View source for οὔλιος

{{LSJ1
|Full diacritics=οὔλιος
|Medium diacritics=οὔλιος
|Low diacritics=ούλιος
|Capitals=ΟΥΛΙΟΣ
|Transliteration A=oúlios
|Transliteration B=oulios
|Transliteration C=oylios
|Beta Code=ou)/lios
|Definition=α, ον, ([[οὖλος]] C) <span class="sense"><span class="bld">A</span> = [[ὀλοός]], [[baleful]], [[deadly]], <b class="b3">οὔ. ἀστήρ</b>, of the dog-star, <span class="bibl">Il.11.62</span>; epith. of Ares, <span class="bibl">Hes.<span class="title">Sc.</span>192</span>,<span class="bibl">441</span>, <span class="bibl">Pi.<span class="title">O.</span>9.76</span>; [[αἰχμαί]], [[θρῆνος]], ib.<span class="bibl">13.23</span>, <span class="bibl"><span class="title">P.</span>12.8</span>: once in Trag., οὔ. πάθος <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>932</span> (lyr.). </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> as epith. of Apollo and Artemis, <span class="bibl">Pherecyd.149</span> J., cf. Ἀπόλλων Ὄλιος <span class="title">IG</span>12(1).834.3 and 845.10 (Lindos), <span class="title">SIG</span>765.17 (ibid., i B. C.); <b class="b3">Ἀπόλλων Οὔλιος</b> also at Miletus and Delos acc. to <span class="bibl">Str.14.1.6</span>, who derives theepith. from [[οὔλειν]], Apollo and Artemis being healers: more prob. it is only a special application of sense ''1''. </span><span class="sense"><span class="bld">III</span> = [[οὖλος]] (B), [[woolly]], [[χλαμύς]] only in <span class="bibl">B.17.53</span>.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0412.png Seite 412]] (ὀλέω, [[ὄλλυμι]], vgl. Buttm. Lexil. I p. 188), wie [[ὀλοός]], [[verderblich]], schädlich; [[ἀστήρ]], der Hundsstern, dessen Leuchten mit der Sonne zugleich versengende Glühhitze erzeugt, ll. 11, 62; Ares, Hes. Sc. 192. 441, wie Pind. Ol. 9, 82; [[θρῆνος]], P. 12, 8; αἰχμαί, Ol. 13, 22; οὐλίῳ σὺν πάθει, Soph. Ai. 913; einzeln bei sp. D. – Pherecydes nannte so auch Apollo und Artemis, entweder auch die verderblichen, da beide Gottheiten den schnellen Tod bringen, oder von [[οὔλω]], [[οὖλος]], die Heilenden, denn Apollo besonders ist auch der heilende Gott; schon die Alten waren über den eigentlichen Sinn uneins, Strab. XIV p. 282; vgl. Buttm. Lexil. I, 190 u. Koen zu Greg. Cor. 234. – Einige wollen auch in der ersten Bdtg denselben Stamm [[οὔλω]] wiedererkennen u. übersetzen »heil«, »stark«, »gewaltig«, schwerlich richtig.
}}
{{ls
|lstext='''οὔλιος''': -α, -ον, ([[οὖλος]] Γ, ὀλεῖν), ὡς τὸ [[ὀλοός]], [[οὐλόμενος]], [[ὀλέθριος]], [[θανατηφόρος]], [[οὔλιος]] [[ἀστήρ]], ὁ [[ἀστήρ]] Κύων, Ἰλ. Λ. 62· ἐπίθετ. τοῦ Ἄρεως, Ἡσ. Ἀσπὶς Ἡρ. 192, 441, Πινδ. Ο. 9. 116· ἐπὶ δοράτων καὶ ἐπὶ θρήνων, [[αὐτόθι]] 13. 33, Π. 12. 14· [[ἅπαξ]] παρὰ Τραγ., οὔλ. [[πάθος]] Σοφ. Αἴ. 932· πρβλ. Buttm. Lexil. ἐν λ. [[οὖλος]] 7. ΙΙ. ὡς ἐπίθ. τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ τῆς Ἀρτέμιδος, Φερεκύδ. Ἱστ. 106, τινὲς διατηροῦσιν [[ἐνταῦθα]] τὴν ἀρχικὴν σημασίαν τοῦ [[ὀλέθριος]], [[ἐπειδὴ]] ἀμφότεροι εἶχον σχέσιν πρὸς τὸν θάνατον· τὸ [[ὄνομα]] [[Ἀπόλλων]] παράγεται ἐκ τοῦ [[ἀπόλλυμι]], ἡ δὲ Ἄρτεμις ἦτο ὀνομαστὴ διὰ τὰ ἀγανὰ βέλεα αὑτῆς· ἀλλ’ ὁ Στράβ. 635 ἑρμηνεύει τὴν λέξ. ὑγιαστικὸς καὶ παιωνικός, ἴδε [[οὔλω]].
