ὁ μὲν Πυθῶνάδ ᾤχετ ἰὼν (O. 6.37) ἐκέλευσεν μὴ παρφάμεν, ἀλλὰ Κρόνου σὺν παιδὶ νεῦσαι (O. 7.67) [[οὐκ]] [[ἄτερ]] παίδων [[σέθεν]], ἀλλἅμα (O. 8.45) [[εὔχομαι]] μὴ [[θέμεν]], ἀλλ (O. 8.87) οὐδὲ γὰρ θεοὶ σεμνᾶν Χαρίτων [[ἄτερ]] κοιρανέοντι χοροὺς [[οὔτε]] δαῖτας· ἀλλὰ πάντων ταμίαι ἔργων ἐν οὐρανῷ (O. 14.9) σὐ δύναται νήπιοι κόσμῳ φέρειν ἀλλ' ἀγαθοί (P. 3.83) μή τινα λειμόμενονμένεινἀλλ (P. 4.186) ὃς οὐ ἀφίκετοἀλλ (P. 5.30) κατέκλασε γὰρ ἐντέων [[σθένος]] [[οὐδέν]]· ἀλλὰ κρέμαται (P. 5.34) οὐ [[θεῶν]] [[ἄτερ]], ἀλλὰ Μοῖρά [[τις]] [[ἄγεν]] (P. 5.76) οὔθἐφίλησεν ὁδοὺς [[οὔτε]] δείπνων τέρψιας ἀλλ (P. 9.20) τὸ δὲ μόρσιμον οὐ παρφυκτόν ἀλλ' [[ἔσται]] [[χρόνος]] [[οὗτος]] (P. 12.30) [[οὐκ]] [[ἔραμαι]] πολὺν ἐν μεγάρῳ πλοῦτον κατακρύψαις ἔχειν, ἀλλ' ἐόντων εὖ τε [[παθεῖν]] (N. 1.32) οὐ λαθὼνἭραν ἐγκατέβα, ἀλλὰ [[θεῶν]] βασίλεα (N. 1.39) [[οὐκ]] [[ἀνδριαντοποιός]] εἰμ·ἀλλ' ἐπὶ πάσας ὁλκάδος, γλυκεἶ ἀοιδά, στεῖχ (N. 5.2) εἴη μή [[ποτέ]] μοι τοιοῦτον [[ἦθος]], Ζεῦ πάτερ, ἀλλὰ κελεύθοις ἁπλόαις ζοᾶς ἐφαπτοίμαν (N. 8.35) οὐδὲ [[Κρονίων]] στείχειν ἐπώτρυν, ἀλλὰ φείσασθαι κελεύθου (N. 9.) 20. δένδρεά [[τοὐκ]] ἐθέλει πάσαις ἐτέων περόδοις [[ἄνθος]] εὐῶδες φέρειν πλούτῳ [[ἴσον]], ἀλλ' ἐναμείβοντι (N. 11.42) σαφὲς [[οὐχ]] ἕπεται [[τέκμαρ]]· ἀλλ' ἔμπαν μεγαλανορίαις ἐμβαίνομεν (N. 11.44) οὐ γὰρ ἦν [[πενταέθλιον]], ἀλλἐφἑκάστῳ ἔργματι κεῖτο [[τέλος]] (I. 1.26) [[οὐδέ]] ποτε ὑπέστειλἱστίον . ἀλλἐπέρα (I. 2.41) οὐ γὰρ φύσιν ὠαριωνείαν ἔλαχεν· ἀλλ' ὀνοτὸς μὲν ἰδέσθαι (I. 4.50) σφετέρας δ' οὐ φείσατο χέρσιν βαρυφθόγγοιο νευρᾶς [[Ἡρακλέης]]· ἀλλ Αἰακίδαν καλέων ἐς πλόον ([[νῦν]] ἄρχεται [[τῶν]] ἐπὶ μέρους, [[ἀκριβῶς]] τὸ ὅλον προεκθείς. Σ.) (I. 6.35) τὸν μὲν οὐδὲ θανόντ' ἀοιδαὶ [[ἔλιπον]], [[ἀλλά]] οἱ (I. 8.57) οὕνεκεν οὔ σε παιηόνων ἄδορπον εὐνάξομεν ἀλλ' ἀοιδᾶν ῥόθια δεκομένα κατερεῖς (Pae. 6.128) ἔριν οὐ παλίγλωσσον ἀλλὰ δίκας ὁδοὺς π[ις][[τὰς]] ἐφίλη[ς.]ν Παρθ. 2. . οὐ κό]ρῳ ἀλλ ἀρετᾷ (e Σ supp. Lobel.) fr. 169. 15.<br /> <b>2</b> [[without]] [[preceding]] [[negative]]; modifying a [[previous]] [[statement]]<br /> <b>a</b> ἀλλ' αἶνον ἐπέβα [[κόρος]] (O. 2.95) ἀλλ' οὐ καλὰ δένδρἐ ἔθαλλεν [[χῶρος]] (O. 3.23) [[ἀλλά]] μιν [[οὐκ]] εἴασεν (O. 7.61) [[οὐχ]] ὑπέμεινεν ὄλβον [[ἀλλά]] νιν [[ὕβρις]] [[εἰς]] ἀυᾴταν ὑπερᾴφανον ὦρσεν (P. 2.28) ἀλλ' οὐδὲ [[ταῦτα]] νόον ἰαίνει φθονερῶν (P. 2.89) ἀλλ' [[ἐπεὶ]] (P. 3.38) ἀλλὰ κέρδει καὶ σοφίᾳ δέδεται (P. 3.54) “οὐδ' ἀπιθησέ νιν, ἀλλ” (P. 4.36) οὐδὲ κομᾶν πλόκαμοι κερθέντες ᾤχοντ' ἀγλαοί ἀλλ [[ἅπαν]] [[νῶτον]] καταίθυσσον (P. 8.83) ἀθρόαις [[πέντε]] δραπὼν νύκτεσσιν ἔν θ' ἁμέραις ἱερὸν εὐζοίας [[ἄωτον]]. ἀλλἐν ἕκτᾳ (P. 4.132) “[[ἔσομαι]] [[τοῖος]]· ἀλλ' [[ἤδη]] (P. 4.157) ἀλλἤδη τελευτὰν [[κεῖνος]] αὐταῖς ἡμιθέων [[πλόος]] ἄγαγεν (P. 4.210) σκιᾶς [[ὄναρ]] [[ἄνθρωπος]]. ἀλλ' [[ὅταν]] αἴγλα [[διόσδοτος]] ἔλθῃ (P. 8.96) ἀλλὰ χρονίῳ σὺν Ἄρει πέφνεν τε ματέρα (P. 11.36) [ἄτᾳ codd.: ἀλλ coni. Boeckh. (P. 11.55) ] ἀλλἐπεὶ ἐκ τούτων φίλον ἄνδρα πόνων ἐρρύσατο (P. 12.18) εὗρεν [[θεός]]· [[ἀλλά]] νιν εὑροῖσ' [[ἀνδράσι]] θνατοῖς ἔχειν, ὀνύμασεν κεφαλᾶν πολλᾶν νόμον (P. 12.22) [[ἀλλά]] τι προσφέρομεν ἔμπαν ἢ μέγαν νόον [[ἤτοι]] φύσιν ἀθανάτοις (N. 6.4) ἀλλὰ τὸ μόρσιμον ἀπέδωκεν (N. 7.44) ἀλλὰ χαλκὸν μυρίον οὐ δυνατὸν ἐξελέγχειν (N. 10.45) ἀλλ' οὔ νιν φλάσαν (N. 10.68) ἀλλὰ βροτῶν τὸν μὲν κενεόφρονες αὖχαι ἐξ ἀγαθῶν [[ἔβαλον]] (N. 11.29) ἀλλ' ἐγὼ Ἡροδότῳ τεύχων τὸ μὲν ἅρματι τεθρίππῳ [[γέρας]] (I. 1.14) ἐν ὕπνῳ γὰρ πέσεν·ἀλλ' ἀνεγειρομένα χρῶτα λάμπει (I. 4.23) [[ἔτλαν]] δὲ [[πένθος]] οὐ φατόν· ἀλλὰ [[νῦν]] μοι Γαιάοχος εὐδίαν ὄπασσεν ἐκ χειμῶνος (I. 7.37) ἀλλ' ἐμοὶ [[δεῖμα]] μὲν παροιχόμενον καρτερὰν ἔπαυσε μέριμναν (I. 8.11) ἀλλ' οὔ [[σφιν]] ἄμβροτοι τέλεσαν εὐνὰν [[θεῶν]] [[πραπίδες]] (I. 8.30) ([[Delos]] floated on the waves,) ἀλλἁ Κοιογένης ὁπότ' ἐπέβα νιν, δὴ [[τότε]] [[τέσσαρες]] ἀπώρουσαν κίονες fr. 33d. 3. ὄλβον ἐγκατέθηκαν . ἀλλὰ[ ]ἐπέπεσε [[μοῖρα]] (Pae. 2.63) ἀλλ' [[οὔτε]] ματέῤ [[ἔπειτα]] κεδνὰν ἔιδεν [[οὔτε]] (Pae. 6.105) [[ἀλλά]] μιν Κρόνου παῖδες ἔκρυψαν (Pae. 8.72) [[σῶμα]] δ ἐστὶ θνατόν. ἀλλ [[ᾧτινι]] μὴ [[λιπότεκνος]] σφαλῇ [[πάμπαν]] [[οἶκος]], ζώει Παρθ. 1. 16. (a [[description]] of those [[that]] do [[not]] [[love]] Theoxenos,) ἀλλἐγὼ τάκομαι fr. 123. 10.<br /> <b>b</b> [[where]] the [[qualification]] provides a [[climax]], cf. 3. b. infra. ἐν μὲν Αἰτωλῶν θυσίαισι φαενναῖς Οἰνείδαι κρατεροί, ἐν δὲ Θήβαις, Περσεὺς δ' ἐν Ἄργει, Κάστορος δ αἰχμὰ Πολυδεύκεός τ ἐπ Εὐρώτα ῥεέθροις. ἀλλ ἐν Οἰνώνᾳ (I. 5.34) <br /> <b>c</b> [[simply]] introducing a [[new]] [[attitude]] ἀλλ' ὥτε [[παῖς]] ἐξ ἀλόχου πατρὶ ποθεινὸς (O. 10.86) ἀλλ' ὅτ [[Αἰήτας]] [[ἄροτρον]] σκίμψατο (P. 4.224) ἀλλεὔχεται (P. 4.293) <br /> <b>3</b> introducing [[imperative]], simm.<br /> <b>a</b> [[imperative]] [[proper]]. ἀλλὰ Δωρίαν ἀπὸ φόρμιγγα πασσάλου λάμβαν (O. 1.17) ἀλλὦ Κρόνιε παῖ Ῥέας, [[εὔφρων]] ἄρουραν [[ἔτι]] πατρίαν [[σφίσιν]] κόμισον λοιπῷ γένει (O. 2.12) ἀλλὰ Κρόνου παῖ, Οὐλυμπιονίκαν [[δέξαι]] Χαρίτων θ' [[ἕκατι]] τόνδε κῶμον (v. l. ἀλλὦ.) (O. 4.6) ὦ [[Φίντις]], ἀλλὰ ζεῦξον [[ἤδη]] μοι [[σθένος]] ἡμιόνων (O. 6.22) ἀλλ' ὦ Ζεῦ πάτερ, νώτοισιν Ἀταβυρίου [[μεδέων]], τίμα μὲν ὕμνου τε- θμὸν (O. 7.87) ἀλλ' ὦ Πίσας εὔδενδρον ἐπ Ἀλφεῷ [[ἄλσος]], τόνδε κῶμον καὶ στεφαναφορίαν [[δέξαι]] (O. 8.9) ἀλλὰ [[νῦν]] ἑκαταβόλων Μοισᾶν ἀπὸ τόξων [[Δία]] τε φοινικοστερόπαν [[σεμνόν]] τ' ἐπίνειμαι [[ἀκρωτήριον]] Ἄλιδος (O. 9.5) ὦ Μοῖσ, ἀλλὰ σὺ καὶ [[θυγάτηρ]] Ἀλάθεια [[Διός]], ὀρθᾷ χερὶ ἐρύκετον ψευδέων ἐνιπὰν (O. 10.3) ἀλλ' [[ὅμως]], [[κρέσσων]] γὰρ οἰκτιρμοῦ [[φθόνος]], μὴ παρίει [[καλά]] (P. 1.85) “ἀλλὰ καὶ [[σκᾶπτον]] μόναρχον