View source for αἰδέομαι

{{LSJ1
|Full diacritics=αἰδέομαι
|Medium diacritics=αἰδέομαι
|Low diacritics=αιδέομαι
|Capitals=ΑΙΔΕΟΜΑΙ
|Transliteration A=aidéomai
|Transliteration B=aideomai
|Transliteration C=aideomai
|Beta Code=ai)de/omai
|Definition=and poet. αἴδομαι Hom., etc., Ep. imper. <span class="sense"><span class="bld">A</span> αἰδεῖο <span class="bibl">Il.24.503</span>, <span class="bibl">Od.9.269</span>; part. αἰδόμενος Hom. and Trag. (lyr.); imper. αἴδεο <span class="bibl">Il.21.74</span>: impf. ᾐδοῦντο <span class="bibl">A.<span class="title">Pers.</span> 810</span>, etc., αἰδέοντο <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>9.41</span>, poet. αἴδετο <span class="bibl">Il.21.468</span>, <span class="title">APl.</span>4.106: fut. αἰδέσομαι <span class="bibl">Il.22.124</span>, Att., Ep. αἰδέσσομαι <span class="bibl">Od.14.388</span>; αἰδεσθήσομαι <span class="bibl">D.C.45.44</span>, Gal.1.62, (ἐπ-) E.<span class="title">IA</span> <span class="bibl">900</span>: aor. Med. [[ᾐδεσάμην]], Ep. αἰδ- <span class="bibl">Od.21.28</span>, Att. (v. sub fin.), Ep. imper. αἴδεσσαι <span class="bibl">Il.9.640</span>; aor. Pass. ᾐδέσθην Hom., etc., and in Prose, Ep.3pl. αἴδεσθεν <span class="bibl">Il.7.93</span>: pf. [[ᾔδεσμαι]] (v. sub fin.): Act. only in [[καταἰδέω]], [[quod vide|q.v.]]:—to [[be ashamed]], c. inf., αἴδεσθεν μὲν ἀνήνασθαι δεῖσαν δ' ὑποδέχθαι <span class="bibl">Il.7.93</span>; αἰδέομαι δὲ μίσγεσθ' ἀθανάτοισι <span class="bibl">24.90</span>; αἰ. γὰρ γυμνοῦσθαι <span class="bibl">Od.6.221</span>: less freq. c. part., αἴδεσαι μὲν πατέρα προλείπων <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>506</span>, cf. <span class="bibl">Plu.<span class="title">Aem.</span>35</span>: c. dat., μὴ αἰδοῦ τῷ εὐκόλῳ <span class="bibl">Philostr.<span class="title">Ep.</span> 19</span>: abs., [[αἰδεσθείς]] [[from a sense of shame]], <span class="bibl">Il.17.95</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> mostly c. acc., [[stand in awe of]], [[fear]], especially in moral sense, αἰδεῖο θεούς <span class="bibl">Il.24.503</span>, <span class="bibl">Od.9.269</span>; Τρῶας <span class="bibl">Il.6.442</span>, cf. <span class="bibl">Od.2.65</span>, etc.; <b class="b3">ἀλλήλους αἰδεῖσθε</b> [[show a sense of regard]] one for another, <span class="bibl">Il.5.530</span>; οὐδὲ θεῶν ὄπιν αἰδέσατο <span class="bibl">Od.21.28</span>; <b class="b3">αἴδεσσαι μέλαθρον</b> [[respect]] the house, <span class="bibl">Il.9.640</span>; freq. of respect for suppliants, <span class="bibl">Il.22.124</span>, cf. <span class="bibl">Hdt.7.141</span>; ἐχθρὸν ὧδ' αἰδεῖ νέκυν; <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>1356</span>; τόνδ' ὅρκον αἰδεσθείς <span class="bibl">Id.<span class="title">OT</span>647</span>, cf. <span class="bibl">1426</span>:—in <span class="bibl">Pi. <span class="title">P.</span>4.173</span> <b class="b3">αἰδεσθέντες ἀλκάν</b> [[regarding]] their reputation for valour, i.e. from [[self-respect]], cf. ἑωυτὸν μάλιστα αἰδεῖσθαι <span class="bibl">Democr.264</span>: abs., <b class="b3">τὸ αἰδεῖσθαι</b> [[self-respect]], <span class="bibl">Id.179</span>; in Prose,,Δία αἰδεσθέντες <span class="bibl">Hdt.9.7</span>. <b class="b3">ά; φοβοῦμαί γε… τοὺς μοχθηρούς</b> (οὐ γὰρ δήποτε εἴποιμ' ἂν ὥς γε αἰδοῦμαι) <span class="bibl">Pl.