}}
{{bailly
|btext=α, ον :<br />funeste, malfaisant.<br />'''Étymologie:''' [[ὀλοός]].
}}
{{Autenrieth
|auten=(οὖλο Od. 18.3): [[baleful]], [[deadly]], Il. 11.62†.
}}
{{Slater
|sltr=<b>οὔλῐος</b> <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[deadly]] οὐλίῳ ἐν Ἄρει (O. 9.76) [[νέων]] οὐλίαις αἰχμαῖσιν [[ἀνδρῶν]] (O. 13.23) θρασειᾶν Γοργόνων οὔλιον θρῆνον διαπλέξαισ' [[Ἀθάνα]] (P. 12.8)
}}
{{grml
|mltxt=<b>(I)</b><br />[[οὔλιος]], -ία, -ον (Α)<br /><b>1.</b> [[ολέθριος]], [[θανατηφόρος]] («[[οὔλιος]] [[ἀστήρ]]», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /><b>2.</b> (το αρσ. και θηλ. ως κύριον όν.) <i>Ούλιος</i> και <i>Όλιος</i>, <i>Οὐλία</i> και <i>Ὀλία</i><br />[[προσωνυμία]] του Απόλλωνος και της Αρτέμιδος.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[οὖλος]] (III) «[[ολέθριος]]». Το επίθ. αποδόθηκε στον Απόλλωνα και στην Αρτέμιδα [[επειδή]] οι θεότητες αυτές μπορούσαν να σκορπίσουν τον θάνατο. Κατ' [[άλλη]] [[άποψη]], λιγότερο πιθανή, το επίθ. παράγεται από το [[ὅλος]] (<b>πρβλ.</b> <i>Όλιος</i>, <i>Ολία</i>)].<br /> <b>(II)</b><br />[[οὔλιος]], -ία, -ον (Α) [[[ούλος]] (II)]<br />[[μάλλινος]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''οὔλιος:''' -α, -ον ([[οὖλος]] Γ) = [[ὀλοός]], [[ολέθριος]], [[καταστροφικός]], [[θανατηφόρος]], [[οὔλιος]] [[ἀστήρ]], λέγεται για τον αστέρα του Κυνός, σε Ομήρ. Ιλ.· λέγεται για τον Άρη, σε Ησίοδ.
}}
{{elru
|elrutext='''οὔλιος:''' губительный ([[ἀστήρ]], sc. [[Σείριος]] Hom.; [[Ἄρης]] Hes.; αἰχμαί Pind.; [[πάθος]] Soph.).
}}
{{etym
|etymtx=Meaning: [[baneful]]<br />See also: s. 3. [[οὖλος]].
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[οὔλιος]], η, ον [οὖλος3]<br />= [[ὀλοός]], [[baleful]], [[baneful]], [[οὔλιος]] [[ἀστήρ]] of the dog-[[star]], Il.; of [[Ares]], Hes.
}}
{{FriskDe
|ftr='''οὔλιος''': {oúlios}<br />'''Meaning''': [[verderblich]]<br />'''See also''': s. 3. [[οὖλος]].<br />'''Page''' 2,444
}}