View source for ποιμήν

{{LSJ1
|Full diacritics=ποιμήν
|Medium diacritics=ποιμήν
|Low diacritics=ποιμήν
|Capitals=ΠΟΙΜΗΝ
|Transliteration A=poimḗn
|Transliteration B=poimēn
|Transliteration C=poimin
|Beta Code=poimh/n
|Definition=ένος, ὁ, voc. [[ποιμήν]] (not <b class="b3">-μέν</b>) Hdn.Gr.<span class="bibl">2.717</span>:—<span class="sense"><span class="bld">A</span> [[herdsman]], whether of sheep or oxen, <span class="bibl">Od.10.82</span>-<span class="bibl">5</span>, al.; opp. lord or owner (ἄναξ), <span class="bibl">4.87</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> after Hom. always [[shepherd]], βουκόλοι καὶ π. <span class="bibl">E.<span class="title">Ba.</span> 714</span>, cf. <span class="bibl">Cratin.281</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Tht.</span>174d</span>, <span class="bibl"><span class="title">R.</span>343a</span>, <span class="bibl"><span class="title">Lg.</span>735b</span>, etc.; π. προβάτων <span class="bibl">[[LXX]]<span class="title">Ge.</span>4.2</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> metaph., [[shepherd]] of the people, regularly of Agamemnon, Ἀγαμέμνονα π. λαῶν <span class="bibl">Il.2.243</span>, al.: generally, [[captain]], [[chief]], ib.<span class="bibl">85</span>, al., <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>360</span> codd. (lyr.); ναῶν ποιμένες <span class="bibl">A.<span class="title">Supp.</span>767</span>; λόχων <span class="bibl">E.<span class="title">Ph.</span>1140</span>; ὄχων <span class="bibl">Id.<span class="title">Supp.</span>674</span>; <b class="b3">ποιμένες δώρων Κυπρίας</b>, of the Loves, <span class="bibl">Pi.<span class="title">N.</span>8.6</span>: abs., [[master]], [[lord]], πλοῦτος ὁ λαχὼν ποιμένα <span class="bibl">Id.<span class="title">O.</span>10(11).88</span>; for <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>657</span>, v. [[στρόβος]]. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> in [[LXX]] and [[NT]], [[pastor]], [[teacher]], [[Je]]. 2.8, <span class="bibl"><span class="title">Ep.Eph.</span>4.11</span>, etc. (Cf.Lith. [[piemuõ]], gen.sg. [[piemeñs]] 'shepherd'.)</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0651.png Seite 651]] ένος, ὁ (mit [[πατέομαι]], pasco, πόα zusammenhangendj, der [[Hirt]], insbesondere der Schäfer; Hom. u. Hes.; als Ggstz von [[ἄναξ]] Od. 4, 87; übh. Lenker, [[Gebieter]] der Menschen, bes. ποιμὴν λαῶν, bei Hom. u. Hes. häufiges Beiwort der Fürsten, Hirt der Leute; ναῶν ποιμένες, Aesch. Suppl. 748, der es auch vom Sturme gebraucht, »der Treiber«, Ag. 643; ὄχων, Eur. Suppl. 696; λόχων, Valck. Phoen. 1146; Soph. Ai. 353, von Fürsten, wo der Schol. es durch ποιμαίνων, θάλπων erklären will. In Prosa herrscht die eigtl. Bdtg vor, ποιμὴν καὶ [[βουκόλος]], Plat. Legg. V, 735 a; Polit. 275 b; τῶν ἀρχόντων ὥςπερ ποιμένων πόλεως, Rep. IV, 440 d; Plut. u. a. Sp.
}}
{{bailly
|btext=ένος (ὁ) :<br /><b>I.</b> pâtre, <i>particul. dans Hom.</i> berger, bouvier;<br /><b>II.</b> <i>p. ext.</i> qui conduit, qui dirige, <i>d'où</i><br /><b>1</b> pasteur de peuples, chef <i>en gén.</i><br /><b>2</b> qui pousse devant soi <i>en parl. d'un ouragan, d'une tempête</i>.<br />'''Étymologie:''' [[πόα]].