<span class="title">Lg.</span>886a</span>, cf. <span class="bibl"><span class="title">Euthphr.</span>12b</span><b class="b2">,Phdr</b>.<span class="bibl">254e</span>; later αἰ. ἐπί τινι <span class="bibl">D.H.6.92</span>; <b class="b3">ὑπὲρ τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως</b> [[have compassion upon]], [[show mercy]], <span class="bibl">Plu. <span class="title">Cim.</span>2</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> [[respect]] another's [[misfortune]], [[feel regard for]] him, μηδέ τί μ' αἰδόμενος… μηδ' ἐλεαίρων <span class="bibl">Od.3.96</span> (cf. <span class="bibl">1.2</span>); αἰ. τὴν τῶν μηδὲν ἀδικούντων εὐσέβειαν <span class="bibl">Antipho 2.4.11</span>; esp. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> as Att. law-term, to [[be reconciled to]] a person, of kinsmen who allow a homicide to return from exile, Lex ap.<span class="bibl">D.43.57</span>; ἐὰν ἑλών τις ἀκουσίου φόνου… αἰδέσηται καὶ ἀφῇ <span class="bibl">D.37.59</span>, cf.<span class="bibl">38.22</span>; αἰδούμενος <span class="bibl">Pl.<span class="title">Lg.</span>877a</span>; ᾐδεσμένος <span class="bibl">D.23.77</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> of the homicide, [[obtain forgiveness]], <span class="bibl">D.23.72</span> codd. αἰδ-έσιμος, ον, [[exciting shame]] or [[respect]], [[venerable]], <span class="bibl">M.Ant.1.9</span> (Sup.), Aristid.2.99J. (Sup.), <span class="bibl">Hierocl. <span class="title">in CA</span>13p.448M.</span> (Comp.): c. dat., <span class="bibl">Aristid.<span class="title">Or.</span>37(2).6</span>; as honorary title, <span class="bibl"><span class="title">PFlor.</span>15.6</span> (vi A. D.); <b class="b3">τοῦ προσώπου τὸ αἰ</b>. <span class="bibl">Luc.<span class="title">Nigr.</span>26</span>; [[holy]], <span class="bibl">Paus.3.5.6</span>. Adv. <b class="b3">-μως</b> [[reverently]], <span class="bibl">Ael.<span class="title">NA</span>2.25</span>.</span>
}}
{{DGE
|dgtxt=<b class="num">• Alolema(s):</b> αἰδεῦμαι Sol.23.11<br /><b class="num">• Morfología:</b> imperat. αἰδεῖο <i>Il</i>.24.503, <i>Od</i>.9.269; fuera del pres. αἰδεσ-; v. tb. [[αἴδομαι]]<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[sentir respeto o temor religioso]] (frec. acompañado de [[δείδω]]) ante los dioses θεούς <i>Il</i>.24.503, <i>Od</i>.9.269, [[Δία]] Hdt.9.7, reyes τὸν μὲν ἐγὼν ... [[αἰδέομαι]] <i>Od</i>.14.146, cf. <i>Il</i>.24.435, sacerdotes y cosas sagradas ἱερῆα <i>Il</i>.1.23, ὅρκον A.<i>Eu</i>.710, los muertos τύμβον A.<i>Ch</i>.106, νέκυν S.<i>Ai</i>.1356, el género humano μετὰ μέντοι θεοὺς καὶ ἀνθρώπων τὸ πᾶν γένος τὸ ἀεὶ ἐπιγιγνόμενον αἰδεῖσθε después de los dioses respetad también al género humano en su eterno devenir</i> X.<i>Cyr</i>.8.7.23<br /><b class="num">•</b>esp. de pers. en situación de inferioridad protegidas por leyes religiosas [[tener consideración]], [[tener respeto]] (aquí frec. acompañado de [[ἐλεέω]]) ἡλικίην αἰδέσσεται ἠδ' ἐλεήσῃ [[γῆρας]] <i>Il</i>.22.419, σου τὴν ἡλικίαν [[LXX]] 4<i>Ma</i>.5.7, νέας παρθένους E.