καὶ [[θρόνος]], τὰ μὲν [[ἄνευ]] ξυνᾶς ἀνίας λῦσον” (P. 4.152) ἀλλ' ἐπέων γλυκὺν ὕμνον πράσσετε (N. 9.3) ἀλλ' ἀνὰ μὲν βρομίαν φόρμιγγ, ἀνὰ δ αὐλὸν ἐπ αὐτὰν [[ὄρσομεν]] ἱππίων ἀέθλων κορυφάν (N. 9.8) ἀλλ' [[ὅμως]] εὔχορδον ἔγειρε λύραν (N. 10.21) “ἀλλὰ τὰ μὲν παύσατε· βροτέων δὲ λεχέων τυχοῖσα υἱὸν εἰσιδέτω θανόντ” (I. 8.35) <br /> <b>b</b> [[where]] the [[imperative]] denotes a [[climax]]. cf. 2b supra ἀπὸ Ταυγέτοιο μὲν Σκυρίαι δὲ . ὅπλα δ' ἀπ Ἄργεος, [[ἅρμα]] Θηβαῖον, ἀλλ ἀπὸ [[τᾶς]] ἀγλαοκάρπου Σικελίας ματεύειν ([[ἀλλά]] om. codd. Athenaei.) fr. 106. 6.<br /> <b>c</b> [[where]] the [[following]] [[sentence]] has [[imperative]] [[force]] “ἀλλὰ τούτων μὲν κεφάλαια λόγων [[ἴστε]]. λευκίππων δὲ δόμους πατέρων φράσσατέ μοι [[σαφέως]].” (P. 4.116) cf. (I. 8.35) <br /> <b>d</b> introducing a [[wish]], [[prayer]] ἀλλὰ σὺν δόξᾳ [[τέλος]] δωδεκάμηνον περᾶσαί νιν ἀτρώτῳ κραδίᾳ (Dissen: περάσαι σὺν codd.) (N. 11.9) ἐλαύνεις τι νεώτερον ἢ [[πάρος]]; [[ἀλλά]] σε πρὸς [[Διός]], ἱπποσόα [[θοάς]], [[ἱκετεύω]], ἀπήμονα [[εἰς]] ὄλβον τινὰ τράποιο (Pae. 9.7) <br /> <b>4</b> in [[various]] [[minor]] uses.<br /> <b>a</b> introducing [[statement]] of [[intent]] by [[poet]] ἀλλἐμὲ χρὴ μναμοσύναν ἀνεγείροντα φράσαι (O. 8.74), cf. (P. 4.141) ἀλλὰ πάνδοξον Αἰολάδα σταθυὸν υἱοῦ τε Παγώνδα ὑμνήσω Παρθ. 2. 6.<br /> <b>b</b> introducing [[oracular]] [[utterance]] “ἀλλὰ μιν ποταμῷ σχεδὸν μολόντα φύρσει” (elocutionem oraculi propriam agnovit Blass.) (Pae. 2.73) <br /> <b>c</b> [[following]] a [[rhetorical]] [[question]] “τά κέ [[τις]] ἀνώνυμον [[γῆρας]] ἐν σκότῳ καθήμενος ἕψοι [[μάταν]] —; ἀλλ' ἐμοὶ μὲν [[οὗτος]] [[ἄεθλος]] ὑποκείσεται” (O. 1.84) τί [[κομπέω]] παρὰ καιρόν; [[ἀλλά]] με [[Πυθώ]] τε καὶ τὸ Πελινναῖον ἀπύει (P. 10.4) <[[span]] [[class]]=mstonen>B compounded [[with]] [[other]] particles.<br /> <b>1</b> ἀλλὰ [[γάρ]], ἀλλὰ [[γάρ]].<br /> <b>a</b> [[where]] [[both]] particles [[preserve]] [[their]] [[original]] [[force]]: [[yet]] [[since]] ἀλλὰ παρθένοι γὰρ τοῦτον ἔσχετε τεθμόν, [[κλῦτε]] [[νῦν]] Πα. 6. 53, cf. (O. 4.1) ff., Wil. on Eur., Her. 138.<br /> <b>b</b> emphasising a [[main]] [[point]] in [[contrast]] to [[preceding]]: [[yet]] εἰ δὲ δή τινἄνδρα θνατὸν Ὀλύμπου σκοποὶ ἐτίμασαν, ἦν [[Τάνταλος]] [[οὗτος]]· ἀλλὰ γὰρ καταπέψαι μέγαν ὄλβον [[οὐκ]] ἐδυνάσθη (O. 1.55) οὔτ' [[ἰδεῖν]] εὔχοντο πεμπταῖον γεγενημένον. ἀλλ ἐν κέκρυπτο γὰρ σχοίνῳ (O. 6.53) “ἀλλὰ γὰρ νόστου [[πρόφασις]] γλυκεροῦ κώλυεν [[μεῖναι]]” (P. 4.32) χαλκέῳ τ' Ἄρει [[ἅδον]]. ἀλλἁμέρᾳ γὰρ ἐν μιᾷ τραχεῖα νιφὰς πολέμοιο τεσσάρων [[ἀνδρῶν]] ἐρήμωσεν μάκαιραν ἑστίαν (I. 4.16) (an [[enumeration]] of the glories of [[Thebes]],) ἀλλὰ παλαιὰ γὰρ εὕδει [[χάρις]] (v. Schadew. 