}}
{{elnl
|elnltext=ποιμήν -ένος, ὁ, Dor. ποιμᾱ́ν, vocat. -ήν, herder, spec. schaapherder; overdr. leider:; ποιμένα λαῶν de leider van de troepen Il. 2.243; ναῶν ποιμένες de hoeders van de schepen Aeschl. Suppl. 767; ποιμένος κακοῦ στρόβῳ door de wervelwind van een kwaardaardige herder (= de storm) Aeschl. Ag. 657; christ. herder, geestelijk leider; NT Eph. 4.11; van Christus. NT Hebr. 13.20.
}}
{{elru
|elrutext='''ποιμήν:''' ένος, дор. [[ποιμάν]] ὁ (voc. [[ποιμήν]])<br /><b class="num">1)</b> [[пастух]] Hom. etc.;<br /><b class="num">2)</b> [[овчар]] (βουκόλοι καὶ ποιμένες Eur.);<br /><b class="num">3)</b> перен. [[пастырь]], [[предводитель]], [[вождь]] (λαῶν Hom.; ναῶν ποιμένες Aesch.);<br /><b class="num">4)</b> [[руководитель]], [[наставник]] (ποιμένες πόλεως Plat.).
}}
{{Autenrieth
|auten=ένος ([[πῶυ]]): [[shepherd]]; [[fig]]., λᾶῶν, ‘[[shepherd]] of the [[people]],’ said of rulers.
}}
{{Slater
|sltr=[[ποιμήν]] [[shepherd]] met. [[πλοῦτος]] ὁ λαχὼν ποιμένα ἐπακτὸν ἀλλότριον (O. 10.88) (ἔρωτες) οἶοι καὶ Διὸς Αἰγίνας τε [[λέκτρον]] ποιμένες ἀμφεπόλησαν Κυπρίας δώρων (N. 8.6)
}}
{{StrongGR
|strgr=of [[uncertain]] [[affinity]]; a [[shepherd]] ([[literally]] or [[figuratively]]): [[shepherd]], pastor.
}}
{{Thayer
|txtha=ποιμένος, ὁ ([[akin]] to the [[noun]] ποίᾳ, [[which]] [[see]]: (or from the [[root]] [[meaning]] 'to [[protect]]'; cf. [[Curtius]], § 372; Fick 1:132)), from Homer down; the Sept. for רֹעֶה, a [[herdsman]], [[especially]] a [[shepherd]];<br /><b class="num">a.</b> [[properly]]: the presiding [[officer]], [[manager]], [[director]], of [[any]] [[assembly]]: so of Christ the Head of the [[church]], A. V. pastors), ποιμένες λαῶν in [[Homer]] and [[Hesiod]].)
}}
{{lsm
|lsmtext='''ποιμήν:''' -[[ένος]], ὁ, κλητ. [[ποιμήν]]·<br /><b class="num">I.</b> [[ποιμένας]] ή [[βοσκός]], σε Όμηρ.· [[μετά]] τον Όμηρ., [[πάντοτε]] [[βοσκός]], σε Ευρ., Πλάτ. κ.λπ.<br /><b class="num">II.</b> μεταφ., [[ποιμένας]] των ανθρώπων, λέγεται για τον Αγαμέμνονα, σε Όμηρ. κ.λπ.· γενικά, [[αρχηγός]], [[ηγέτης]], σε Σοφ., Ευρ. (αμφίβ. προέλ.).