<i>Heracl</i>.43<br /><b class="num">•</b>de huéspedes y suplicantes αἰ. μέλαθρον (que está bajo la ley de hospitalidad) <i>Il</i>.9.640, cf. <i>h.Hom</i>.34.1, ἱκέτας A.<i>Supp</i>.641, de Medea λιτάς E.<i>Med</i>.326, εἰκὸς θεῶν ἱκτῆρας αἰδεῖσθαι E.<i>Heracl</i>.101<br /><b class="num">•</b>c. valor puramente humano [[respetar]] ἀλκάν Pi.<i>P</i>.4.173, ἑωυτόν Democr.B 264, ἀνθρώπους Pl.<i>Euthd</i>.12b, cf. <i>supra</i> X.<i>Cyr</i>.8.7.23.<br /><b class="num">2</b> [[tener respeto]], [[miedo]], [[vergüenza]] ante la opinión de los demás [[ἀλλήλους]] τ' αἰδεῖσθε <i>Il</i>.5.530, ἄλλους τ' αἰδέσθητε περικτίονας ἀνθρώπους <i>Od</i>.2.64<br /><b class="num">•</b>c. inf. [[avergonzarse de]] αἰ. γυμνοῦσθαι κούρῃσιν ἐϋπλοκάμοισι μετελθών <i>Od</i>.6.221, ἐκβαλεῖν [[δάκρυ]] E.<i>IA</i> 451<br /><b class="num">•</b>c. ac. y oración [[αἰδέομαι]] Τρῶας καὶ Τρῳάδας ... αἴ κε ... <i>Il</i>.6.442, cf. <i>Il</i>.22.105, εἰ δὲ γῆς ἐφεισάμην πατρίδος ... οὐδὲν αἰδεῦμαι y si respeté mi patria ... de nada me avergüenzo</i> Sol.23.11<br /><b class="num">•</b>c. part. οὐδ' αἰδεῖσθ' ἀμφιπερικτίονας ὧδε λίην μεθιέντες; ¿no tenéis vergüenza de vuestros vecinos por esa falta de ánimo?</i> Callin.1.2, c. ac. y part. αἰδεῖται δ' ἔρδων οὐδέν no tiene vergüenza de ninguna acción</i> Thgn.482<br /><b class="num">•</b>de mujeres [[tener pudor]], [[sentir vergüenza]] οἴη δ' οὐκ [[εἴσειμι]] μετ' ἀνέρας. [[αἰδέομαι]] [[γάρ]] no entraré sola donde están los hombres. Me da vergüenza</i>, <i>Od</i>.18.184, αἰδέονται φράζειν, κἢν εἰδῶσι (a las mujeres) les da vergüenza de hablar, aunque lo sepan</i> Hp.<i>Mul</i>.1.62<br /><b class="num">•</b>más gener. [[tener escrúpulo]], [[refrenarse de alguna acción]] c. inf. μίσγεσθ' ἀθανάτοισιν <i>Il</i>.24.90, μητέρ' αἰδεσθῶ κτανεῖν; ¿tendré escrúpulos de matar a mi madre?</i> A.<i>Ch</i>.899<br /><b class="num">•</b>c. otras constr. οἱ δ' αἰδεσθέντες ἐπὶ τῷ ἔργῳ y estos avergonzados por su conducta</i> D.H.6.92.<br /><b class="num">3</b> (v. [[αἴδεσις]] 1) [[tener compasión]], [[mostrar piedad]] a un delincuente, como término jurídico [[condonar]], [[perdonar]], [[conceder la composición]] Sol.<i>Lg</i>.5a, 5b, cf. D.37.59, 38.22, ἕως ἂν αἰδέσηταί τινα (pero τις en ap. crít.) τῶν ἐν γένει τοῦ πεπονθότος hasta que (alguien) de la familia del agraviado le perdone</i> D.23.72, cf. Pl.<i>Lg</i>.877a, ἔστ' ἂν αἰδέσωνται αὐτὸν ὥσπερ ἱκέτην hasta que le perdonen como si fuera un suplicante</i> (cf. I 1) Philostr.<i>VA</i> 6.5<br /><b class="num">•</b>gener. [[tener compasión]], [[compadecerse]] ἐγὼ μὲν αὐτὴν λιπαρεῦσαν ᾐδέσθην me compadecí de ella que me importunaba</i> Herod.6.28, ὥσπερ αἰδουμένους ὑπὲρ τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως como sintiendo compasión por la naturaleza humana</i> Plu.<i>Cim</i>.2, cf. <i>PSI</i> 717.24 (II d.C.).<br /><b class="num">II</b> tard. act. [[infundir respeto]] αἰδέσαι τὴν βασιλίδα Basil.M.31.572C, τὸν τάφον ... ᾠόμην ... αἰδέσαι βροτῶν γένος Gr.Naz.M.38.103A.<br /><b class="num">• Etimología:</b> Cf. [[αἰδώς]].