268̆{5}) (I. 7.16) <br /> <b>c</b> emphasising a [[maxim]], breaking [[off]] [[narrative]]. ἀλλὰ κοινὸν γὰρ ἔρχεται κῦμ' Ἀίδα (N. 7.30) ἀλλὰ γὰρ [[ἀνάπαυσις]] ἐν παντὶ [[γλυκεῖα]] ἔργῳ (N. 7.52) <br /> <b>d</b> frag. ἀ]λλὰ γὰρ τ[ fr. 60a. 11.<br /> <b>2</b> [[ἀλλά]] [[τοι]], ἀλλὰ [[τοι]]: [[emphatic]], [[yet]] [[ἀλλά]] [[τοι]] [[ἤρατο]] [[τῶν]] ἀπεόντων (P. 3.19) “ἀλλ' [[ἄγε]] τῶνδέ [[τοι]] ἔμπαν αἵρεσιν παρδίδωμ” (N. 10.82) ἀλλ' Ὅμηρός [[τοι]] τετίμακεν δἰἀνθρώπων (I. 4.37) <br /> <b>3</b> ἀλλὰ [[μέν]]: opposing [[what]] precedes. ἀλλ' ἐπεύξασθαι μὲν ἐγὼν [[ἐθέλω]] Ματρὶ (P. 3.77) <br /> <b>4</b> ἀλλ' ἦ. ἀλλ ἦ μακ[ρ]ότερον fr. 6a. e.<br /> <b>5</b> ἀλλὰ γε. ἀλλ' ὅ γε Μέλαμπος [[οὐκ]] ἤθελεν (Pae. 4.28) <[[span]] [[class]]=mstonen>C<br /> <b>a</b> frag. ἀλλ' [[οἶος]] ἄπλατον κεράιζε fr. 93 ἀλλὰ [[θαυμάζω]] fr. 122. 13.<br /> <b>b</b> dub. [ἀλλὰ καὶ (coni. Hermann: [[ἅμα]] codd. contra metr.) (O. 1.104) ] [ἀλλὰ (codd. contra met.: [[ἄνα]] Kayser: [[ἄγε]] Maas.) (O. 13.114) ] [ἢ πόντου κενέωσιν ἀλλὰ [[πέδον]] (codd. Dion. Hal. contra metr.: <˘> ἂμ Hermann.) (Pae. 9.16) ]<br /> <b>c</b> μὲν [[ἀλλά]] v. [[μέν]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=conj.<br /><b class="num">A</b> introd. una adversativa (oración o palabra) c. frases afirmativas<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[pero]] ἐγὼ μενέω ... ἀλλ' ἕταρον πέμπω <i>Il</i>.16.240, πόλλ' οἶδ' [[ἀλώπηξ]] ἀλλ' ἐχῖνος ἓν μέγα Archil.37, σοφὸς σὺ μάντις, ἀλλὰ τἀδικεῖν φιλῶν S.<i>Ant</i>.1059<br /><b class="num">•</b>respondiendo a μέν: μικρὸς μὲν [[ἔην]] [[δέμας]], ἀ. μαχητής <i>Il</i>.5.801, ἡ δέ τοι τύχη κακὴ μὲν αὐτῇ γ', ἀλλὰ συγγνώμην ἔχει S.<i>Tr</i>.328, κἀγὼ μόλις μέν, ἀλλ' ὅμως ἠνεσχόμην τὸ πρῶτον Ar.<i>Nu</i>.1363<br /><b class="num">•</b>en griego tard. [[y también]] σπουδήν, ἀλλὰ ἀπολογίαν 2<i>Ep.Cor</i>.7.11.<br /><b class="num">2</b> en la hipófora, refutación de una opinión del adversario [[sin embargo]] Lys.30.26, 27, And.<i>Myst</i>.148, en los discursos de los historiadores Ἀλλὰ τοῖς χρήμασιν; Th.1.80, cf. 6.38, X.<i>Cyr</i>.7.5.83, en los discursos de las tragedias de Eurípides, E.<i>Ph</i>.1618, ἀλλ' ὡς E.<i>Hipp</i>.1013.<br /><b class="num">II</b> la negación acompaña a [[ἀλλά]] y se opone a una frase afirmativa [[pero no]], [[que no]] [[ἐκεῖθεν]], ἀλλ' οὐκ [[ἐνθένδε]] ἡρπάσθη Pl.<i>Phdr</i>.229d, ταῦτα πάντα γέγονεν διὰ τὴν ἡμετέραν ἄνοιαν, ἀλλ' οὐ διὰ τὴν ἐκείνου δύναμιν Isoc.4.137<br /><b class="num">•</b>simplemente [[y no]] πολλῶν ἀγαθῶν ἀ. οὐχὶ πολλῶν κακῶν αἴτιον Lys.14.16, ἢ περὶ σμικροῦ οἴεσθε νυνὶ κινδυνεύειν ... ἀλλ' οὐ περὶ τούτου τοῦ κτήματος Pl.<i>La</i>.185a.<br /><b class="num">B</b> id. id. c. frases negativas<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[sino]] οὐδὲ μὲν Ἕκτωρ μίμνεν ... ἀλλ' ... ἐφορμᾶται <i>Il</i>.15.690, οὐ κακός, ἀλλ' [[ἀγαθός]] Thgn.212, οὔτοι συνέχθειν, ἀλλὰ συμφιλεῖν ἔφυν S.