View source for ἀνία

{{LSJ1
|Full diacritics=ἀνία
|Medium diacritics=ἀνία
|Low diacritics=ανία
|Capitals=ΑΝΙΑ
|Transliteration A=anía
|Transliteration B=ania
|Transliteration C=ania
|Beta Code=a)ni/a
|Definition=Ion. [[ἀνίη]], Aeol. [[ὀνία]], ἡ, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[grief]], [[sorrow]], [[distress]], [[trouble]], <span class="bibl">Hes. <span class="title">Th.</span>611</span>, Sapph.1.3 (pl.), <span class="bibl">Thgn.76</span>, etc.; ὑπὸ τῆς ἀνίας ἀνεθολοῦθ' ἡ καρδία <span class="bibl">Pherecr.116</span>; <b class="b3">εἰς ἀνίαν ἔρχεταί τινι</b> is like to be [[a mischief]] to him, <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>1138</span>, cf. <span class="bibl">Pl.<span class="title">Grg.</span>477d</span>, <span class="bibl"><span class="title">Prt.</span>355a</span>,al.: in pl., ὀνίαισι Sapph. l. c.; ἀντ' ἀ ιῶν ἀνίαι <span class="bibl">Thgn.344</span>; ἐμοὶ λιπὼν ἀνίας <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>973</span>, cf. <span class="bibl">1005</span>, <span class="bibl"><span class="title">Ph.</span>1115</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Prt.</span>353e</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> concrete, <b class="b3">δαιτὸς ἀνίη</b> [[the killjoy]] of our feast, <span class="bibl">Od.17.446</span>; <b class="b3">ἄπρηκτος ἀνίη</b> inevitable [[bane]], of Scylla, <span class="bibl">12.223</span>; ἀνίη καὶ πολὺς ὕπνος [[an annoyance]], <span class="bibl">15.394</span>. [In Hom. and S. always ῑ, also <span class="bibl">E.<span class="title">IT</span>1031</span> (s.v.l.). Other Poets made the ι long or short as the verse required, though the Homeric quantity prevailed in Ep.]</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0236.png Seite 236]] ἡ (Plat. Crat. 419 c wunderlich τὸ ἐμποδίζον τοῦ ἰέναι, E. M. von [[ἰάομαι]]), alles was unangenehm ist, Plage, Od. 15, 394. 20, 52; [[πόνος]] καὶ ἀνίη 7, 192; ὀξεῖαι Pind. N. 1, 53; Soph. Ai. 973 Phil. 1115; τρηχεῖα Ep. ad. 18 (XII. 160) u. sonst bei Dichtern; auch in Prosa, [[νόσος]], [[πενία]] Plat. Prot. 353 e Gorg. 477 d. Von Personen, δαιτὸς ἀνίη Od. 17, 446 von dem Bettler, Scylla [[ἄπρηκτος]] ἀνίη 12, 223. Bei Hom. u. Soph. ist ι immer lang, bei sp. D. wird es auch nach Bedürfniß des Verses kurz, z. B. Theogn. 76.
}}
{{ls
|lstext='''ἀνία''': Ἰων ἀνίη, Αἰολ. [[ὀνία]], ἡ, [[θλῖψις]], [[λύπη]], [[πόνος]], [[στενοχωρία]], ἀνησυχία, Ὀδ. Ο. 394, Ἡσ. Θ. 611, Σαπφ. 1. 3, Θέογν. 76, κτλ.· ὑπὸ τῆς ἀνίας ἀνεθολοῦθ’ ἡ καρδία Φερεκρ. ἐν «Μυρμηκανθρώποις» 8· τοῦτ’ εἰς ἀνίαν τοὔπος ἔρχεται τινὶ (τὸ τινὶ φυλάττει τὸν τόνον του [[χάριν]] ἐμφάσεως), ὁ [[λόγος]] [[οὗτος]] θὰ προξενήσῃ [[ἄλγος]] εἴς τινα - εἰξεύρω ποῖον, Σοφ. Αἴ. 1138· [[ὡσαύτως]] παρὰ πεζοῖς, Πλάτ. Γοργ. 477D, Πρωτ. 355Α, καὶ ἀλλαχοῦ· - [[ὡσαύτως]] κατὰ πληθ., ὀνίαισι Σαπφ. ἔνθ’ ἀνωτ.· ἀντ’ ἀνιῶν ἀνίαι Θέογν. 344· ἐμοὶ λιπὼν ἀνίας Σοφ. Αἴ. 973, πρβλ. 1005, Φ. 1115, Πλάτ. Γοργ. 353Ε. 2) ἐνεργητικῶς, [[αἰτία]] ἐνοχλήσεως, τίς [[δαίμων]] τόδε [[πῆμα]] προσήγαγε, δαιτὸς ἀνίην; Ὀδ. Ρ. 446· ἄπρηκτος ἀνίη, κακὸν [[ὅπερ]] δὲν δύναταί τις ν’ ἀποσοβήσῃ, περὶ τῆς Σκύλλης, Μ. 223· ἀνίη καὶ πολὺς [[ὕπνος]], καὶ ὁ πολὺς [[ὕπνος]] προξενεῖ ἀνίαν, Ο. 394. [Παρ’ Ὁμ. καὶ Τραγικ. (ἀλλὰ μόνον παρὰ Σοφοκλεῖ ἔνθ’ ἀνωτ. καὶ Εὐρ. Ι. Τ. 1031) τὸ ι [[εἶναι]] [[πάντοτε]] [[μακρόν]]. Ἀπὸ δὲ Θεόγν. καὶ Σαπφ. καὶ [[ἐφεξῆς]] οἱ ποιηταὶ ἔχουσι τὸ ι μακρὸν ἢ βραχὺ κατὰ τὴν ἀνάγκην τοῦ μέτρου, ἂν καὶ ἡ Ὁμηρ. [[ποσότης]] ὑπερίσχυσε παρὰ τοῖς Ἐπ., Ρουγκ. Κριτ. Ἐπιστ. σ. 276, Πόρσ. Φοίν. 1334.]