}}
{{bailly
|btext=-οῦμαι;<br /><i>f.</i> αἰδέσομαι, <i>ao.</i> ᾐδεσάμην <i>ou</i> [[ᾐδέσθην]], <i>pf.</i> ᾔδεσμαι;<br /><b>1</b> avoir de la pudeur;<br /><b>2</b> avoir honte, craindre de, inf. ; rar. part. αἴδεσαι πατέρα προλείπων SOPH tu as scrupule de quitter ton père;<br /><b>3</b> craindre, révérer, respecter : αἰδ. θεούς craindre les dieux ; ἀλλήλους se respecter les uns les autres ; [[μέλαθρον]] IL respecter le toit domestique ; ὅρκον SOPH respecter un serment;<br /><b>4</b> respecter le malheur, avoir égard à l'infortune, avoir pitié de, acc. ; αἰδούμενος EUR par pitié (<i>litt.</i> ayant pitié);<br /><b>5</b> [[pardonner]], [[se réconcilier]];<br /><b>6</b> avoir des égards, des ménagements.<br />'''Étymologie:''' [[αἰδώς]].
}}
{{elnl
|elnltext=[[αἰδέομαι]], Hom. poët. ook [[αἴδομαι]] [[αἰδώς]] poët. imperf. 3 plur. αἰδέοντο, ep. imperat. αἰδέο en [[αἰδεῖο]]; aor. ᾐδεσάμην, poët. αἰδεσάμην, pass. (met act. bet.) [[ᾐδέσθην]], ep. 3 plur. [[αἴδεσθεν]], ep. imperat. [[αἴδεσσαι]]; perf. ᾔδεσμαι; fut. αἰδέσομαι, ep. [[αἰδέσσομαι]], pass. αἰδεσθήσομαι<br /><b class="num">1.</b> zich schamen, schroom of gêne voelen: abs..; αἰδεσθείς uit schaamte Il. 17.95; met inf. zich ervoor schamen om, ervoor terugdeinzen om; met ptc. zich ervoor schamen dat:. ὡς [[οὐκ]] ᾐδέσατο [[πένθος]] τοσοῦτον [[εἰς]] οἰκίαν... χαρᾶς... γέμουσαν εἰσάγουσα dat ze zich er niet voor schaamde dat zij zo’n groot leed bracht in een huis dat vol was met vreugde Plut. Aem. 35.3.<br /><b class="num">2.</b> ontzag hebben voor, eerbiedigen, respecteren, rekening houden met, met acc.: [[μηδέ]] τί μ’ αἰδόμενος μειλίσσεο μηδ’ ἐλεαίρων verzacht uw woorden niet uit respect voor mij of uit medelijden Od. 3.96; τόνδ’ ὅρκον αἰδεσθεὶς [[θεῶν]] uit ontzag voor deze eed bij de goden Soph. OT 647.
}}
{{elru
|elrutext='''αἰδέομαι:''' эп.-поэт. тж. [[αἴδομαι]] (fut. αἰδέσομαι - эп. [[αἰδέσσομαι]], aor. ᾐδεσάμην и [[ᾐδέσθην]], pf. ᾔδεσμαι)<br /><b class="num">1</b> [[испытывать благоговейный страх]] (перед кем и чем-л.), чтить, уважать (τινα и τι Hom., Pind., Trag., Xen., Plat., Dem.): [[αἴδεσσαι]] [[μέλαθρον]] Hom. не нарушай законов гостеприимства; τοὺς θεοὺς σέβεσθαι, γονἑας τιμᾶν, πρεσβυτέρους αἰ. Plut. чтить богов, почитать родителей, уважать старших;<br /><b class="num">2</b> [[совеститься]], [[стыдиться]] ([[ὑπέρ]] τινος Plut.): ὀνομάζειν αἰ. Εὐμενίδας Eur. страшиться назвать Эвменид по имени; [[αἰδεῖο]] θεούς, Ἀχιλεῦ Hom. побойся богов, Ахилл; αἰδούμενός τι [[πρᾶγμα]] καὶ αἰσχυνόμενος Plat. испытывая угрызения совести и стыд за что-л.;<br /><b class="num">3</b> [[жалеть]], [[щадить]]: μὴ τί μ᾽ αἰδόμενος μειλίσσεο, ἀλλ᾽ εὖ μοι κατάλεξον Hom. не щадя меня, подробно расскажи мне; αἰδούμενος πολλὰ [[διέφθορα]] Eur. из-за своей сострадательности я много потерял;<br /><b class="num">4</b> (по отношению к невольному убийце родственника), [[прощать]], [[миловать]], (τινα Plat., Dem.);<br /><b class="num">5</b> [[молить о прощении]] (τινα Dem.): ᾐδεσμένος Dem. простивший, примирившийся.