<i>Ant</i>.523, φαίνεται γὰρ ἠ νῦν Ἑλλὰς καλουμένη οὐ πάλαι βεβαίως οἰκουμένη, ἀλλὰ μεταναστάσεις τε οὖσαι Th.1.2, νῦν οὐ περὶ δόξης οὐδ' ὑπὲρ μέρους χώρας πολεμοῦσιν, ἀλλ' ἀναστάσεως καὶ ἀνδραποδισμοῦ τῆς πατρίδος D.1.5, οὐ πᾶς ὁ λέγων μοι· κύριε κύριε, ... ἀλλ' ὁ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ Πατρός μου <i>Eu.Matt</i>.7.21<br /><b class="num">•</b>c. dat. dependiente de or. nominal [[excepto]], [[a no ser]] ἡδέα δ' οὐκ ἔστιν, ἀλλὰ τούτοις Arist.<i>EN</i> 1176<sup>a</sup>22<br /><b class="num">•</b>οὐ μόνον ... ἀλλὰ καί [[no sólo ... sino también, sino incluso]] οὐ μόνον τὴν σὴν γυναῖκα διέφθαρκεν ἀλλὰ καὶ ἄλλας πολλάς Lys.1.16, ἐκπλαγέντος δὲ οὐκ ἐμοῦ μόνον, ἀλλὰ καὶ τῶν συμπρέσβεων ἁπάντων Aeschin.2.36, οὐ μόνον δὲ Χαριάδης τοῦτο πεποίη κεν, ἀλλὰ καὶ [[ἄλλοι]] πολλοί Is.4.21<br /><b class="num">•</b>μὴ μόνον ... ἀλλὰ καὶ [[no sólo ... sino también]] μὴ μόνον μέρη τινὰ τοῦ ἱεροῦ κατα[ρι] πτόντων ἀλλὰ καὶ τά τε λίθινα ἔργα τοῦ ἀδύτου [δι] ασχισ[ά] ντων <i>PTeb</i>.781.9 (II a.C.)<br /><b class="num">•</b>οὐ μόνον οὐ ... ἀλλὰ καί no sólo no ... sino que incluso</i> Is.1.14<br /><b class="num">•</b>sin καί: κοὐ μόνον βουλεύματα, ἀλλ' ἔργα δρώμεν' S.<i>Ph</i>.556<br /><b class="num">•</b>sin μόνον: οὐχ ἑσπέρας ... ἀλλὰ καὶ μεσημβρίας E.<i>Fr</i>.1006, ὅρα μὴ τοὐμόν, ἀλλὰ καὶ τὸ σόν S.<i>Ai</i>.1313<br /><b class="num">•</b>οὐχ ὅπως ... [[ἀλλά]] Is.6.21, D.19.265, μὴ ὅτι ... [[ἀλλά]] Pl.<i>Ap</i>.40d<br /><b class="num">•</b>οὐ ... ἀλλὰ μόνον [[no ... sino solamente]], <i>PSI</i> 1033.7 (II d.C.).<br /><b class="num">2</b> la negación acompañada de [[ἄλλος]] u otro adj. indef. [[sino]], [[no otro que]] οὔ τί μοι [[αἴτιος]] [[ἄλλος]], ἀλλὰ τοκῆε <i>Od</i>.8.312, οὐδέ τις ἄλλη φαίνετο γαιάων, ἀλλ' οὐρανὸς ἠδὲ θάλασσα <i>Od</i>.12.404, μὴ ἐξέστω Φιλίσκῳ γυναῖκα [[ἄλλην]] ἐπ[α] γ[α] γέσθαι ἀλλὰ Ἀπωλλωνίαν <i>PTeb</i>.104.19 (I a.C.)<br /><b class="num">•</b>c. οὔτις: ἔπαισε δ' [[αὐτόχειρ]] νιν οὔτις, ἀλλ' ἐγὼ τλάμων S.<i>OT</i> 1332.<br /><b class="num">3</b> la negación acompañada de adv. o adj. compar. [[no tanto ... como]] καὶ ἔστιν ὁ πόλεμος οὐχ ὅπλων τὸ πλέον, ἀλλὰ δαπάνης Th.1.83, τὸν τάφον ἐπισημότατον, οὐκ ἐν ᾧ κεῖνται μᾶλλον, ἀλλ' ἐν ᾧ ἡ [[δόξα]] αὐτῶν ... καταλείπεται Th.2.43, οὐ γὰρ νομίζομεν ἡμῖν τούτους δεινοτέρους, ὅσοι ἠπειρῶται ... ἀλλὰ τοὺς νησιώτας Th.5.99<br /><b class="num">•</b>el compar. acompaña a [[ἀλλά]] [[no ... sino más bien]] οὐ δεδύνημαι τὸν λόγον ... ἀποσείεσθαι ἀλλὰ μᾶλλον ... τὸ αἴτιον τῇ στενώσει ... ἀνεθέμην <i>POxy</i>.1869.10 (VI/VII d.C.).<br /><b class="num">II</b> c. μή en la crasis μἀλλὰ [[no ... sino]], [[más bien]] después de una pregunta μῶν ἡλιαστά; - μἀλλὰ θἀτέρου τρόπου, ἀπηλιαστά Ar.