View source for πυρεῖον

{{LSJ1
|Full diacritics=πῠρεῖον
|Medium diacritics=πυρεῖον
|Low diacritics=πυρείον
|Capitals=ΠΥΡΕΙΟΝ
|Transliteration A=pyreîon
|Transliteration B=pyreion
|Transliteration C=pyreion
|Beta Code=purei=on
|Definition=Ion. πυρ-ήϊον, τό, mostly in pl., <span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[firesticks]], h.Merc.111, <span class="bibl">S.<span class="title">Ph.</span> 36</span>, <span class="bibl">Thphr.<span class="title">HP</span>5.3.4</span>, <span class="bibl">D.S.5.67</span>, etc.; τάχ' ἂν . . τρίβοντες, ὥσπερ ἐκ πυρείων, ἐκλάμψαι ποιήσαιμεν τὴν δικαιοσύνην <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span>435a</span>; <b class="b3">πυοεῖά τε</b> χερσὶν ἐνώμων <span class="bibl">Theoc.22.33</span>; ἀμφὶ πυρήϊα δινεύεσκον <span class="bibl">A.R.1.1184</span>; πυρεῖα συντρίψαντες Luc.<span class="title">VH</span>1.32; the stationary piece was called [[ἐσχάρα]], the drill [[τρύπανον]], <span class="bibl">Thphr.<span class="title">Ign.</span>64</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> sg., [[earthen pan for coals]] (= [[θυμιατήριον]], Hsch. (πυρίον), Phot., Suid.), <span class="bibl">LXX<span class="title">Ex.</span>27.3</span>: pl., ib.<span class="bibl"><span class="title">2 Ch.</span>4.11</span>,<span class="bibl">21</span>.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0821.png Seite 821]] τό, ion. [[πυρήϊον]], im plur., – 1) die Hölzer, welche man als das früheste Feuerzeug brauchte, indem man mit einem Holz an einem andern hohlen rieb, bis sie sich entzündeten, πυρήϊα, H. h. Merc. 111, als Erfindung des Hermes bezeichnet; übh. Feuerzeug, Soph. Phil. 36; vgl. Plat. τάχ' ἂν τρίβοντες ὥςπερ ἐκ πυρείων ἐκλάμψαι ποιήσαιμεν τὴν δικαιοσύνην, Rep. IV, 435 a; τὰ πυρεῖα συντρίψαντες, Luc. V. H. 1, 32; vgl. An. Rh. 1, 1182. – 2) eine irdene Kohlenpfanne, LXX., Hesych. – Bei den Persern der Ort, wo das heilige Feuer unterhalten wird, Suid.
}}
{{ls
|lstext='''πῠρεῖον''': Ἰων. -ήιον, τό· - ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐν τῷ πληθ., τεμάχια ξύλου προστριβόμενα ἐπ’ ἄλληλα μέχρις ὅτου ἀναφθῶσι, Λατ. igniaria, Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 111, [[ἔνθα]] ὁ [[πανάρχαιος]] [[οὗτος]] [[τρόπος]] τοῦ ἀνάπτειν πῦρ ἀποδίδεται εἰς τὸν Ἑρμῆν (ἀλλὰ παρὰ τῷ Διοδ. 5. 67 εἰς τὸν Προμηθέα), Σοφ. Φιλ. 36· τάχ’ ἂν... τρίβοντες, [[ὥσπερ]] ἐκ πυρείων, ἐκλάμψαι ποιήσαιμεν τὴν δικαιοσύνην Πλάτ. Πολ. 435Α· πυρεῖά τε χερσὶν ἐνώμων Θεόκρ. 22. 33· ἀμφὶ πυρήϊα δινεύεσκον Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 1184· πυρεῖα συντρίψαντες Λουκ. π. Ἀληθ. Ἱστ. 1. 32· τούτων τὸ ἀκίνητον διαμένον ἐκαλεῖτο [[ἐσχάρα]] ἢ [[στορεύς]], τὸ δὲ ἐπ’ [[αὐτοῦ]] [[ταχέως]] στρεφόμενον ἐκαλεῖτο [[τρύπανον]], Θεόκρ. π. Πυρὸς 64. ΙΙ. ἐν τῷ ἑνικῷ, [[ἀγγεῖον]] κεράμειον χρησιμεῦον πρὸς ἔνθεσιν ἀνημμένων ἀνθράκων, (= [[θυμιατήριον]], Σουΐδ., Ἡσύχ.), Ἑβδ. Ἔξοδ. ΚΖ´, 3)· ἐν τῷ πληθ., [[αὐτόθι]] (Β´ Παραλ. Δ´, 11 καὶ 22).
}}
{{bailly
|btext=ου (τό) :<br />ce qui sert à allumer le feu ; τὰ πυρεῖα morceaux de bois qu’on frottait l’un contre l’autre pour allumer du feu.<br />'''Étymologie:''' [[πῦρ]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''πῠρεῖον:''' Ιων. -ήΐον, τό, [[κυρίως]] στον πληθ., κομμάτια από [[ξύλο]] που προστρίβονται το ένα με το [[άλλο]] για να ανάψουν [[φωτιά]], σε Ομηρ. Ύμν., Σοφ. κ.λπ.
}}
{{elnl
|elnltext=πυρεῖον -ου, τό [πῦρ] meestal plur., dat wat dient om vuur te maken, i.h.b. (aanmaak)houtjes die men tegen elkaar wrijft.
}}
{{elru
|elrutext='''πῠρεῖον:''' ион. [[πυρήϊον]] τό горючий материал, pl. палочки для добывания огня (трением) HH, Soph., Plat., Theocr., Luc.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=πῠρεῖον, ιονιξ -ήιον, ου, τό,<br />[[mostly]] in pl. pieces of [[wood]], rubbed one [[against]] [[another]] to [[produce]] [[fire]], Hhymn., Soph., etc.
}}