}}
{{ls
|lstext='''αἰδέομαι''': Ἰλ., κτλ., Ἐπ. προστακτ. αἰδεῖο, Ἰλ. Ω. 503, Ὀδ. Ι. 269: Ποιητ. [[ἐπίσης]] [[αἴδομαι]], Ὁμ., μετοχ. αἰδόμενος, Αἰσχύλ. Ἱκ. 362, Εὐρ. Φοίν. 1489 (ἅπαντα λυρ.). - Προστακτ. αἴδεο, Ἰλ. Φ. 74. - παρατατ. ἠδοῦντο, Αἰσχύλ. Πέρσ. 810, κτλ., αἰδέοντο, Πίνδ., ποιητ. αἴδετο, Ἰλ. Φ. 468: - μέλλ. αἰδέσομαι, Χ. 124, Ἀττ., Ἐπ. αἰδέσσομαι, Ὀδ. Ξ. 388· μεταγεν. αἰδεσθήσομαι, Δίων Κ. 45. 44, Γαλην., (ἐπ-) Εὐρ. Ι.Α. 900: - ἀόρ. μέσ. ᾐδεσάμην, Ὀδ. Φ. 28, Ἀττ. (ἴδε ἐν τέλει), Ἐπ. προστακτ. αἴδεσσαι, Ἰλ. Ι. 640: - ἀόρ. παθ. ᾐδέσθην, Ὅμ., κτλ., καὶ παρὰ πεζοῖς. Ἐπ. γ΄ πληθ. αἴδεσθεν, Ἰλ. Η. 93: - πρκμ. ᾔδεσμαι (ἴδε ἐν τέλ.). - Ὁ ἐνεργ. [[τύπος]] εὕρηται μόνον ἐν τῷ καταιδέω, ὃ ἴδε. - Ἀποθ. Ἐντρέπομαι, αἰσχύνομαι· μετ’ ἀπαρεμ., αἴδεσθεν μὲν [[ἀνήνασθαι]], δεῖσαν δ’ ὑποδέχθαι, Ἰλ. Ἠ. 93· [[αἰδέομαι]] δὲ μίσγεσθ’ ἀθανάτοισιν, Ω. 90· αἰδ. γὰρ γυμνοῦσθαι, Ὀδ. Ζ. 221: - σπαν. μετὰ μετοχῆς, αἴδεσαι μὲν πατέρα προλείπων, αἰσχύνθητι ὅτι ἐγκαταλείπεις αὐτόν, Σοφ. Αἴ. 506: - ἀπολ. αἰδεσθείς, ἐξ αἰσθήματος ἐντροπῆς, Ἰλ. Ρ. 95. 2) ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον μετ’ αἰτιατ. Προσώπου = φοβοῦμαι, σέβομαί τινα, ἀλλὰ ἐπὶ ἠθικῆς ἐννοίας· = φοβοῦμαι μὴ σχηματίσῃ τις κακὴν γνώμην, αἰδεῖο θεούς, Ἰλ. Ω. 503, Ὀδ. Ι. 269· αἰδ. Τρῶας, Ἰλ. Ζ. 442, πρβλ. Χ. 124, Ὀδ. Β. 65, κτλ.· ἀλλήλους αἰδεῖσθε, ἐντραπῆτε ἀλλήλους, δείξατε συναίσθησίν τινα [[τιμῆς]] πρὸς ἀλλήλους, Ἰλ. Ε. 530· [[οὕτως]]: οὐδὲ θεῶν ὄπιν ᾐδέσατ’, οὐδὲ ἔλαβε [[διόλου]] πρὸ ὀφθαλμῶν τὴν ... Ὀδ. Φ. 28· καὶ ἐπὶ πραγμάτων, αἴδεσσαι δὲ [[μέλαθρον]], σεβάσθητι τὴν οἰκίαν, Ἰλ. Ι. 640· ἐχθρὸν ὧδ’ αἰδεῖ νέκυν; Σοφ. Αἴ. 1356· τόνδ’ ὅρκον αἰδεσθείς, ὁ αὐτ. Ο.Τ. 647, πρβλ. 1426. Ἐν Πινδ. Π. 4. 