View source for ποππύζω

{{LSJ1
|Full diacritics=ποππύζω
|Medium diacritics=ποππύζω
|Low diacritics=ποππύζω
|Capitals=ΠΟΠΠΥΖΩ
|Transliteration A=poppýzō
|Transliteration B=poppyzō
|Transliteration C=poppyzo
|Beta Code=poppu/zw
|Definition=Dor.ποππ-ύσδω, onomatop. word, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[smack the lips]] or [[cluck]]: hence, </span><span class="sense"><span class="bld">I</span> [[call to]] horses, etc., <span class="bibl">Ar.<span class="title">Pl.</span>732</span>, cf. <span class="bibl">D.S.1.83</span>:—Med., [[call to]] a horse, <span class="bibl">S.<span class="title">Fr.</span>878</span>: com., [[call to]] a man, πόρρωθεν ἀπιδὼν ἐπόππυσεν <span class="bibl">Timocl.21.7</span>; παιδίον ὑποκορίζεσθαι ποππύζων <span class="bibl">Thphr.<span class="title">Char.</span>20.5</span>; [[Ποππύζουσα]], title of play by Alexis; κἂν ἀστράφω ποππύζουσιν… οἱ πάνυ σεμνοί <span class="bibl">Ar.<span class="title">V.</span>626</span> (cf. [[ποππυσμός]]). </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> [[applaud]], Phld.<span class="title">Acad. Ind.</span>p.14 M.:—Pass., εἰ ποππυσθείη καὶ κροτηθείη <span class="bibl">Pl.<span class="title">Ax.</span>368d</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">III</span> [[smack]], of loud kisses, <span class="title">AP</span>5.244 (Maced.), <span class="bibl">284</span> (Agath.). </span><span class="sense"><span class="bld">IV</span> in bad sense, [[play badly]] on the flute, [[let the breath be heard]] in playing, <span class="bibl">Theoc.5.7</span>.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0682.png Seite 682]] dor. [[ποππύσδω]], einen pfeifenden, schnalzenden oder schmatzenden Ton hervorbringen, indem man die Lippen zusammendrückt u. so die Luft einsaugt, ein Ton, mit dem man Thiere an sich lockt oder Pferde antreibt; ποππύζεται [[ζευγηλατρίς]], Soph. frg. 883 bei Poll. 7, 185, entweder pass. oder med.; besänftigen, liebkosen, vgl. Ar. Plut. 732; ἐπόππυσεν αὐτόν, Timocl. com. bei Ath. IX, 407 d, er schmeichelte ihm; – auch als Zeichen des Beifalls, wie das Händeklatschen, kommt es vor, mit [[κροτέω]] verbunden, εἰ ποππυσθείη καὶ κροτηθείη, Plat. Ax. 368 d; – schmatzen, vom hörbaren Schall des Kusses, μάστακι, χείλεσι, Macedon. 7 Agath. 6 (V, 245. 285). – Bei Theocr. 5, 7 ist ποππύσδεν von schnarrenden Tönen auf der Flöte gebraucht, wo man das Blasen des Windes mit hört. – Die Alten pflegten auch so zu schnalzen, wenn es blitzte, wie man bei uns etwa sagt »Gott behüt' uns! Gott sei bei uns!« κἂν ἀστράψω, ποππύζουσιν, Ar. Vesp. 625, wo der Schol. bemerkt [[ἔθος]] γὰρ ταῖς ἀστραπαῖς ποππύζειν; vgl. Plin. H. N. 28, 2.
}}
{{bailly
|btext=<i>ao.</i> ἐπόππυσα;<br />siffler avec les lèvres, faire claquer la langue.<br />'''Étymologie:''' DELG onomatopée.
}}
{{elnl
|elnltext=ποππύζω, onomat., Dor. inf. act. ποππύσδεν, (met getuite lippen smakkende of zuigende geluidjes maken om aandacht te trekken; cultureel equivalent van Nl. 'fluiten') 'pssst!' zeggen:; ὁ θεὸς ἐπόππυσεν de godheid deed ‘pssst!’ Aristoph. Pl. 732; met acc..; ποππύζουσιν... μ’ οἱ πλουτοῦντες de rijken doen ‘pssst!’ tegen me (afwerend) Aristoph. Ve. 626; αὐλόν π. op een fluit blazen (met hoorbaar slechte techniek) Theocr. Id. 5.7; overdr. van bijval. εἰ ποππυσθείη als hij toegefloten wordt [Plat.] Ax. 368d.
}}
{{elru
|elrutext='''ποππύζω:''' дор. [[ποππύσδω]] посвистывать, прищелкивать языком или причмокивать (для поощрения, в знак одобрения, при поцелуе и т. п., а тж. во время грозы, для ограждения себя от ударов молнии) Arph., Plat., Theocr., Diod., Anth.
}}
{{eles
|esgtx=[[chasquear los labios]]
}}
{{grml
|mltxt=δωρ. τ. [[ποππύσδω]], Α<br /><b>1.</b> (ε νεργ<br />και μέσ.) [[συρίζω]] με μισόκλειστα χείλη, [[ιδίως]] για να καλέσω ζώο («τοῖς δὲ αἰλούροις καὶ τοῖς ἰχνεύμοσι... ποππύζοντες», <b>Διόδ.</b>)<br /><b>2.</b> [[κράζω]], [[φωνάζω]] κάποιον<br /><b>3.</b> [[μιλώ]] τρυφερά, [[θωπεύω]] («καὶ τὸ [[παιδίον]] τῆς τίτθης ἀφελόμενος... ὑποκορίζεσθαι ποππύζων», Θεόφρ.)<br /><b>4.</b> [[επευφημώ]], [[επικροτώ]]<br /><b>5.</b> [[φιλώ]] με συριγμό, [[δίνω]] ηχηρό [[φιλί]]<br /><b>6.</b> [[εκπέμπω]] συγκεχυμένους συριστικούς ήχους με τον αυλό<br /><b>7.</b> [[εκπέμπω]] άναρθρο ισχυρό ήχο από μεγάλο τρόμο<br /><b>8.</b> λέω «[[σουτ]]», [[ζητώ]] να γίνει [[σιωπή]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Ονοματοποιημένη λ., η οποία εμφανίζει εκφραστικό διπλό [[σύμφωνο]] -<i>ππ</i>- και ενεστωτικό διπλασιασμό <i>πο</i>-].