}}
{{ls
|lstext='''ποιμήν''': -ένος, ὁ˙ κλητ. ποιμὴν (οὐχὶ -μὲν) Buttm. Ausf. Gr. § 45 Anm. 2˙ ― βοσκὸς προβάτων ἢ βοῶν, Ὅμ., πρβλ. Ὀδ. Κ. 82-85˙ κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸν κύριον ἢ ἰδιοκτήτην (ἄνακτα), Ὀδ. Δ. 87. 2) μεθ’ Ὅμ. ἀείποτε βοσκὸς προβάτων (πρβλ. [[ποίμνη]]), βουκόλοι καὶ π. Εὐρ. Βάκχ. 714, πρβλ. Κρατῖν. ἐν Ἀδήλ. 20, Πλάτ. Θεαίτ. 174D, Πολ. 343Α, Νόμ. 735Α˙ π. προβάτων Ἑβδ. (Γέν. Δϳ, 2). ΙΙ. μεταφορ., ποιμὴν ἀνθρώπων, ἡγεμὼν λαοῦ, συνήθως ἐπὶ τοῦ Ἀγαμέμνονος, Ἀγαμέμνονα ποιμένα λαῶν Ὅμ., κλπ.˙ [[καθόλου]], [[ἡγεμών]], [[ἀρχηγός]], Σοφ. Αἴ. 360. ναῶν ποιμένες Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 767˙ λόχων Εὐρ. Φοίν. 1140. ὄχων ὁ αὐτ. ἐν Ἱκέτ. 674˙ ποιμένες δώρων Κυπρίας, οἱ Ἔρωτες, Πινδ. Ν. 8. 10˙ ― ἀπολ., [[κύριος]], ὁ αὐτ. ἐν Ο. 10 (11). 107˙ περὶ τοῦ Αἰσχύλ. Ἀγ. 657, ἴδε [[στρόβος]]. 2) παρὰ τοῖς Χριστιανοῖς συγγραφ., ποιμὴν [[πνευματικός]], [[ἐπίσκοπος]], Εὐσ. Ἐκκλ. Ἱστ. 10. 4, 1, Συλλ. Ἐπιγρ. 9267, κτλ. (Πιθ., ὡς τὸ πῶυ (πῶyυ) ἐκ τῆς √ΠΑ˙ πρβλ. Σανσκρ. pâ-yus (custos) ἐκ τοῦ pâ (curare), Ζενδ. pâ-yu˙ Λιθ. pë-mu ([[ποιμήν]]).)
}}
{{etym
|etymtx=-ένος<br />Grammatical information: m.<br />Meaning: [[herdsman]], [[shepherd]], metaph. [[guardian]], [[leader]], [[master]] (Il.).<br />Dialectal forms: Myc. [[pome]] /poimén/.<br />Compounds: Some compp., e.g. <b class="b3">ποιμ-άνωρ</b> = <b class="b3">ποιμην ἀνδρῶν</b> with <b class="b3">ποιμανόρ-ιον</b> n. [[herd]], [[troop of men]] (A. Pers. 241 a. 74;); on the explanation Sommer Nominalbild. 182 f.; <b class="b3">φιτυ-ποίμην</b> [[guardian of plants]] (A. Eu. 911).<br />Derivatives: <b class="b3">ποιμέν-ιος</b> (AP, APl), earlier a. more often attested <b class="b3">-ικός</b> (Pl., hell. poet.) [[belonging to herdsmen]]; <b class="b3">-ισσα</b> f. [[shepherdess]] (pap. IIIa); <b class="b3">ποίμν-η</b> f. [[herd]], [[flock of sheep]] (ι 122) with <b class="b3">-ιον</b> n. <b class="b2">id.</b> (IA.; <b class="b3">-ένιον</b> Opp.), <b class="b3">-ιος</b> [[belonging to herds]] (E.), <b class="b3">-ήϊος</b> (Β 470, Hes.; Risch $ 46), <b class="b3">-ικός</b> (pap. IIIp), <b class="b3">-ίτης</b> (E., Poll.), <b class="b3">-ιώτης</b> (sch.) <b class="b2">id.