308 τὸ αἰδεσθέντες ἀλκάν, πιθανῶς σημαίνει δεικνύοντες αἰδῶ τινα ἐν τῇ ἰσχύϊ αὑτῶν, μεταχειριζόμενοι αὐτὴν μετρίως. Ὡσαύτως καὶ παρὰ πεζοῖς. Δία αἰδεσθέντες, Ἡροδ. 9. 7, 1, πρβλ. 7. 141, φοβοῦμαί γε ... τοὺς μοχθηροὺς (οὐ γάρ [[δήποτε]] εἴποιμ’ ἂν ὥς γε αἰδοῦμαι), Πλάτ. Νόμ. 886Α, πρβλ. Εὐθύφρ. 12Β, Φαῖδρ. 254Ε· παρὰ μεταγενεστ. καὶ αἰδ. ἐπί τινι, Διον. Ἁλ. 6. 92· ὑπέρ τινος, Πλουτ. Κίμ. 2. ΙΙ. [[σέβομαι]] τὰς δυστυχίας τοῦ ἄλλου, [[αἰσθάνομαι]] ἐνδιαφέρον καὶ συμπάθειαν πρὸς αὐτόν, μηδέ τί μ’ αἰδόμενος ... μηδ’ ἐλεαίρων, Ὀδ. Γ. 96· αἰδ. τὴν τῶν μηδὲν ἀδικούντων εὐσέβειαν, Ἀντιφῶν 120. 25. ΙΙΙ. ὡς δικανικὸς ὅρος παρ’ Ἀττικοῖς, = συγχωρῶ, διαλλάττομαι [[πρός]] τινα· λέγεται δὲ ἐπὶ συγγενοῦς τοῦ φονευθέντος, [[ὅστις]] ἐπιτρέπει εἰς τὸν φονέα νὰ ἐπανέλθῃ ἐκ τῆς ἐξορίας (πρβλ. [[ἀπενιαυτίζω]]), ἂν ἑλών τις ἀκουσίου φόνου ... αἰδέσηται καὶ ἀφῇ, Δημ. 983. 19, πρβλ. 991, 5., 1069, 2· ὁ αὐτ. 644. 1, τὸν ἁλόντα ἐπ’ ἀκουσίῳ φόνῳ: φεύγειν, ἕως ἂν αἰδέσηταί τινα τῶν ἐν γένει πεπονθότων, φαίνεται [[ἀναγκαῖον]] νὰ ἀναγνώσωμεν τις, πρβλ. 635. 22· οὕτω: αἰδούμενος, Πλάτ. Νόμ. 877Α· ᾐδεσμένος, Δημ. 645, ἐν τέλ. πρβλ. [[ἀναίδεια]] ΙΙ.
}}
{{Autenrieth
|auten=([[αἰδώς]]), pr. imp. [[αἰδεῖο]], ipf. αἴδετο, fut. αἰδέσομαι, aor. [[mid]]. ᾐδεσάμην and αἰδεσσάμην, [[pass]]. [[ᾐδέσθην]], αἰδέσθην, 3 pl. [[αἴδεσθεν]]: [[feel]] [[shame]], [[regard]], or [[mercy]] ([[from]] [[moral]] or [[humane]] scruples, toward [[oneself]] or others, [[even]] toward inferiors); τινὰ, [[respect]], [[have]] [[regard]] [[for]], [[stand]] [[abashed]] [[before]], Il. 1.23, Od. 3.96; w. inf., [[scruple]], be [[ashamed]], [[from]] [[modesty]], or [[from]] motives of [[propriety]], [[good]]-[[taste]], etc., Od. 14.146, Od. 18.184 ; αἰδομένων, ‘[[selfrespecting]]’ (opp. φευγόντων), Il. 5.531.