}}
{{lsm
|lsmtext='''ποππύζω:''' Δωρ. -ύσδω· αόρ. αʹ <i>ἐπόππῠσα</i>·<br /><b class="num">I.</b> [[σφυρίζω]], [[κράζω]], [[τσιρίζω]], σε Αριστοφ.<br /><b class="num">II.</b> λέγεται για άναρθρο ήχο, που [[συνήθως]] χρησιμ. από τους Έλληνες στην [[περίπτωση]] του κεραυνού, ως [[ένδειξη]] δέους και σεβασμού, στον ίδ.<br /><b class="num">III.</b> με αρνητική [[σημασία]], [[παίζω]] άσχημα τον αυλό, [[αφήνω]] την [[αναπνοή]] μου να ηχεί όσο [[παίζω]] τον αυλό, σε Θεόκρ.
}}
{{ls
|lstext='''ποππύζω''': Δωρ. -ύσδω· ἀόρ. ἐπόππῠσα· ― [[συρίζω]], [[ἐκπέμπω]] ποιόν τινα συριγμὸν διὰ συγκεκλεισμένων χειλέων, [[ὅθεν]], Ι. καλῶ ζῷόν τι νὰ προσέλθῃ, εἶθ’ ὁ θεὸς ἐπόππυσεν· ἐξῃξάτην οὖν δύο δράκοντ’ ἐκ τοῦ νεὼ ὑπερφυεῖς τὸ [[μέγεθος]], «ἐπόππυσεν, ἐσύρισεν, ἵνα οἱ δράκοντες ἐξέλθωσι [[δηλονότι]]» (Σχόλ.), Ἀριστοφ. Πλ. 732, πρβλ. Διόδ. 1. 83· ― [[ὡσαύτως]] [[κράζω]] πρὸς ἵππον, ἐν τῷ μέσῳ τύπῳ, ποππύζεται ζευγηλατρὶς Σοφ. Ἀποσπ. 883, πρβλ. Πλίν. 3. 36· ― οὕτω ποππυσμός, οῦ, ὁ, Ξεν. Ἱππ. 9. 10, Πλούτ. 2. 713Β· ― [[ἐντεῦθεν]], κωμικῶς ἐπὶ ἀνθρώπου, [[κράζω]] τινά, πόρρωθεν ἀπιδὼν ἐπόππυσεν Τιμοκλῆς ἐν «Λήθῃ» 1· πρβλ. [[ποππυλιάζω]]. ΙΙ. ἐπευφημῶ, ἐπιδοκιμάζω, [[κολακεύω]], εἰ ποππυσθείη καὶ κροτηθείη Πλάτ. Ἀξίοχ. 368D· οὕτω poppysma παρὰ τῷ Ἰουβεναλίῳ 6. 584· ποππυσμὸς Διον. Ἁλ. π. Συνθ. 14, Πλούτ. 2. 545C. ΙΙΙ. κροτῶ διὰ τῶν χειλέων, ἐπὶ ἠχηρῶν φιλημάτων, Ἀνθ. Π. 5. 245, 285. IV. [[κράζω]] [[σιωπή]]!, «σσσούτ»...! [[αὐτόθι]] 5. 245· [[ὡσαύτως]] ἐπί τινος ἀνάρθρου ἤχου, ὃν συνήθως ἐποίουν οἱ Ἕλληνες ἐξ ὑπερβάλλοντος φόβου ὅτε ἐγίνοντο ἀστραπαὶ καὶ βρονταί, κἂν ἀστράψω ποππύζουσιν Ἀριστοφ. Σφ. 626· fulgetras poppysmis adorare consensus gentium est Πλίν. 28. 5. V. ἐπὶ κακῆς σημασίας, [[παίζω]] κακῶς τὸν αὐλόν, ἀφίνω νὰ ἀκούηται ἡ πνοὴ ἐν εἴδει ἐλαφροῦ συριγμοῦ, Θεόκρ. 5. 7, [[ἔνθα]] ὁ Σχολ. λέγει «ποππύζειν δὲ τὸ λεπτοτάτως φωνεῖν τινα φυσῶντα τὸν ἐκ τῆς καλάμης αὐλόν»· ― ὁ Gell. 9. 9, ὀρθῶς παρατηρεῖ ὅτι ἡ [[λέξις]] δὲν δύναται νὰ μεταφρασθῇ. (Ὁ [[τύπος]] κατ’ ἀναδιπλασιασμόν, ὡς τὰ [[κοκκύζω]], [[γογγύζω]], [[μορμύρω]]).
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[ποππύζω]],<br /><b class="num">I.</b> to [[whistle]], [[cheep]] or [[chirp]], Ar.<br /><b class="num">II.</b> of an [[inarticulate]] [[sound]], [[commonly]] used by the Greeks in [[case]] of [[thunder]], as a [[sort]] of [[charm]], Ar.<br /><b class="num">III.</b> in bad [[sense]], to [[play]] ill on the [[flute]], let the [[breath]] be [[heard]] in playing, Theocr.
}}