View source for ὑποστατικός

{{LSJ1
|Full diacritics=ὑποστᾰτικός
|Medium diacritics=ὑποστατικός
|Low diacritics=υποστατικός
|Capitals=ΥΠΟΣΤΑΤΙΚΟΣ
|Transliteration A=hypostatikós
|Transliteration B=hypostatikos
|Transliteration C=ypostatikos
|Beta Code=u(postatiko/s
|Definition=ή, όν, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[able]] or [[willing to face]], c. gen. rei, ὑ. τῶν δοκούντων δεινῶν Muson.<span class="title">Fr.</span>8p.39H. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> abs., [[patient]], [[steadfast]], [[firm]], <span class="bibl">Arist.<span class="title">EE</span>1222a33</span> (Comp.); ἔν τινι <span class="bibl">D.S.20.78</span>. Adv -κῶς <span class="bibl">Plb.5.16.4</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> [[belonging to substance]], [[substantial]], <span class="bibl">Arr. <span class="title">Epict.</span>1.20.17</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> c. gen. rei, <b class="b2">giving substance to, causing the existence of</b>, τῶν ὅλων <span class="bibl">Procl. <span class="title">in Prm.</span>p.537</span> S., cf. <span class="title">Inst.</span>25, <span class="bibl">Herm. <span class="title">in Phdr.</span>p.136</span> A., <span class="bibl">Dam.<span class="title">Pr.</span>300</span>; opp. <b class="b3">φθαρτικός</b>, <span class="bibl">Ammon. <span class="title">in Porph.</span>103.15</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">III</span> <b class="b3">-κόν, τό,</b> [[entrance-fee]] paid by initiates, <span class="title">IG</span>5(1).1390.50 (Andania, i B. C.).</span>
}}
{{ls
|lstext='''ὑποστᾰτικός''': -ή, -όν, ὁ ἱκανὸς ἢ [[πρόθυμος]] νὰ ὑποβληθῇ εἴς τι ἢ νὰ ἀναλάβῃ τι, [[μετὰ]] γεν. πράγματος, ὑπ. δεινῶν Μέτωπ. Πυθαγόρειος παρὰ Στοβ. 1, 64 (10, 48). 2) ἀπολ., ὑπομονητικός, [[σταθερός]], [[εὐσταθής]], Λατ. fortis, Ἀριστ. Ἠθ. Εὐδ. 2. 5, 5· ἔν τινι Διόδ. 20. 78. - Ἐπίρρ., -κῶς, Πολύβ. 5. 16, 4. ΙΙ. ὁ ἀνήκων εἰς τὴν ὑπόστασιν, τὴν οὐσίαν, [[οὐσιώδης]], Ἀρρ. Ἐπίκτ. 1. 20, 17. 2) [[μετὰ]] γεν. πράγματος, ὁ ἀποτελῶν τὴν οὐσίαν τινός, τὴν ὑπόστασιν [[αὐτοῦ]], Διον. Ἀρεοπ. 865Β. ΙΙΙ. Παρὰ τοῖς θεολόγοις, [[προσωπικός]], πρβλ. [[ὑπόστασις]] Β. V.
}}
{{grml
|mltxt=-ή, -ό / [[ὑποστατικός]], -ή, -όν, ΝΜΑ [[ὑφίστημι]]<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> <b>ιατρ.</b> αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην [[υπόσταση]], που οφείλεται στην κάθοδο του αίματος, υπό την [[επίδραση]] της βαρύτητας, στα χαμηλότερα [[σημεία]] του σώματος, με τη [[μορφή]] παθητικής υπεραιμίας («υποστατική [[πνευμονία]]»)<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «υποστατική [[ένωση]]»<br /><b>θεολ.</b> [[ένωση]] τών δύο φύσεων του Χριστού, της θείας και της ανθρώπινης, σε μία [[υπόσταση]] ή σε ένα [[πρόσωπο]]<br /><b>μσν.</b><br /><b>θεολ.</b> [[προσωπικός]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[ικανός]] ή [[πρόθυμος]] να αναλάβει [[κάτι]]<br /><b>2.</b> (γενικά) [[υπομονητικός]], [[καρτερικός]]<br /><b>3.</b> αυτός που έχει [[υπόσταση]], [[πραγματικός]], [[ουσιώδης]]<br /><b>4.</b> (με γεν. πράγματος) αυτός που αποτελεί την [[ουσία]], την [[υπόσταση]] κάποιου. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>ὑποστατικῶς</i> Α<br />υπομονητικά, καρτερικά.
}}
{{elru
|elrutext='''ὑποστᾰτικός:''' стойкий, выносливый Arst.
}}