αντικαταστάτης
From LSJ
οὔτε σοφίας ἐνδείᾳ οὔτ' αἰσχύνης περιουσίᾳ → neither from lack of knowledge nor from superfluity of modesty
Greek Monolingual
ο κ. θηλ. -τρια
αυτός που αντικαθιστά κάποιον, αναπληρωτής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αντικαθίστημι, -θιστώ. Η λ. μαρτυρείται από το 1838 στους Ελληνικούς Κώδικες].