}}
{{Slater
|sltr=[[αἰδέομαι]] <br /><b>a</b> [[pay]] [[due]] [[reverence]] to aor. [[pass]]. pro med., δοιοὶ δ' ὑψιχαῖται [[ἀνέρες]], Ἐννοσίδα [[γένος]], αἰδεσθέντες ἀλκάν obeying [[their]] [[innate]] [[valour]]. (P. 4.173) <br /><b>b</b> [[feel]] [[ashamed]], [[hesitate]] c. inf., “ἐν τε θεοῖς [[τοῦτο]] κἀνθρώποις [[ὁμῶς]] αἰδέοντ, ἀμφανδὸν ἁδείας [[τυχεῖν]] τὸ πρῶτον εὐνᾶς” (P. 9.41) [[αἰδέομαι]] [[μέγα]] [[εἰπεῖν]] ἐν δίκᾳ τε μὴ κεκινδυνευμένον (N. 5.14)
}}
{{lsm
|lsmtext='''αἰδέομαι:''' ποιητ. επίσης [[αἴδομαι]], μτχ. <i>αἰδόμενος</i>, προστ. <i>αἴδεο</i>· παρατ., Επικ. γʹ ενικ. <i>αἴδετο</i>, πληθ. <i>αἰδέοντο</i>, Αττ. <i>ᾐδοῦντο</i>· μέλ. <i>αἰδέσομαι</i>, Επικ. [[αἰδέσσομαι]]· Μέσ. αορ. αʹ <i>ᾐδεσάμην</i>, Επικ. προστ. [[αἴδεσσαι]]· Παθ. αορ. αʹ [[ᾐδέσθην]], Επικ. γʹ πληθ. [[αἴδεσθεν]]· παρακ. <i>ᾔδεσμαι</i>·<br /><b class="num">I. 1.</b> Αποθ., [[ντρέπομαι]], αισχύνομαι να πράξω [[κάτι]]· με απαρ., σε Όμηρ. κ.λπ.· [[σπανίως]] με μτχ., <i>αἴδεσαι μὲν [[πατέρα]] προλείπων</i>, να ντρέπεσαι [[γιατί]] τον εγκαταλείπεις, σε Σοφ.· απόλ., <i>αἰδεσθείς</i>, από [[αίσθημα]] ντροπής, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">2.</b> με αιτ. προσ., [[σέβομαι]], [[στέκομαι]] με σεβασμό, [[φοβάμαι]], [[υπολήπτομαι]]· [[αἰδεῖο]] θεούς, στο ίδ., σε Όμηρ. κ.λπ.· λέγεται και για πράγματα, [[αἴδεσσαι]] [[μέλαθρον]], δείξε σεβασμό στην [[οικία]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>ὅρκον αἰδεσθείς</i>, σε Σοφ.<br /><b class="num">II.</b> [[σέβομαι]] τη [[δυστυχία]] του άλλου, [[φροντίζω]], [[νοιάζομαι]] για κάποιον, [[δείχνω]] [[ενδιαφέρον]] και [[συμπάθεια]] για κάποιον, [[μηδέ]] τί μ' αἰδόμενος μηδ' ἐλαίρων, σε Ομήρ. Οδ.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=<br /><b class="num">I.</b> to be [[ashamed]] to do a [[thing]], c. inf., Hom., etc.; [[rarely]] c. [[part]]., αἴδεσαι μὲν πατέρα προλείπων [[feel]] [[ashamed]] of deserting him, Soph.:—absol., αἰδεσθείς from a [[sense]] of [[shame]], Il.<br /><b class="num">2.</b> c. acc. pers. to [[stand]] in awe of, [[fear]], [[respect]], [[αἰδεῖο]] θεούς Il., Hom., etc.; and of things, [[αἴδεσσαι]] [[μέλαθρον]] [[respect]] the [[house]], Il.; ὅρκον αἰδεσθείς Soph.<br /><b class="num">II.</b> to [[feel]] [[regard]] for a [[person]], μήδε τί μ' αἰδόμενος μήδ' ἐλεαίρων Od.
