διὰ χαρίτων γίγνεσθαί τινι → be pleasing to one
prae-sĭlĭo: īre, a false reading, Plaut. Stich. 3, 2, 13; v. prosilio.
præsiliō, præsiliunt Pl. St. 466, mauv. leçon p. prosiliunt.
praesilio, is, ire. n. 4. (salio.) :: 先跳。Prae laetitia lacrymae praesiliunt mihi 吾不禁喜淚交流。
