ἐκμειλίσσομαι
From LSJ
ἡ δὲ φύσις φεύγει τὸ ἄπειρον· τὸ μὲν γὰρ ἄπειρον ἀτελές, ἡ δὲ φύσις ἀεὶ ζητεῖ τέλος → nature, however, avoids what is infinite, because the infinite lacks completion and finality, whereas this is what Nature always seeks
French (Bailly abrégé)
rendre doux comme du miel ; fig. adoucir, calmer, acc..
Étymologie: ἐκ, μειλίσσομαι.
Greek (Liddell-Scott)
ἐκμειλίσσομαι: ἀποθ., καταπραΰνω, Ἀππ. Ἐμφ. 1. 97, Πλούτ. 3. 380C.
Russian (Dvoretsky)
ἐκμειλίσσομαι: смягчать, умилостивлять (τὴν τοῦ κακοῦ δαίμονα Plut.).