<i>Au</i>.109, σὲ δὲ ταῦτ' ἀρέσκει; - μἀλλὰ πλεῖν ἢ μαίνομαι Ar.<i>Ra</i>.103, cf. 611, 745, 751.<br /><b class="num">C</b> <b class="num">I</b>en principales de períodos condicionales o causales<br /><b class="num">1</b> c. subordinadas afirmativas [[al menos]], [[sin embargo]], [[en todo caso]] εἴ περ [[γάρ]] σ' Ἕκτωρ γε κακὸν καὶ ἀνάλκιδα φήσει, ἀλλ' οὐ πείσονται Τρῶες <i>Il</i>.8.154<br /><b class="num">•</b>reforzado por καί: εἴ περ [[γάρ]] τε χόλον γε καὶ [[αὐτῆμαρ]] κατεπέψῃ, [[ἀλλά]] τε καὶ μετόπισθεν ἔχει κότον <i>Il</i>.1.82<br /><b class="num">•</b>reforzado por γε: εἰ δὲ σὺ καρτερός ἐσσι ... ἀλλ' ὅ γε φέρτερός ἐστιν <i>Il</i>.1.281, εἰ καὶ σμικρά, ἀλλ' ὧν ἴση γε ἡ χάρις Hdt.3.140, en griego posterior a Homero tiende a ceñirse a oraciones c. prótasis negativas, pero en lit. crist. respondiendo a prótasis afirmativas, c. valor enfático ἀλλὰ καὶ también</i>, <i>Ep.Rom</i>.6.5.<br /><b class="num">2</b> c. subord. negativas [[de todas formas]], [[a pesar suyo]], [[al menos]] o simplemente [[pues entonces]] αἰ δὲ δῶρα μὴ δέκετ', ἀλλὰ δώσει Sapph.1.22, νῦν ὦν ἐπειδὴ οὐκ ὑμεῖς ἤρξατε τούτου τοῦ λόγου, ἀλλ' ἡμεῖς ἄρξομεν Hdt.9.48, ἐπεὶ γεραόν πατέρα ... οὐκ ἀνέτλατ' ... ἀλλ' ἐμέ ... οἰκτίραθ' S.<i>OC</i> 241<br /><b class="num">•</b>reforzado por γε [[sin embargo]] εἰ δὲ μή (ὁρῶ), ἀλλ' [[ἀκούω]] γε Pl.<i>Grg</i>.470d, καὶ ταῦτ' εἰ μὴ πανταχοῦ καθέστηκεν, ἀλλὰ τό γε [[βούλημα]] τῆς πολιτείας τοιοῦτόν ἐστιν Isoc.3.15, εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμὶ [[ἀπόστολος]], [[ἀλλά]] γε ὑμῖν εἰμι 1<i>Ep.Cor</i>.9.2.<br /><b class="num">II</b> c. determ. temp. [[por lo menos]] ἢ γνώσεται [[γοῦν]] ἀλλὰ τηνικαῦθ' S.<i>Ant</i>.779, gener. acompañado de adv. temp. ἀλλὰ νῦν S.<i>El</i>.411, Ar.<i>Au</i>.1598, Lys.10.15, D.3.33, ἀλλὰ τῷ χρόνῳ S.<i>El</i>.1013, E.<i>Med</i>.912.<br /><b class="num">D</b> en comienzos de frase<br /><b class="num">I</b> en órdenes, ruegos, preguntas, c. idea positiva<br /><b class="num">1</b> c. imperat. [[ea]], [[así pues]], ἀλλ' ἀκέουσα κάθησο <i>Il</i>.1.565, ὦ νέοι, ἀλλὰ μάχεσθε Tyrt.6.15, ἀλλὰ σὺ μέν ... ὦ Μωυσῆ, χρῶ νόμοις I.<i>AI</i> 4.145, ἀλλὰ ... ἐπίθες τὴν χεῖρά σου ἐπ' αὐτήν <i>Eu.Matt</i>.9.18<br /><b class="num">•</b>c. imperat. convertido en exclam. ἀλλ' ἄγ' ὀΐστευσον Μενελάου κυδαλίμοιο <i>Il</i>.4.100, ἀλλ' [[ἄγε]] δή, ὦ Κρίτων, πειθώμεθα αὐτῷ Pl.<i>Phd</i>.116d, ἀλλ' ἴθι <i>Il</i>.14.267<br /><b class="num">•</b>c. opt. expresando un deseo [[ea]], [[pues que]] ἐλαύνομαι δὲ κοὐκέτ' ἂν μείναιμ' [[ἐγώ]]. - ἀλλ' εὐτυχοίης A.<i>Ch</i>.1063, ἀλλ' ἵλεῳ μὲν τὸν ἱκέτην δεξαίατο S.<i>OC</i> 44, ἀλλὰ καὶ σὺ τῶν αὐτῶν τύχοις E.<i>Supp</i>.1182<br /><b class="num">•</b>c. subj. ἀλλ' ἴομεν <i>Il</i>.6.526, ἀλλ' ... ἀπειλησώμεθα αὐτοῖς μηκέτι λαλεῖν ἐπὶ τῷ ὀνόματι τούτῳ μηδενὶ ἀνθρώπων <i>Act.Ap</i>.4.17.