}}
{{bailly
|btext=ας (ἡ) :<br />chagrin, ennui, affliction.<br />'''Étymologie:''' DELG pas d’étym. sûre, pê parallèle <i>skr.</i> *anisja.
}}
{{Slater
|sltr=<b>ᾰνῑα</b> <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> ([[pang]] of) [[distress]] “[[ἄνευ]] ξυνᾶς ἀνίας” (P. 4.154) ὀξείαις ἀνίαισι τυπείς (N. 1.53)
}}
{{DGE
|dgtxt=-ας, ἡ<br /><br /><b class="num">• Alolema(s):</b> jón. ἀνίη <i>Od</i>.15.394; eol. ὀνία Sapph.1.3, Theoc.29.9; panf. ἀνίια <i>IPamph</i>.3.2 (IV a.C.)<br /><br /><b class="num">• Prosodia:</b> [ᾰνῑ- o ᾰνῐ-]<br />[[aflicción]], [[dolor]] enviado por un dios μή μ' ἄσαισι μήδ' ὀνίαισι δάμνα, πότνια, θῦμον Sapph.l.c., cf. Pi.<i>P</i>.4.154<br /><b class="num">•</b>en gener. ἐνὶ στήθεσσιν ἔχων ἀλίαστον ἀνίην θυμῷ καὶ κραδίῃ Hes.<i>Th</i>.611, μή ποτ' ἀνήκεστον, Κύρνε, λάβῃς ἀνίην no sea que, oh Cirno, sufras un perjuicio irreparable</i> Thgn.76, ὀξείαις ἀνίαισι τυπείς Pi.<i>N</i>.1.53, τοῦτ' εἰς ἀνίαν τοὔπος ἔρχεταί τινι S.<i>Ai</i>.1138, ἰδοίμαν δέ νιν ... τὸν ἴσον χρόνον ἐμὰς λαχόντ' ἀνίας ¡ojala le vea padeciendo mi mal durante el mismo tiempo!</i> S.<i>Ph</i>.1115, ταῖς σαῖς ἀνίαις χρήσομαι E.<i>IT</i> 1031, ὑπὸ τῆς ἀνίας ἀνεθολοῦθ' ἡ καρδία Pherecr.116, γάμοι πλήθουσιν ἀνίας Theoc.27.25, cf. <i>Od</i>.l.c., A.<i>Pers</i>.1055, 1061, S.<i>Ai</i>.973, 1005, Pl.<i>Prt</i>.353e, 355a, <i>Grg</i>.477d, Call.<i>Fr</i>.263.2, 714, Theoc.29.9, Chrysipp.<i>Stoic</i>.3.96, 99<br /><b class="num">•</b>concr. δαιτὸς ἀνίην peste del banquete</i> de Odiseo <i>Od</i>.17.446, de Escila ἄπρηκτον ἀνίην mal irremediable</i>, <i>Od</i>.12.223.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> De la raíz *<i>H3en-\H3n</i>- ‘peso’, ‘carga’, cf. lat. <i>onus</i>; tb. se ha propuesto *<i>an-is-i̯ā</i>, cf. ai. <i>iṣ</i>- ‘desear’.
