propitiator
From LSJ
Ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι → I seem, then, in just this little thing to be wiser than this man at any rate, that what I do not know I do not think I know either
Latin > English
propitiator propitiatoris N M :: atoner, propitator; (often Christ in eccl.)
Latin > English (Lewis & Short)
prŏpĭtĭātor: ōris, m. propitio,
I a propitiator (eccl. Lat.): habentes propitiatorem dominum nostrum Jesum Christum, Hier. Ep. 21, n. 2; Ambros. in Luc. prol. 7.
Latin > French (Gaffiot 2016)
prŏpĭtĭātŏr, ōris, m. (propitio), intercesseur : Hier. Ep. 21, 2.
Latin > German (Georges)
propitiātor, ōris, m. (propitio), der Versöhner, Hieron. epist. 21, 2 u. adv. Pelag. 1. no. 13. Ambros. in Luc. prol. § 7.