<br /><b class="num">2</b> en alternativas afirmativas, interr. o imperat. [[pues entonces]] πατέρα δέ μοι δὸς εἰσιδεῖν. - οὐκ ἂν τύ χοις. - ἀλλὰ παρθένους ἀδελφάς E.<i>Ph</i>.615, cf. Ar.<i>Pl</i>.1155<br /><b class="num">•</b>casi adverb. y no conectivo σὺ δ' ἀλλὰ τούτων λέξον τι τῶν νεωτέρων pues entonces recita algo de los autores modernos</i> Ar.<i>Nu</i>.1369, τόλμησον ... κτανεῖν. - αἰδούμεθ' ... - νῦν δ' ἀλλὰ παῖδα τὸν ἐπί σοὶ πεφηνότα E.<i>Io</i> 978, cf. Antiph.161.1.<br /><b class="num">3</b> para introducir una pregunta insistente [[pues]], [[pero]] οὐκ ἔστιν ... Ζεύς. - ἀλλὰ τίς; Ar.<i>Nu</i>.827, ἀλλὰ πῶς ποιεῖ; X.<i>Cyr</i>.1.3.11, ἀλλὰ ποῖον, ὦ Σώκρατες, ἐπιχειρήσομεν φίλον ποιεῖσθαι; X.<i>Mem</i>.2.6.4.<br /><b class="num">4</b> c. interrogación expresando sorpresa, c. fut. ¿[[pero ...]]? ἀλλὰ κτενεῖς νυμφεῖα τοῦ σαυτοῦ τέκνου; S.<i>Ant</i>.568, ἀλλὰ δεσποτῶν κρατήσεις [[δοῦλος]] ὤν; E.<i>Hel</i>.1630.<br /><b class="num">II</b> como asentimiento [[sí]], [[bien]], [[en verdad]] ἐρώτα ἢ ἀποκρίνου. - ἀλλὰ ποιήσω ταῦτα Pl.<i>Grg</i>.462b, ἀλλὰ νὴ [[Δία]] πειράσομαι X.<i>Mem</i>.3.3.15, νὴ τοὺς θεοὺς ἀλλ' ἐπιθυμῶ Pl.<i>Grg</i>.481b.<br /><b class="num">III</b> al principio de un discurso [[bueno]], [[bien]] X.<i>Smp</i>.1.1, <i>An</i>.3.1.45, 7.6.9, <i>Cyr</i>.5.2.8, Hyp.<i>Dem</i>.1, <i>Eux</i>.1<br /><b class="num">•</b>al principio de un discurso que responde a otro y por tanto con matiz adversativo <i>Od</i>.4.472, X.<i>HG</i> 2.3.35, 4.1.34, <i>Cyr</i>.2.2.18, ἀλλ' ὡς Men.<i>Georg</i>.22<br /><b class="num">•</b>al principio de un discurso que responde a una invitación a hablar, X.<i>An</i>.3.1.35, <i>Cyr</i>.2.3.5, 5.1.24.<br /><b class="num">E</b> [[ἀλλά]] c. otras partíc.<br /><b class="num">I</b> ἀλλ' ἢ<br /><b class="num">1</b> op. a una negación c. [[ἄλλος]] o un pron. indef. [[sino que]], [[solamente]] οὔτε [[ἄλλος]] πώποτέ μοι παρέσχε τὰ [[ἑαυτοῦ]] διοικεῖν ἄλλ' ἢ σὺ νυνὶ ἐθέλεις παρέχειν X.<i>Oec</i>.2.13<br /><b class="num">•</b>op. no a toda la frase sino sólo a una palabra [[sino sólo]], [[excepto]] ὥστε μηδὲν ἄλλο δοκεῖν εἶναι ἀληθὲς ἀλλ' ἢ τὸ σωματοειδές Pl.<i>Phd</i>.81b, τίνα ἄλλον ἔχουσι λόγον βοηθοῦντες ἐμοὶ ἀλλ' ἢ τὸν ὀρθόν τε καὶ δίκαιον; Pl.<i>Ap</i>.34b, μήτε συγγνώμης μήτ' [[ἄλλου]] μηδενός εἰσιν ἀλλ' ἢ τοῦ πλείονος D.37.53, οὐδὲν γὰρ ἄλλο σημαίνει τὸ λευκὸν ἀλλ' ἢ ποιόν Arist.<i>Cat</i>.3<sup>b</sup>19, ἐν οὐδεμιᾷ τέχνῃ ἀλλ' <ἢ> ἐν ῥητορικῇ καὶ ἑριστικῇ Arist.<i>Rh</i>.1402<sup>a</sup>27.<br /><b class="num">2</b> op. a una neg. sin [[ἄλλος]] [[a no ser]] οὐχὶ φιλεῖ ... ἀλλ' ἢ διὰ τοῦτ' αὔθ' ὁτιή σου τῆς ἀνθρακιᾶς ἀπολαύει Ar.<i>Eq</i>.780, [[εἶπον]] ... τό τε λοιπὸν μηδετέρους δέχεσθαι ἀλλ' ἢ μιᾷ νηὶ ἡσυχάζοντας Th.3.71, αὐτῷ δ' οὐ συγγεγονέναι ἀλλ' ἢ παιδὶ ὄντι Pl.