}}
{{pape
|ptext=vgl. [[αἴδομαι]], [[αἰδεῖο]] <i>Od</i>. 9.269, <i>Il</i>. 24.503 imper. praes.; fut. αἰδέσομαι z.B. Xen. <i>Mem</i>. 3.5.15. Hom. αἰδέσεται <i>Il</i>. 24.208, [[αἰδέσσομαι]] [[varia lectio|v.l.]] αἰδήσομαι <i>Od</i>. 14.388; aor. ᾖδέσθην z.B. Xen. <i>An</i>. 3.2.4; <i>ehrfurchtsvolle [[Scheu]] haben</i>, bes. <i>die [[Götter]] [[scheuen]]</i>, [[Δία]] Aesch. <i>Ag</i>. 353; Her. 9.7; θεούς Eur. <i>Hipp</i>. 1258; αἰδεσθεὶς βασιλῆος ἐνιπὴν αἰδοίοιο <i>Il</i>. 4.402; τοκῆας Her. 1.5; τύμβον πατρός Aesch. <i>Ch</i>. 104; Aesch. <i>Suppl</i>. 632; ἱκετηρίας Her. 7.141; βωμὸν δίκας Aesch. <i>Eum</i>. 511; ὅρκον Soph. <i>O.R</i>. 647; Ζηνὸς κότον Aesch. <i>Suppl</i>. 473; ἄλλους ἀνθρώπους αἰδέσθητε, scheuet euch vor [[ihnen]], fürchtet ihren [[Tadel]], <i>Od</i>. 2.65; Τρῶας <i>Il</i>. 6.442; oft Trag.; in [[Prosa]]: θεούς Plat. <i>Legg</i>. XI.920e, [[οὔτε]] ἀνθρώπους αἰδούμενος, [[οὔτε]] θεοὺς σεβόμενος X.886 bvgl. VIII.837c; von δεδιέναι [[unterschieden]] <i>[[Euthyphr]]</i>. 12b wie [[αἴδεσθεν]] μὲν [[ἀνήνασθαι]], δεῖσαν δ' [[ὑποδέχθαι]] <i>Il</i>. 7.93; φοβοῦμαι τοὺς μοχθηρούς, οὐ γὰρ εἴποιμι ἂν ὥς γε αἰδοῦμαι <i>Legg</i>. X.886a; τοὺς πρεσβυτέρους Xen. <i>Mem</i>. 3.5.15; Plut. <i>ed. pu</i>. 10 sagt [[δεῖ]] τοὺς θεοὺς σέβεσθαι, γονέας τιμᾶν, πρεσβυτέρους αἰδεῖσθαι. – Mit dem inf. <i>sich [[scheuen]] etwas zu tun, aus sittlichen [[Gründen]], nicht aus [[Furcht]]</i>, μίσγεσθαι ἀθανάτοισιν <i>Il</i>. 24.90, γυμνοῦσθαι <i>Od</i>. 6.221; ματέρα [[κτανεῖν]] Aesch. <i>Ch</i>. 886; ὀνομάζειν Εὐμενίδας Eur. <i>Or</i>. 37; Pind. <i>N</i>. 5.14; θεὰν ὀνομάζειν αἰδοῦμαι Eubul. Ath. VII.300c; – mit dem partic. Soph. <i>Aj</i>. 506; Luc. <i>D. D</i>. 17.2, <i>Asin</i>. 4; Add. 3 (VI.228) ἔργων αἰδεσθείς, [[seiner]] [[Arbeit]] [[wegen]] sich [[scheuend]]; ἐπί τινι Dion.Hal. 6.92; ὑπέρ τινος, sich in Jemandes [[Namen]] schämen, Plut. <i>Cim</i>. 2. – Der aor. med. ᾖδεσάμην hat bei Hom. [[dieselbe]] Bedtg, [[θεῶν]] ὄπιν ᾑδέσατο <i>Od</i>. 21.28, [[αἴδεσσαι]] <i>Il</i>. 9.640; so auch αἴδεσαι Soph. <i>Aj</i>. 506 = αἰδέσθητι. Gew. aber heißt er: <i>sich [[scheuen]] einen Bittenden abzuweisen, ihn [[begnadigen]]</i>, ἤν πως ἡλικίην αἰδέσσεται ἠδ' ἐλεήσῃ [[γῆρας]] <i>Il</i>. 72.419; und so in [[Prosa]] [[immer]] dem unfreiwilligen [[Totschläger]] [[verzeihen]], ἐὰν αἰδέσηται καὶ [[ἀφῇ]] Dem. 37.59, 38.22, wie αἰδούμενος Plat. <i>Legg</i>. IX.877a; aber 23.72 ἕως ἂν αἰδέσηταί τινα, <i>zum [[Mitleid]] [[bewegen]]</i>, von Harp. ἐξιλάσασθαι καὶ [[πεῖσαι]] erkl.; [[daher]] ᾐδεσμένος 23.72, einer der [[erbeten]] [[werden]] und [[begnadigt]] hat. – So auch das fut. αἰδέσεται <i>Il</i>. 24.208, wo Ariston. ὅτι ἀντὶ τοῦ προσδέξεται ὡς ἱκέτην, mit Verweisg auf 22.124, wo [[derselbe]] ὅτι αἰδέσεται ὡς ἱκέτην προσδέξεται· »αἰδεῖσθαί θ' ἱερῆα (<i>Il</i>. 1.23)«; also nahm Aristarch auch das praes. 1.23 in [[dieser]] Bedeutg, mit [[Recht]]; vgl. Apoll. <i>Lex.Hom</i>. 15.3.
}}