immortale

From LSJ

Βίος κέκληται δ' ὡς βίᾳ πορίζεται → Vi quia paratur vita, vita dicitur → Weil's auf gewaltsamem Streben beruht, heißt's Lebensgut

Menander, Monostichoi, 66

Latin > French (Gaffiot 2016)

immortālĕ, n. pris advt (immortalis), éternellement : Val. Flacc. 7, 362 ; Stat. Th. 4, 833.