<i>La</i>.187d, μὴ χρῆσθαι ἐλαίῳ ἀλλ' ἢ ὅτι σμικροτάτῳ Pl.<i>Prt</i>.334c, τὴν δὲ γῆν ... μὴ ἐξεῖναι ἐξάγειν μηδε<ν>ὶ ἀλλ' ἢ εἰς αὐτὸ τὸ χωρίον <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.2492.28 (Ática IV a.C.).<br /><b class="num">II</b> ἀλλ' ἦ introduciendo una pregunta [[pero acaso]], [[pero en verdad]], [[pero por qué]] ἀλλ' ἦ δόλον τιν' ὦ ξέν' [[ἀμφί]] μοι πλέκεις; A.<i>Ch</i>.220, ἀλλ' ἦ ... οὐκ ἐᾷ θεός ... E.<i>Heracl</i>.425, ἀλλ' ἦ τις ἔστι Ζηνὸς ὄνομ' ἔχων ... E.<i>Hel</i>.490.<br /><b class="num">III</b> c. [[γάρ]]<br /><b class="num">1</b> c. negación [[pero como no]] ἀλλ' οὐ [[γάρ]] σφιν ἐφαίνετο κέρδιον εἶναι μαίεσθαι προτέρω, τοὶ μὲν πάλιν [[αὖτις]] ἔβαινον <i>Od</i>.14.355, ἀλλ' οὐ γὰρ ἔπειθε, διδοῖ τὸ φᾶρος Hdt.9.109<br /><b class="num">•</b>a veces se sobreentiende el verbo ἀλλ' οὐ [[γάρ]] σ' [[ἐθέλω]] pero (no tengas cuidado) porque no quiero ...</i>, <i>Il</i>.7.242, ἀλλ' οὐ [[γάρ]] οἱ παρέσχε ἐς τότε Hdt.8.8<br /><b class="num">•</b>en frases afirmativas ἀλλὰ γὰρ Κρέοντα λεύσσω ... παύσω ... γόους cesaré en mis lamentos porque veo a Creonte</i> E.<i>Ph</i>.1307, ἀλλὰ ... [[γάρ]] τοι S.<i>Ph</i>.81, ἀλλ' ὅτε γὰρ δή S.<i>Ai</i>.167, cf. <i>Ant</i>.155.<br /><b class="num">2</b> οὐ γὰρ ἀλλὰ [[desde luego]], [[pues realmente]] οὐ γὰρ ἀλλ' ὑπερβάλλει τάδε E.<i>Ba</i>.785, οὐ γὰρ ἀλλ' ἔχω κακῶς Ar.<i>Ra</i>.58.<br /><b class="num">IV</b> ἀλλ' [[ἄρα]] usado en transiciones [[pues bien]], <i>Il</i>.6.418, 12.320<br /><b class="num">•</b>para introducir una objeción [[pero en verdad]] Pl.<i>Ap</i>.25a<br /><b class="num">•</b>para introducir una interrogación ἀλλ' [[ἆρα]] ...; pero ¿acaso ... ?</i> Pl.<i>R</i>.381b.<br /><b class="num">V</b> c. otras partíc.<br /><b class="num">1</b> οὐ μὴν [[ἀλλά]] c. verbo impl. [[pero]], [[sin embargo]] ὁ ἵππος πίπτει ... καὶ μικροῦ κἀκεῖνον ἐξετραχήλισεν. Οὐ μὴν ἀλλ' ἐπέμεινεν ὁ Κῦρος μόλις πως X.<i>Cyr</i>.1.4.8, ταὐτὸν τοῦτ' ἂν αἱροίμην. Οὐ μὴν [[ἀλλά]] που καὶ Κλεινίᾳ τῷδ' ἀρέσκειν [[δεῖ]] τὰ νῦν νομοθετούμενα Pl.<i>Lg</i>.722a, cf. D.19.135, <i>UPZ</i> 6.22, 110.116 (ambos II a.C.), οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ... y no sólo eso, sino que ...</i>, <i>POxy</i>.2133.24 (III d.C.).<br /><b class="num">2</b> οὐ μέντοι ἀλλὰ [[sin embargo]] Th.5.43, Pl.<i>Cra</i>.436d.<br /><b class="num">3</b> ἀλλ' οὖν concesivo [[de todas formas]] Ar.<i>Ra</i>.1298, Aeschin.3.86.<br /><b class="num">4</b> ἀλλὰ καὶ ὧς [[pero aun así]], [[sin embargo]], <i>Il</i>.1.116, ἀλλ' οὐδ' ὣς <i>Od</i>.1.6.<br /><b class="num">5</b> ἀλλ' εἰ [[y qué si ...]], [[ea]], [[vamos a]], <i>Il</i>.16.559.<br /><b class="num">VI</b> ἀλλὰ καὶ τοῦτο [[una y otra vez]], [[constantemente]] Lib.<i>Decl</i>.51.3. | |||
}} | }} | ||