</b>; <b class="b3">-ηθεν</b> adv. [[of the herd]] (A. R.). Denom. verb [[ποιμαίνω]], rarely w. <b class="b3">δια-</b>, <b class="b3">συν-</b>, [[to be a herdsman]], [[to herd]], [[to pasture]], midd. [[to graze]], of the herd (Il.) with <b class="b3">ποιμαν-τήρ</b> = [[ποιμήν]] (S.), <b class="b3">-τικός</b> = [[ποιμενικός]] (Gal., H.), [[ποιμασία]] f. [[the grazing]] (Ph.). -- Besides [[πῶυ]], <b class="b3">-εος</b> n. [[flock of sheep]] (ep.Il.).<br />Origin: IE [Indo-European] [839, and 787] <b class="b2">*peh₂-(i-)</b> [[protect]]<br />Etymology: With [[ποιμήν]] agrees except fo the ablaut of the suffix in the nom. (IE [[ē]]: [[ō]]) Lith. <b class="b2">piemuõ</b>, gen. <b class="b2">-meñs</b> [[herderboy]] (on the undisputed stemvowel s. Fraenkel Wb. s. v.). Beside the neuter [[πῶυ]] (<b class="b2">*poh₂-i̯u</b>) stands as nomen ag. Skt. <b class="b2">pāyú-</b>, Av. <b class="b2">pāyu-</b> m. [[herder]], [[protector]]. As basis of these primary fomations served a verb <b class="b2">tend (cattle), keep</b> in Skt. <b class="b2">pā́-ti</b> [[keep]], [[protect]], from where <b class="b2">go-pā́-</b> m. [[cowherd]] a.o. From the 2. members in <b class="b2">nr̥-pā́y-(i)ya-</b> [[protecting men]], <b class="b2">nŕ̥-pī-ti-</b> f. [[protection of men]] we see an orig. [[longdiphthong]] [[pōi]]: [[pī]] (rather <b class="b2">*peh₂i-</b>, <b class="b2">pih₂-</b> < <b class="b2">ph₂i-</b>), which is retained in [[πῶυ]], <b class="b2">pāyú-</b> from <b class="b2">*poh₂i̯-u-</b>, wih [[ποιμήν]] from <b class="b2">*poh₂i-men</b>. -- WP. 2, 72 w. lit., Pok. 839, Mayrhofer s. <b class="b2">pā́ti</b>1; also W.-Hofmann s. [[pāscō]]. -- Cf. 1. [[πῶμα]].
}}
{{FriskDe
|ftr='''ποιμήν''': -ένος<br />{poimḗn}<br />'''Grammar''': m.<br />'''Meaning''': [[Hirt]], [[Schafhirt]], übertr. [[Hüter]], [[Lenker]], [[Gebieter]] (seit Il.); myk. ''po''-''me''.<br />'''Composita''': Einzelne Kompp., z.B. [[ποιμάνωρ]] = ποιμὴν [[ἀνδρῶν]] mit [[ποιμανόριον]] n. ‘Männerherde, -schar’ (A. ''Pers''. 241 u. 74; troch. u. lyr.); zur Erklärung Sommer Nominalbild. 182 f.; [[φιτυποίμην]] [[Pflanzenhüter]] (A. ''Eu''. 911).