ροδωτός

From LSJ

κεῖται μὲν γαίῃ φθίμενον δέμας, ἡ δὲ δοθεῖσα ψυχή μοι ναίει δώματ' ἐπουράνια → my body lies mouldering in the ground, but the soul entrusted to me dwells in heavenly abodes

Source

Greek Monolingual

-ή, -όν, Α
το ουδ. ως ουσ. τὸ ῥοδωτόν
το ροδόσταγμα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ῥόδον, μέσω ενός αμάρτυρου ρ. ῥοδῶ].