}}
{{grml
|mltxt=<b>(I)</b><br />η (AM [[ἀνία]])<br /><b>νεοελλ.</b><br />η [[στενοχώρια]] και η [[κακοκεφιά]] που προκαλεί η [[έλλειψη]] οποιασδήποτε ασχολίας ή η μονότονη [[επανάληψη]] των ίδιων εντυπώσεων και παραστάσεων, [[πλήξη]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[ανησυχία]], [[στενοχώρια]], [[θλίψη]], [[πόνος]], [[ενόχληση]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Αβέβαιης ετυμολ. Πιθανότερη φαίνεται η [[σύνδεση]] με το αρχ. ινδ. <i>άmivᾱ</i> «[[βάσανο]], [[ενόχληση]]», που προϋποθέτει [[ανομοίωση]] του χειλικού <i>m</i>-<i>u</i> σε <i>n</i>-<i>u</i>. Σύμφωνα με [[άλλη]] [[άποψη]] η λ. προέρχεται από τ. <i>anis</i>-<i>yᾱ</i> (<b>[[πρβλ]].</b> αρχ. ινδ. <i>anista</i>-«[[ολέθριος]], [[απαίσιος]]», θ. <i>is</i>-, συγγενές με το [[ίμερος]] «[[πόθος]], [[επιθυμία]]» <b>κ.λπ.</b>). Λιγότερο πιθανή φαίνεται η [[σύνδεση]] με το λατ. <i>onus</i> «[[βάρος]], [[ενόχληση]]», κ.λπ.<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> [[ανιαρός]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[ανιάζω]]].<br /><b>(II)</b><br />ἁνία, η (Α)<br />[δωρ. τ. του [[ἡνία]]] το [[χαλινάρι]] («ἀκηράτοις ἁνίαις» ([[Πίνδαρος]]).
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἀνία:''' Ιων. [[ἀνίη]], Αιολ. [[ὀνία]], ἡ,<br /><b class="num">1.</b> [[λύπη]], [[θλίψη]], [[μελαγχολία]], στενοχώρια, σε Ομήρ. Οδ., Ησίοδ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> Ενεργ., δαιτὸς [[ἀνίη]], αίτια ενοχλήσεως, σε Ομήρ. Οδ. (Στον Όμηρ. και Σοφ. <i>ῑ ή ῐ</i>· στους άλλους ποιητές, <i>ῑ</i>), (αμφίβ. προέλ.).
}}
{{elru
|elrutext='''ἀνία:''' эп.-ион. [[ἀνίη]], эол. [[ὀνία]] (ῐ, реже ῑ) ἡ горе, печаль, скорбь, мука Hom., Hes., [[Sappho]], Soph., Plut.
}}
{{etym
|etymtx=-ίη<br />Grammatical information: f.<br />Meaning: [[grief]], [[distress]] (Od.).<br />Dialectal forms: Aeol. <b class="b3">ὀνία</b><br />Derivatives: <b class="b3">ἀνιαρός</b>, <b class="b3">-ηρός</b> (Od.) [[grievous]]. - Denom. verbs: <b class="b3">ἀνιάω</b> [[grieve]], [[distress]] (Od.); also <b class="b3">ἀνιάζω</b> (Il.).<br />Origin: XX [etym. unknown]<br />Etymology: Mostly connected with Skt. [[ámīvā]] f. [[disease]], [[pain]], which requires <b class="b2">m-u̯</b> > <b class="b2">n-u̯</b>. Kuiper, AION 1 (1959) 57ff. assumes <b class="b2">*an-is-ya</b> to Skt. <b class="b2">iṣ-</b> [[to desire]], cf. <b class="b2">an-iṣṭa-</b> [[unwished for]].
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[deriv. uncertain].] [In Hom. and Soph. ῑ: in [[other]] Poets ι or ῑ.]<br /><b class="num">1.</b> [[grief]], [[sorrow]], [[distress]], [[trouble]], Od., Hes., etc.<br /><b class="num">2.</b> [[actively]], δαιτὸς [[ἀνίη]] the [[bane]] of our [[feast]], Od.
}}
{{FriskDe
|ftr='''ἀνία''': {aní̄̆a}<br />'''Grammar''': f.<br />'''Meaning''': [[Plage]] (ion. att. seit Od., äol. [[ὀνία]]).<br />'''Derivative''': Ableitungen: [[ἀνιαρός]], -ηρός (ion. att. seit Od.) [[lästig]], auch (selten) [[betrübt]]; ἄνια n. pl. ib. (A. ''Pers''. in lyr.), retrograde Bildung nach Muster von [[φιλία]] : [[φίλιος]]. — Denominative Verba: [[ἀνιάω]] [[beleidigen]], [[belästigen]] (ion. att. seit Od.); daneben [[ἀνιάζω]] (ep. seit Il.; zur Bildung Schwyzer 734 θ).<br />'''Etymology''' : Nicht sicher gedeutet. Am meisten empfiehlt sich Leo Meyers und Wackernagels (Glotta 14, 54f.) Vergleich mit aind. ''ámīvā'' f. [[Plage]], der indessen eine Dissimilation der Labiale ''m''-''u̯'' zu ''n''-''u̯'' voraussetzt. Weniger glaubhaft zu lat. ''onus'' usw., s. WP. 1, 132f. m. Lit., Pok. 321f.<br />'''Page''' 1,111-112
}}
{{WoodhouseReversedUncategorized
|woodrun=[[distress]], [[grief]], [[pain]], [[sorrow]], [[vexation]], [[physical or mental pain]]
}}