<br />'''Derivative''': Davon [[ποιμένιος]] (''AP'', ''APl''), früher u. öfter belegt -ικός (Pl., hell. Dicht.) [[zum Hirten gehörig]]; -ισσα f. [[Hirtin]] (Pap. III<sup>a</sup>); [[ποίμνη]] f. [[Herde]], [[Schafherde]] (seit ι 122) mit -ιον n. ib. (ion. att.; -ένιον Opp.), -ιος [[zur Herde gehörig]] (E.), -ήϊος (Β 470, Hes.; Risch ̨ 46), -ικός (Pap. III<sup>p</sup>), -ίτης (E. in lyr., Poll.), -ιώτης (Sch.) ib.; -ηθεν Adv. [[von der Herde]] (A. R.). Denom. Verb [[ποιμαίνω]], vereinzelt m. δια-, συν-, [[Hirt sein]], [[weiden]], [[hüten]], Med. [[weiden]], von der Herde (seit Il.) mit [[ποιμαντήρ]] = [[ποιμήν]] (S.), -τικός = [[ποιμενικός]] (Gal., H.), [[ποιμασία]] f. [[das Weiden]] (Ph.). — Daneben πῶυ, -εος n. [[Schafherde]] (ep. seit Il.).<br />'''Etymology''': Zu [[ποιμήν]] stimmt bis auf die Abtönung des Suffixes im Nom. (idg. ''ē'': ''ō'') lit. ''piemuõ'', Gen. -''meñs'' [[Hirtenjunge]] (zum unbestrittenen Stammvokal s. Fraenkel Wb. s. v.). Neben dem Neutr. πῶυ steht als Nomen ag. aind. ''pāyú''-, aw. ''pāyu''- m. [[Hüter]], [[Schützer]]. Als Grundlage dieser primären Bildungen dient ein Verb ‘(Vieh) weiden, hüten’ in aind. ''pā́''-''ti'' [[hüten]], [[schützen]], wovon ''go''-''pā́''- m. [[Kuhhirt]] u.a. Aus den Hintergliedern in ''nr̥''-''pā́y''-(''i'')''ya''- [[Männer schützend]], ''nŕ̥''-''pī''-''ti''- f. [[Männerschutz]] ergibt sich ein urspr. Langdiphthong ''pōi'': ''pī'', der in πῶυ, ''pāyú''- aus *''pōi̯''-''u''- erhalten ist, in [[ποιμήν]] vor dem Nasal gekürzt wurde. — WP. 2, 72 m. Lit., Pok. 839, Mayrhofer s. ''pā́ti''<sup>1</sup>; dazu noch W.-Hofmann s. ''pāscō''. — Vgl. 1. [[πῶμα]].<br />'''Page''' 2,573
}}
{{Chinese
|sngr='''原文音譯'''：poim»n 拍門<br />'''詞類次數'''：名詞（18）<br />'''原文字根'''：牧人 相當於： （[[רָעָה]]&#x200E;）<br />'''字義溯源'''：牧人*，牧者，牧羊的，牧羊的人，牧師（牧者）。神將他的子民看作群羊，但照顧群羊的牧人都沒有盡責，只喫羊而不看顧羊，所以就預言他要親自作牧人（ 結34:15）。到了新約，主耶穌就說，他是好牧人，使羊出入得草喫，叫羊得生命，並為羊捨命（ 約10:9,10,11）。主耶穌也在教會中設立牧師（即：牧者），為要成全聖徒，使其各盡其職，而建立基督的身體（ 弗4:11,12）<br />'''同源字'''：1） （[[ἀρχιποίμην]]）牧長 2） （[[ποιμαίνω]]）牧養 3） （[[ποιμήν]]）牧人 4） （[[ποίμνη]]）羊群 5） （[[ποίμνιον]]）群羊<br />'''同義字'''：1） （[[ποιμήν]]）牧人 2） （[[ποίμνη]]）羊群 3） （[[ποίμνιον]]）群羊<br />'''出現次數'''：總共（18）；太（3）；可（2）；路（4）；約（6）；弗（1）；來（1）；彼前（1）<br />'''譯字彙編'''：<br />1） 牧人（14） 太9:36； 太25:32； 太26:31； 可6:34； 可14:27； 路2:15； 約10:2； 約10:11； 約10:11； 約10:12； 約10:14； 約10:16； 來13:20； 彼前2:25；<br />2） 牧羊的人（3） 路2:8； 路2:18； 路2:20；<br />3） 牧者（1） 弗4:11
}}
{{mantoulidis
|mantxt=-[[μένος]] (=[[βοσκός]]). Ἀπό ρίζα πα- καί συγγενεύει μέ τό [[πατέομαι]] (=τρέφομαι).<br><b>Παράγωγα:</b> [[ποίμνη]] (=κοπάδι), [[ποίμνιον]], [[ποιμενικός]] καί [[ποιμαίνω]], ὅπου δές γιά ἄλλα παράγωγα.
}}